Odmiana cytryny Taszkent

Należy do grupy odmian cytryn wyhodowanych w Związku Radzieckim i praktycznie nie rozpowszechnianych w innych krajach. A w byłych republikach ZSRR nie zyskał dużej popularności, rzadko można go znaleźć w kolekcjach hodowców cytrusów. Chociaż ten cytrus w swoich właściwościach nadaje się do uprawy w domu.

Trochę biografii

Wszystkie podręczniki i opisy regularnie powtarzają tę samą historię jej powstania. Stworzony w Uzbekistanie w latach 60-tych przez słynnego lokalnego hodowcę i plantatora cytrusów Zainiddina Fakhrutdinova. Nawiasem mówiąc, powstała roślina początkowo nazywała się Fakhrutdinov-1.

Historia dostarcza również szczegółów. Hodowca zasadził łodygę słynnej odmiany "Meyer»W magazynie Novogruzinsky... Wyrosłe drzewo dało pierwsze zbiory, a potem okazało się, że jedna z gałęzi wyraźnie różniła się od wszystkich innych: zarówno wyglądem liści, jak i owocami. Po pomnożeniu naukowiec otrzymał nowy, w przeciwieństwie do innych okazów, które znamy teraz jako „Taszkent”.

W tej historii wszystko byłoby niczym, gdyby nie sceptycyzm niektórych specjalistów, a także miłośników cytrusów. Ich wątpliwości opierają się na bezdyskusyjnym fakcie: metody szczepienia nie można nazwać ani krzyżowaniem, ani selekcją. Dlatego „grupa wątpiących” wyznaje pogląd, że kopia uzyskana przez Fakhrutdinova jest po prostu udanym klonem starego, znanego na całym świecie „Meyera”. Rzeczywiście, te odmiany są tak podobne, że nawet specjaliście nie jest łatwo je rozróżnić.

Opis botaniczny

Cechy korony... Drzewo jest raczej krótkie, nawet w szklarniach dorasta nie więcej niż 2,5 metra. W mieszkaniu - co najmniej metr niżej. Crohn prawie nie wymaga przycinania, wymaga minimalnych wysiłków związanych z kształtowaniem.

Ta cytryna ma skłonność do samodzielnego rozgałęziania się, tworząc piękny kształt: gęsty, szeroki, często jego średnica przekracza nawet wysokość drzewa. Gałęzie opuszczają pień prawie pod kątem prostym, charakteryzują się zakrzywionym kształtem i obecnością cierni. Stara kora wyróżnia się oliwkowo-szarawym odcieniem, nowe pędy długo pozostają zielone.

Liście są małe, wąskie, zwykle ze spiczastym końcem, jasnozielone, błyszczące, lekko ząbkowane na brzegach. Na łodygach dobrze wyróżniają się skrzydlice, podobnie jak pomarańcze. Co więcej, młode drzewo jest czasami trudne do odróżnienia od młodej pomarańczy.

Ciekawy! Pod tym względem Taszkent jest podobny do Meyera, który według wielu jest naturalną hybrydą cytryny i pomarańczy.

Ważną cechą jest to, że roślina często zrzuca prawie wszystkie liście zimą, które następnie odrastają.

Kwiaty... Jest ich wiele, ale są małe, mają tendencję do tworzenia małych kwiatostanów. Najczęściej płatki na zewnątrz mają różowawy odcień, więc kwitnące drzewo nie wygląda tradycyjnie na biało, jak wiele cytryn, ale różowawo-białe. Mają silny, ostry cytrynowy zapach. Warto zauważyć, że Taszkent w domu często ma dwie fale kwitnienia: wiosną i wczesną jesienią.

Kwiaty dobrze zapylają się samoczynnie, ale są też łatwo zapylane przez inne odmiany.

Owoc... Różni się od większości cytryn. Pod wieloma względami przypominają owoce Meyera. Oto główne cechy naszego bohatera:

-Wielkość owoców jest niewielka, rzadko przekraczają 100 g wagi.
- Kształt jest owalny, lekko jajowaty.
- Kolor jest pomarańczowy, gęsty, czasem do brązowawego. Niektóre źródła opisują go jako „kadm”. Powierzchnia jest wyraźnie tłusta.
- Bardzo wyczuwalną właściwością jest aromat. Owoce te mają mocną, iglasto-mandarynkową, ale nie klasyczną cytrynę.
- Smak przyjemny, pozbawiony zwykłego kwasu, przypominający wręcz pomarańcz. Mówi się, że jego owoce są „kwaśne niż jakakolwiek pomarańcza, ale słodsze niż jakakolwiek cytryna”.
- Skóra jest cienka. Kolor miąższu jest lekko pomarańczowy (ale nie tak bardzo jak Meyera), ma dużo soku

Owoce dojrzewają szybko, w ciągu sześciu miesięcy od pojawienia się jajnika można je spożyć. To i wszystko powyższe sprawia, że ​​ta odmiana jest cenną uprawą handlową. Kiedyś był intensywnie uprawiany w szklarniach Azji Środkowej. Ale owoce mają niską przenośność, co nie pozwala na transport zbiorów do innych regionów.

Wartość uprawy domowej

W związku z tym możemy stwierdzić, że Taszkent jest wygodnym cytrusem w pomieszczeniach. Jest mniej wymagający niż Meyer, wymagający oświetlenia, ma zwarty kształt, wymaga niewielkiego ukształtowania korony. Ponadto jest w stanie znieść brak zimowego chłodu, szybko przywracając utracone liście na wiosnę.

Przy odpowiedniej pielęgnacji, nawet w zwykłym mieszkaniu, może zadowolić właściciela wieloma dojrzałymi, pachnącymi owocami. Ponadto drzewo ma niewątpliwe walory dekoracyjne, zarówno w okresie kwitnienia, jak iw czasie owocowania.