Róża Augusty Luise

Ta hybrydowa róża herbaciana uważana jest za uznanego arystokratę wśród kwiatów, zdobywając miłość koneserów bujnym kolorem i niezrównanym zapachem. Czasami wydaje się, że nie na próżno otrzymała takie „hrabiowskie” imię!

Szczegóły pochodzenia

Faktem jest, że Augusta Louise von Stolberg była tak naprawdę hrabiną, która kiedyś prowadziła ożywioną korespondencję filozoficzną z samym Goethem. A kiedy w 1999 roku obchodzono 250-lecie słynnego niemieckiego poety, jego rodak, słynny hodowca róż Hans Jürgen Ewers, czołowy specjalista niemieckiej firmy Tantau, przedstawił pod tym nazwiskiem swój nowy pomysł.

Jego „Hrabina” przez dwie dekady zaistniała w świecie róż, stając się jedną z najpopularniejszych odmian i zdobywając wiele międzynarodowych nagród. Wśród tych ostatnich - nagroda za najlepszy zapach na wystawie w Nowej Zelandii (2009) oraz nagroda za najlepszą hybrydową różę herbacianą w 2010 roku.

Opis wyglądu

Jego dorosły krzew ma wysokość od 70 cm do 1,2 metra. Pędy są mocne, grube, wyprostowane, z dużymi, ciemnozielonymi liśćmi. Nawet zarys buszu przypomina dumną, niezależną i arystokratyczną postawę.

Ale prawdziwą ozdobą tej odmiany są kwiaty! Ich kolor jest trudny do opisania, jest tak zmienny, różnorodny, zależy od pogody i pory dnia, a także wieku kwiatu.

Ogólnie w jego gamie dominują odcienie różu i brzoskwini. Próbując opisać te złożone przejścia, ludzie porównują kolor płatków do szampańskiego różu lub lekko niedojrzałej moreli. Z czasem niektóre płatki nabierają subtelnego złocistego koloru, szczególnie pod koniec dnia, o zachodzie słońca.

Zauważono również, że bogactwo asortymentu w znacznym stopniu zależy od dobrego odżywiania. Na ubogich glebach kwiat Augusta Louise wygląda na prostszy, ale przy dobrym karmieniu kolor staje się bardziej intensywny i bardziej złożony.

Oczywiście same kwiaty są gęsto podwójne, składające się z czterech tuzinów płatków, otwierających się wspaniale, jak sukienka młodej hrabiny. Ich średnica może dochodzić do 12 cm, choć zwykle o kilka centymetrów mniej: są to jedne z największych hybrydowych róż herbacianych.

Teraz pamiętaj, że roślina zdobyła nagrody za najlepszy zapach. Rzeczywiście, aby powąchać Augusta Louise, nie trzeba nawet wąchać jej kwiatu. Wystarczy stanąć kilka kroków od krzaka, aby poczuć przyjemny zapach z wyraźną owocowo-malinową nutą.

Samo kwitnienie wykazuje trzy fale, z których dwie pierwsze są bardziej intensywne. Zaletą trzeciego jest to, że trwa do bardzo jesiennych przymrozków. Kwiaty pojawiają się prawie zawsze w postaci pędzli umieszczonych na końcach długich pędów na szczycie buszu.

Cechy techniki rolniczej

Niektóre źródła nazywają zimotrwalosc odmiany wysoką, ale niektóre - średnią. W każdym razie należy go przyciąć nisko i przykryć, jeśli oczekuje się, że temperatura spadnie poniżej -18 °. Podobno zdolność przetrwania mrozu u tej odmiany zależy od warunków jej letniego przetrzymywania. Jednak w przypadku przemarznięcia, wiosną róża jest dobrze odbudowana z niższych, uśpionych pąków.

Odmiana odznacza się dobrą odpornością na mączniaka prawdziwego i rdzę, a ze szkodników tylko mszyce.

Dobre oświetlenie jest ważne dla wysokiej jakości kwitnienia, a także zróżnicowanej, pożywnej diety. „Augusta Louise” jest bardzo wymagająca pod względem żyzności gleby i terminowego żerowania. Gleba nie powinna wysychać, zaleca się regularne poluzowywanie i mulczowanie kręgu pnia. Stagnacja wody u korzeni i słaby drenaż są absolutnie wykluczone! Bardzo ważne jest, aby na czas odciąć więdnące kwiatostany, co stymuluje ponowne kwitnienie.

Przypadków użycia

Mając duże kwiaty i silny zapach, ten krzew będzie odpowiedni niedaleko budynku mieszkalnego, w pobliżu wejścia lub przy bramie. Ale nawet w ogrodzie, z dala od domu, okaże się doskonałą pojedynczą rośliną, piękną „samą w sobie”, akcentowaną do późnej jesieni. Świetnie wygląda w ogrodach różanych, w mixborders, może ozdobić każdy narożnik daczy.

Często nasza bohaterka jest używana jako cięta róża, wypełniając pomieszczenie gęstym, trwałym zapachem. Często obcinane są pąki ostatniej fali, do której już „zbliża się” jesienny chłód. Ścięta gałąź z kwiatostanem pozostaje w wazonie przez długi czas, jak mała kontynuacja już minionego lata.