Odmiana gruszki Severyanka

Severyanka to wczesna letnia odmiana gruszki Ogólnorosyjskiego Instytutu Badawczego Genetyki i Hodowli Roślin Owocowych im. V.I. I.V. Michurin. Wyhodowany przez hybrydyzację 2 odmian - Koperechka Michurinskaya nr 12 (gruszka Ussuriyskaya x Bere Ligel) x Ulubiona klappa. Autorem jest P.N. Jakowlew. Do stacji hodowlanej im. Czelabińska I.V. Sadzonka Michurina została wprowadzona przez P.A. Zhavoronkov pod nazwą Yakovleva's Seedling No. 103. Od 1959 r. Odmiana została wysłana do badań państwowych, aw 1965 r. Została podzielona na strefy w kilku regionach Wołgi-Wiatki, Środkowej Wołgi, Uralu, Zachodniej Syberii, Wschodniej Syberii i Dalekiego Wschodu. Regiony wschodnie. Najbardziej rozpowszechniony był w regionach Baszkirii, Czelabińska, Kurganu i Kostanaju. Do tej pory gruszka Severyanka pozostaje jedną z najbardziej rozpowszechnionych na Uralu. Jednak w ostatnich latach jego wartość produkcyjna wyraźnie spadła i praktycznie nie jest wykorzystywana w nowych nasadzeniach.

Drzewa są średniej wielkości i dość szybko rosną. Zdolność tworzenia pędów jest wysoka. Średnio Crohna zagęszczony, szeroko piramidalny, prawie okrągły. Gałęzie są bardzo grube i długie; opuszczając pień, tworzą z nim kąt zbliżony do prawej. Kora na pniu i gałęziach szkieletowych o gładkiej powierzchni, koloru szarego. Owocowanie mieszane.

Pędy są średniej grubości, lekko kolczaste, jasnozielone; zdrewniałe pędy z lekkim owłosieniem. Liście ciemnozielone, odwrotnie jajowate, znacznie pofałdowane, z szerokim, lekko spiczastym końcem i ostro ząbkowanymi krawędziami. Blaszka liścia jest wklęsła, lekko zakrzywiona, z zaokrągloną podstawą. Ogonki zielone, krótkie. Przylistki są średniej wielkości, w kształcie szabli.

Kwiaty są białe, w kształcie spodka, płatki białe, średnio zamknięte, o gładkich krawędziach. Kwiatostany mają od 4 do 6 kwiatów. Znamiona słupków znajdują się poniżej poziomu pylników.

Owoce gruszki Severyanka są nieregularne pod względem wielkości, poniżej średniej (średnia waga owocu 80 - 85 g, maksymalna waga nie przekracza 120 g). Kształt owocu ścięty stożkowo. W okresie dojrzałości usuwalnej główny kolor owocu jest zielonkawożółty, barwa powłokowa zajmuje mniej niż połowę powierzchni gruszki w postaci słabo rozmytej opalenizny. W okresie spożycia kolor główny staje się bardziej żółty z lekką zielenią, a kolor powłoki przyjmuje postać matowo różowego rumieńca. Skórka na owocu jest matowa, raczej gruba i jędrna, ale niezbyt szorstka. Szypułki średniej grubości, długie, proste lub lekko zakrzywione, ukośne. Lejek jest mały i wąski. Kielich jest średniej wielkości. Spodek jest mały i szeroki. Rurka sub-miseczki jest krótka, szeroka, ma stożkową długość. Serce jest małe, bulwiaste. Komory nasienne są małe, zamknięte. W owocach jest niewiele nasion, są dość duże, w kolorze ciemnobrązowym.

Miąższ kremowy, średniej gęstości, zadowalający smak - chrupiący, soczysty, lekko aromatyczny, słodko-kwaśny (winno-słodki), niecierpliwy. Ze względu na skład chemiczny owoce zawierają: cukry (11,8%), kwasy (0,38%), katechiny (51 mg / 100 g), kwas askorbinowy (5,6 mg / 100 g). Odmiana jest uniwersalna zgodnie z przeznaczeniem.

Okres dojrzałości usuwalnej owoców przypada na koniec pierwszej dekady sierpnia. Okres konsumpcji trwa około 10 - 14 dni (jeśli uprawa jest przechowywana w piwnicy), po czym miazga zaczyna brązowieć. Jeśli zjesz owoce trochę wcześniej (5-7 dni przed pełną dojrzałością), wtedy terminy spożycia świeżych gruszek można wydłużyć do 2 miesięcy, gdy są przechowywane w lodówce.

Warto również zauważyć, że chociaż owoce są bardzo mocno trzymane na drzewach, to gdy są w pełni dojrzałe, całkowicie kruszą się w ciągu 2-3 dni. W związku z tym zaleca się również spożywanie owoców z niewielkim wyprzedzeniem, 3-5 dni wcześniej.

Gruszka Severyanka należy do odmian wcześnie owocujących i wysokowydajnych.Pierwszy plon można zebrać już po 3-4 latach od posadzenia, po czym plon rośnie w bardzo szybkim tempie. Drzewo w wieku 6-7 lat przynosi do 20 kg plonu. Przy regularnej odpowiedniej pielęgnacji i dobrym podlewaniu średni plon dorosłego drzewa osiąga 45 - 60 kg, aw szczególnie sprzyjających latach z jednego drzewa można zebrać do 100 - 110 kg owoców.

Samopłodność odmiany jest średnia. W przypadku samozapylenia do 30-35% owoców jest związanych.

Ogólnie rzecz biorąc, zimotrwalosc gruszki Severyanka jest uważana za bardzo wysoką. Chociaż według zarejestrowanych danych po ciężkiej zimie 1978 - 1979. w Ufie, gdy temperatura spadła do minus 50 ° C, 2 młode gruszki zostały całkowicie zamrożone w ogrodzie. A po grudniu 2009 r., Kiedy pokrywy śnieżnej praktycznie nie było, a temperatura osiągnęła minus 42 ° C, część nadziemna niektórych drzew była prawie całkowicie zamarznięta. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę na dużą zdolność regeneracyjną odmiany po surowych zimach.

Odmiana ma przeciętną odporność na suszę, niewielkie opady i rzadkie podlewanie, okres dojrzewania jest opóźniony, owoce są nieco mniejsze, ich smak się pogarsza. Odporność na parcha jest bardzo wysoka (praktycznie nie ma wpływu). Odmiana jest odporna na roztocza i ćmy. Po zamrożeniu na liście i narośla z bieżącego roku mogą wystąpić choroby bakteryjne (do 1 - 2 punktów).

Główne zalety tej gruszki to: niewielki rozmiar drzewka, dobra wczesna dojrzałość i produktywność, wysoka zimotrwalosc, uniwersalne owoce.

Wady to: mocne kruszenie podczas dojrzewania, mały rozmiar i tylko zadowalający smak owoców.

Severyanka jest często wykorzystywana w pracach hodowlanych jako cenna odmiana źródłowa. Z jej udziałem w VNIISPK opracowano nowe odmiany gruszek, które przechodzą państwowy test: Jesieninskaja (Severyanka Ch Olivier de Serre) i Tyutchevskaya ((Severyanka Ch Rossoshanskaya wczesna x Mereżka) Ch Gerve).