Rose John Davis

Europejskie odmiany róż są wysoko cenione przez rosyjskich hodowców kwiatów. Stało się tak głównie dlatego, że odmiany kwitnących roślin ozdobnych hodowane w krajach Starego Świata są bardziej dostosowane do naszych szerokości geograficznych ze względu na ich wysoką odporność na zimno. Nie należy jednak ignorować kreacji hodowców pracujących na innych kontynentach. Na przykład odmiana John Davis również może Cię zaskoczyć.

Historia pochodzenia

Ten rodzaj pięknego kwiatu jest efektem pracy kanadyjskich specjalistów. Pojawił się w ostatnim stuleciu: według niektórych źródeł w 1977 r., Według innych - w 1986 r. Bezpośrednim twórcą odmiany stała się kwiaciarnia Svejda. Kultura ta jest hybrydą wywodzącą się z róży Rugosa i dzikiej róży, a także jest przedstawicielem serii Explorer. W 2000 roku nasza bohaterka wygrała konkurs AARS - American Rose Society.

Opis odmiany

John Davis to krzew, który w razie potrzeby można uprawiać jako różę pnącą. Roślina wygląda jak potężny, gęsty, rozłożysty krzew z wieloma ostrymi cierniami na długich, łukowatych lub łukowatych, opadających, ale elastycznych pędach. Jego wysokość waha się od 2 do 2,5 metra, wskaźniki szerokości są mniej więcej takie same. Liście wieloletnie są małe, ale błyszczące, jasnozielone i liczne. Młode łodygi są czerwonawe, z krótkimi międzywęźlami.

Kwiaty kanadyjskiej czarodziejki są bardzo piękne. Na etapie pąków mają spiczasty kształt i czerwonawo-różowawy odcień, a po rozpuszczeniu zmieniają się w głęboki róż, stają się podwójne i odsłaniają rdzeń ze złotymi pręcikami. W przyszłości kwiaty bledną, a płatki u podstawy nabierają kremowego koloru. Nawiasem mówiąc, w każdym kwiatku Johna Davisa jest sporo płatków, dlatego otwarte pąki wyglądają bujnie. Muszę powiedzieć, że w wyglądzie zewnętrznym kwiatów tej odmiany wyraźnie widać cechy starych róż. To nadaje roślinie szczególnego uroku. Wielkość każdego kwiatka waha się od 7 do 9 cm, delikatne kwiaty tworzą kwiatostany po 5-10 lub nawet 15 sztuk. Ich aromat nie jest wyraźny, przyjemny, łączy w sobie nuty owocowe i korzenne. Kultura nabiera kwiatostanów w drugiej połowie czerwca i kwitnie przez cały sezon letni, chwytając nawet wrzesień. Im starsza bylina ozdobna, tym obficie kwitnie szlachetna roślina.

Nasza bohaterka ma doskonałą zimotrwalosc. Nie szkodzi, gdy temperatura powietrza spada do -34 ° C. John Davis jest również wysoce odporny na czarną plamę i mączniaka prawdziwego. Lekkie deszcze nie zaburzają kształtu kwiatu, ale delikatne płatki blakną na słońcu. Krzew nie wyróżnia się schludnością i zwartością, podczas obfitego kwitnienia zwykle rozpada się, dlatego potrzebuje podparcia.

Cechy techniki rolniczej

Róża parkowa uwielbia miejsca słoneczne, ale można ją sadzić w półcieniu. Należy również zapewnić roślinie normalną cyrkulację powietrza, aby chronić uroczy kwiat przed możliwym pojawieniem się chorób i ataków owadów. Nie zaleca się umieszczania odmiany John Davis na nizinach.

Roślinę sadzi się wiosną. Piękno Kanady stawia wysokie wymagania co do jakości gleby, dlatego wybierz dla niej jedyną żyzną, lekką, luźną, pochłaniającą wilgoć glebę o lekko kwaśnym odczynie. Dobrze, jeśli jest to podłoże gliniaste. Głębokość otworu do sadzenia wynosi co najmniej 60 cm Kiedy zaczynasz przykrywać sadzonkę ziemią, upewnij się, że kołnierz korzeniowy znajduje się około 3 cm poniżej poziomu gleby Aby zwiększyć stopień wartości odżywczej gleby, organiczny i nawozy mineralne są wcześniej wprowadzane do otworu, a aby zapobiec zastojowi wilgoci na podłożu, na dnie wykopu układana jest warstwa materiału drenażowego.

Prawdopodobnie najważniejszą rzeczą w pielęgnacji róży jest terminowe podlewanie. Powinno być pod dostatkiem (do 2-3 razy w tygodniu), szczególnie podczas suchego lata. Woda do tej procedury jest używana jako miękka, lekko ciepła.John Davis bardzo reaguje na karmienie. Wiosną roślina potrzebuje nawozów organicznych, aby stymulować wzrost zielonej masy na krzewie. Na etapie pączkowania superfosfat dodaje się pod byliną. Karmienie mineralne przeprowadza się kilka tygodni po zakończeniu kwitnienia.

W roku sadzenia niepożądane jest, aby na krzaku Johna Davisa pojawiały się kwiaty. Zaleca się usunięcie wszystkich tworzących się pąków, a dopiero w sierpniu pozostawić na krzaku maksymalnie 2 kwiaty. Pomoże to pędom lepiej znieść nadchodzącą zimną pogodę i zapewni bujne kwitnienie byliny w przyszłym roku. Każdej wiosny hybryda jest koniecznie przycinana. Podczas tego zabiegu usuwa się chore, zamarznięte i suche gałęzie róży. Roślina może również wymagać przycinania formującego, jeśli chcesz, aby była ładniejsza. Zarośnięte krzewy jesienią przerzedzają się.

Konieczne jest pokrycie byliny tylko wtedy, gdy jest uprawiana w regionie o surowym klimacie. W tym celu krzew jest spuszczany suchą glebą, a następnie izolowany filcem lub papierem siarczanowym w kilku warstwach. Kilka razy w sezonie warto spryskać roślinę roztworami środka grzybobójczego i owadobójczego. Dzięki temu ochronisz swojego zwierzaka przed możliwym pojawieniem się chorób grzybiczych i szkodliwych owadów.

Przypadków użycia

Kanadyjska odmiana John Davis wygląda najlepiej, gdy jest sadzona w grupach po 3-4 krzewy na tle szmaragdowego trawnika lub ciemniejszych igieł zimozielonych w tle. Możesz również umieścić kulturę w mieszanych kompozycjach. Dobrymi sąsiadami będą dla niej szałwia, astilbe, łubin, lawenda, ozdobna biała cebula, płatki zbożowe, goździk szypułkowy, armeria, geranium, liliowiec kręcony, irysy. Połączenie odmiany John Davis z peelingami innych odmian wygląda świetnie, przyjemnie dla oka dzięki śnieżnobiałym, żółtym lub kremowym kwiatom. Umieszczając ozdobną bylinę w ogrodzie różanym, uczyń ją centralną postacią i posadź róże z hybrydowej grupy herbacianej wokół. Kultura nadaje się do ozdabiania żywopłotu, do ozdabiania altanki, w tym jako odmiana wspinaczkowa.