Odmiana gruszki Lada
Lada to wczesna letnia odmiana gruszki Moskiewskiej Akademii Rolniczej nazwana na cześć V.I. K.A. Timiryazev. Wyhodowany przez skrzyżowanie 2 odmian - Olga x Piękno lasu... Autorstwo przypisane jest rosyjskim hodowcom: S.T. Chizhov i S.P. Potapov. W 1993 r. Odmiana została wpisana do rejestru państwowego dla regionów Centralnej, Środkowej Czarnej Ziemi i Środkowej Wołgi. Ta gruszka jest bardzo rozpowszechniona w regionie moskiewskim.
Grusze Lada są typowe i średniej wielkości. Korona jest średnio zagęszczona, średnio liściasta, w młodym wieku lejkowata, w czasie owocowania piramidalna lub stożkowata. Kora na pniu jest koloru ciemnoszarego, na gałęziach szkieletowych jest szara. Loki są siedzące, ostateczne. Odmiana charakteryzuje się mieszanym rodzajem owocowania.
Pędy dość długie, średniej grubości, lekko zakrzywione, w przekroju zaokrąglone, koloru brązowego. Międzywęźle są krótkie, nie rozmyte. Soczewica jest raczej niewielka, zlokalizowana na poziomie powierzchniowym, na pędzie występuje w niewielkich ilościach. Pąki są ciemnobrązowe, lekko odchylone, stożkowate. Liście są średniej wielkości, zielone i wydłużone, owalne. Blaszka liściowa jest elastyczna, gładka, średniej grubości, zakrzywiona wzdłuż żyły centralnej, nie owłosiona po obu stronach. Brzegi liści są ząbkowane. Ogonki są średniej długości. Przylistki opadają wcześnie.
Kwiaty są średniej wielkości, złożone, białe korony, płatki średnio zamknięte z solidnymi krawędziami. Pąki są białe. Kwiatostany typu corymbose (racemose), każdy zawierający średnio od 5 do 7 kwiatów.
Owoce są poniżej średniej wielkości (waga jednej gruszki to zwykle 100 - 110 gramów), o gładkiej powierzchni, cienkiej skórce, odwrotnie jajowatej. Przy głównym kolorze owoce są jasnożółte, kolor powłoki wyraża słaby, rozmyty rumieniec o jasnoczerwonym kolorze. Punkty podskórne są umiarkowanie wyrażone. Na skórze w pobliżu łodyg może występować lekkie zardzewienie. Łodygi są średniej grubości, krótkie. Nie ma lejka. Spodek jest mały, wąski, nierówny. Otwarty kubek. Tuba sub-kubka jest średniej wielkości. Wnęka osiowa ma średnią wielkość. Serce jest owalne i raczej słabo wyrażone. Nasiona są brązowe, średniej wielkości, owoc zawiera ich mniej niż 5.
Miąższ ma kolor żółtawobiały i charakteryzuje się średnio gęstą drobnoziarnistą strukturą; smak jest średnio soczysty, słodko-kwaśny, lekko aromatyczny (ocena degustacyjna 4,1 - 4,4 punktu). Ze względu na skład chemiczny owoce zawierają: substancje suche (15,7%), substancje rozpuszczalne (12,2%), zawartość cukrów (7,2%), miareczkowalne kwasy (0,27%), substancje P-aktywne (92 mg / 100 g). Zgodnie z przeznaczeniem odmiana jest uniwersalna.
Lada należy do odmian wcześnie dojrzewających, wczesnoletnich. W okresie dojrzewania owoce są przechowywane przez krótki czas, maksymalnie 2 miesiące (pod warunkiem, że temperatura jest utrzymywana na poziomie 0 ° C). Drzewa charakteryzują się niskim zrzucaniem dojrzałych owoców. Poziom transportu owoców jest raczej niski. Walory handlowe są wysokie.
Gruszka Lada jest częściowo samozapłodna. Najlepszymi dla niej zapylaczami mogą być: Rogneda, Severyanka, Skorospelka, Chizhovskaya, Moskale, Kosmos, Otradnenskaya, Pamięć Zhegalova.
Wczesna dojrzałość tej gruszki jest dość wysoka, drzewa wchodzą w okres owocowania 3-4 lata po pączkowaniu w szkółce. Plon jest wysoki, dorosłe drzewo może wydać do 50 kg owoców. Owocowanie jest roczne, regularne. Zimotrwalosc jest na wysokim poziomie. Odmiana jest również wysoce odporna na skrajnie niekorzystne czynniki środowiskowe oraz na poważne choroby.
