Róża Mohana (Mohana)

Dziś niewiele osób kojarzy żółte róże z separacją, zdradą i oszustwem. Ten stereotyp należy już praktycznie do przeszłości. Dla współczesnego człowieka szlachetna roślina z żółtymi pąkami służy jako symbol sukcesu i dobrobytu materialnego. Odmianę róży Mohana można łatwo rozpoznać jako jej ucieleśnienie.

Historia pochodzenia

Mohana należy do grupy mieszańców herbacianych, ale została wyhodowana jako odmiana przeznaczona głównie do krojenia. Ta odmiana róż pojawiła się stosunkowo niedawno - w 2006 roku. Został stworzony przez niemieckiego hodowcę Hansa Jürgena Eversa, który pracuje w słynnej niemieckiej szkółce Rosen Tantau. Nazwa rejestracyjna kwiatu to Tan02066.

Opis odmiany

Mohana to krótki, zwarty krzew, skłonny do rozgałęzień, o prostych, mocnych łodygach, gęsto porośnięty ciemnozielonymi matowymi liśćmi. Szerokość korony ok. 60 cm. Bylina osiąga wysokość 0,8 - 1 m, nie więcej. Na każdej łodydze rośliny tworzy się gęsty wysoki pączek o klasycznym kształcie kielicha, składający się z 40 - 45 płatków. Kwiaty kultury są podwójne, średniej wielkości (średnica 7 - 9 cm), jasne, o cytrynowożółtym odcieniu. Czasami na krawędziach delikatnych płatków można zauważyć lekki rumieniec. Przyjemne wrażenie wywoływane przez tę odmianę uzupełnia delikatny aromat z wyraźnymi nutami miodu.

Piękna Niemka zachwyci swojego właściciela obfitym i bujnym kwitnieniem, które utrzymuje się do pierwszych przymrozków, prawie nieprzerwanych przez cały sezon letni. Każdy kwiatek utrzymuje się na krzaku do 12 dni. Kultura ta charakteryzuje się przeciętną odpornością na choroby (przede wszystkim na czarną plamę i mączniaka prawdziwego), jej efektowne kwiaty nie pogarszają się od deszczu i światła słonecznego. Odmiana charakteryzuje się dobrą zimotrwalością: roślina dobrze czuje się, gdy temperatura powietrza spada do minus 23,5 ºС.

Cechy techniki rolniczej

Hybrydę herbacianą należy sadzić w miejscu, w którym w ciągu dnia jest dużo rozproszonego światła słonecznego. Podczas uprawy roślin w cieniu może ucierpieć jasny kolor wieloletnich pąków, a samo kwitnienie nie będzie zbyt obfite. Nie możesz umieścić róży na nizinach, ponieważ będzie ona narażona na destrukcyjny wpływ zimnego powietrza. Szkice są również przeciwwskazane w krzaku róży. Do sadzenia Mohana zaleca się wybór gleby żyznej, luźnej, lekkiej, o pH w zakresie 5,6 - 7,3. Wykopuje się dziurę w miejscu o głębokości i szerokości około 50 cm, ponieważ konieczne jest zapewnienie swobodnego położenia systemu korzeniowego sadzonki w nim. Na dnie wykopu należy ułożyć warstwę materiału drenażowego: mieszaninę małych kamyków i piasku. Nawiasem mówiąc, mieszankę gleby dla tej rośliny można przygotować niezależnie, łącząc 1 część torfu, 2 części piasku, taką samą ilość ziemi darniowej i 3 części próchnicy. Właściwy czas na sadzenie kwiatów to połowa wiosny.

Właściciel cytrynowożółtych pąków wymaga regularnego podlewania osiadłą wodą w temperaturze pokojowej. Zabieg ten należy wykonywać w odstępach 1-2 razy w tygodniu. Plan działań związanych z pielęgnacją plonu obejmuje również spulchnienie gleby pod kwiatem i ściółkowanie gleby w strefie koła pnia. Roślina również potrzebuje karmienia. W okresie aktywnego wzrostu gleba pod różą jest nawożona materią organiczną, a latem, gdy na krzaku tworzą się pąki, a następnie kwiaty, stosują kompleksy mineralne. Jesienią, przed zimowaniem, ozdobną bylinę należy karmić koncentratem potasowo-fosforowym. Wraz z nadejściem wiosny przeprowadza się sanitarne przycinanie rośliny. Jest narażona na cienkie, suche, zamarznięte i zniszczone pędy. Latem ważne jest, aby z czasem usunąć wyblakłe kwiatostany i młody wzrost.

Lepiej jest zakryć kulturę na zimę. Najpierw musisz skrócić wszystkie jego gałęzie, następnie spryskać krzak róży suchą ziemią lub torfem, a dopiero potem przykryć go świerkowymi gałęziami lub włókniną.Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo chorób grzybiczych róży, w okresie letnim kilkakrotnie spryskuje się ją roztworem fungicydu. Aby krzew nie został zaatakowany przez mszyce, robaki liściowe i inne szkodniki, warto dodatkowo obrobić pędy preparatem owadobójczym.

Przypadków użycia

Odmiana Mohana będzie doskonałą ozdobą Twojego ogrodu kwiatowego, ogrodu frontowego, różanego, ogrodowego. Służy również do tworzenia parków krajobrazowych, placów; terytoria w placówkach oświatowych i placówkach medycznych. Roślina nadaje się do uprawy w rabatach kwiatowych, redlinach i mieszankach. Hybrydę herbacianą można bezpiecznie sadzić w grupach iw towarzystwie miniaturowych drzew iglastych, pachnących ziół, zbóż ozdobnych lub kwitnących mono- i bylin: cosmea, werbena, pachnąca lewkoja, floks, irysy, liliowce, dzwonki, weronika, szałwia, lawenda, bukszpan, tuja, kostrzewa, szczupak darniowy, miskant chiński, spartina, pelargonie, powojniki, łyszczec, trzcina, niezapominajki, chabry, jałowiec. Granice z roślin tej odmiany, umieszczone po bokach ścieżek ogrodowych, są piękne; niskie żywopłoty wyglądają świeżo i jasno. Z róż nasza bohaterka dobrze komponuje się ze szlachetnymi roślinami, których pąki są zabarwione na dowolne odcienie żółtego, czerwonego, a także niebieskiego, liliowego, białego i fioletowego. Wygląda niesamowicie na tle zielonego trawnika, przy elewacji domu, przy altanie, przy ogrodowych schodach i ławce.

Ponieważ Mohana jest przede wszystkim odmianą odciętą, jest bardzo popularna nie tylko wśród projektantów krajobrazu, ale także wśród kwiaciarni. Ze wspaniałych kwiatów o słonecznym kolorze na długich szypułkach uzyskuje się piękne bukiety i inne kompozycje kwiatowe pełne radości i jednocześnie delikatności, które przyjemnie można otrzymać jako prezent na urodziny, rocznicę, ukończenie szkoły i każdą inną uroczystość.