Oczywistymi zaletami tej gruszki są: dobra wczesna dojrzałość, wysoka zimotrwalosc i produktywność, duża odporność na parch i inne choroby.
Wady obejmują krótkie przechowywanie i spożycie owoców.Najlepiej spożywać dojrzałe owoce bezpośrednio z drzewa.
Drzewa Lada dobrze zakorzeniają się w prawie każdych warunkach klimatycznych, dlatego zaleca się sadzenie ich w wielu częściach kraju.
Do sadzenia drzew najbardziej sprzyjają gleby żyzne (czarnuszka, glina, szara gleba leśna). Na glebach ubogich bardzo pożądane jest regularne stosowanie na nich nawozów mineralnych. Odmiana jest dość higrofilna, dlatego ważne jest, aby nie dopuścić do całkowitego wyschnięcia gleby. Przy niewielkich opadach zaleca się niezbyt częste, ale obfite podlewanie, szczególnie w okresie aktywnego wzrostu i napełniania owoców (czyli od czerwca).
Na mojej stronie jest to najbardziej problematyczna odmiana gruszki. Powodem jest choroba, która objawia się oparzeniem bakteryjnym. Liście i gałęzie stają się czarne i suche. Młode drzewo umiera w ciągu jednego do dwóch miesięcy. Jeśli drzewo zwycięży i przeżyje, to świetnie. Łada rośnie również w sąsiednim obszarze. Po obfitym owocowaniu gruszka zamarzła i nie była w stanie wyzdrowieć przez pięć lat. Powodem są odwilże, które zwykle występują w środku zimy, a po nich gwałtowne mrozy. Owoce są naprawdę pyszne, dużo smaczniejsze niż jakiekolwiek gruszki w sklepie. Radzę wszystkim spróbować wyhodować tę odmianę.
W naszej okolicy Lada jest dość powszechna. Nasi ogrodnicy ją chwalą. Od dawna chciałem zdobyć tę odmianę, zwłaszcza że widziałem ich obficie owocujące drzewo u sąsiadów (podłożyli nawet rekwizyty pod gałęzie). A smak jest cudowny - sąsiedzi mnie leczyli, a owoce właśnie spadły na mnie przez płot. Ale nie od razu miałem szczęście z tym drzewem. Pierwsza sadzonka nie zapuściła korzeni. Rok później spróbowałem ponownie, już pomyślnie. Ubezpieczyła się na pierwszą zimę i przykryła sadzonkę. Wiosną karmiłem je nawozami mineralnymi, popiołem i to dobrze wpłynęło na wzrost. Trochę przycinałem, ale tylko te gałęzie, które rosły w koronie. Teraz moje drzewo ma cztery lata. W tym roku właśnie dostałem zbiory, niezbyt duże, ale nadal cieszę się - bardzo lubię smak owoców. Oczywiście ich dużym minusem jest to, że długo nie leżą, ale mam dobrą piwnicę, tam włożyłem część zbiorów, owoce trwały kilka miesięcy, a resztę zjedzono, można by nawet powiedzieć - z drzewa!
Jak dotąd ta odmiana jest jedyną owocującą gruszką na tym stanowisku. Pierwsze zbiory zebrano, gdy drzewo miało siedem lat. Wydaje mi się, że jest to spowodowane brakiem innych gruszek zapylających w pobliżu. Sąsiedzi posadzili drzewo na swojej działce, a nasza gruszka w końcu zaczęła zachwycać się zbiorami. Owoce są bardzo smaczne i soczyste. Musisz jeść od razu, dojrzałe nie są w ogóle przechowywane. Już trzeciego dnia zaczynają się pogarszać. Dojrzewają w drugiej połowie sierpnia - na początku września. Czasami psują się już na drzewie - rdzeń mięknie i ciemnieje. Praktycznie nie spadają z drzewa, nawet przy silnym wietrze. Każdego roku gruszka zostaje dotknięta jakąś chorobą - liście stają się czarne. Leczymy lekami przeciwgrzybiczymi. Teraz nasza gruszka ma 10 lat. Żniwa wystarczą do jedzenia, leczenia wszystkich sąsiadów, przetwarzania na zimę (krojenia i zamrażania). Co roku owocuje. Doskonała różnorodność.
Droga Irino, witriol żelaza pomoże ci ... Przeczytaj instrukcje, a będziesz szczęśliwy ...