Rose Rumba (Rumba)
Królowa kwiatów, należąca do grupy floribunda, potrafi nadać ogrodowi przytulną i świąteczną atmosferę. Dzieje się tak, ponieważ te odmiany róż kwitną niezwykle obficie. Na szczególną uwagę zasługuje odmiana Rumba, której pąki mają jasne, zmienne odcienie.
Historia pochodzenia
Roślina ta pojawiła się ponad pół wieku temu, w 1958 roku. Odmiana została wyhodowana przez duńskich hodowców z założonej w XIX wieku firmy Poulsen. Rose otrzymała swoją dźwięczną nazwę od nazwy tańca latynoamerykańskiego, a zawdzięczamy to bogatej tonacji strojów wykonujących go tancerzy. Kwiat ma dwie alternatywne nazwy: Cuba Dance i Rosa Meineble.
Opis wyglądu i funkcji
Rumba to ozdobny kwitnący krzew o kompaktowych wymiarach: wysokość od 40 do 60 cm i szerokość około pół metra. Jego pędy są proste, dość mocne, pozbawione ostrych kolców; korona jest gęsta i gęsta dzięki licznym ciemnozielonym liściom z wyraźnym błyszczącym połyskiem. Kwiaty pojawiające się na roślinie w ciepłym sezonie nie są zbyt duże: maksymalnie 7 cm średnicy - ale bardzo atrakcyjne. Gdy pąki się otwierają, wielokrotnie zmieniają swój odcień. Początkowo kwiat Rumby jest kremowo-żółty, następnie na brzegach zmienia kolor na czerwony lub pomarańczowy, a pod koniec fazy kwitnienia nabiera jasnopurpurowego koloru. Należy zauważyć, że każdy pączek róży składa się z 34-40 płatków. W fazie całkowitego rozpuszczenia kwiaty floribundy skandynawskiej są pełne i bujne, wydzielając przyjemny, lekki aromat. Ta szlachetna roślina kwitnie obficie przez cały sezon letni, prawie nieprzerwanie. Każda kultura może być ozdobiona od 5 do 20 kwiatów. Otwarte pąki uroczej Duńczyka nie kruszą się nawet po wysuszeniu na krzaku. Nawiasem mówiąc, rozwijają się w pędzlach po 3, 5 lub więcej sztuk. Liście krzewu róży nie opadają nawet z nadejściem jesieni i pozostają tak zielone i błyszczące jak latem.
Odmiana bardzo odporna na choroby - przede wszystkim mączniaka prawdziwego i czarną plamistość. Nie boi się mrozu: bez uszczerbku dla własnego zdrowia toleruje spadek temperatury powietrza do -23-25 ° C. Wspaniałe kwiaty o jasnym pięknie nie tracą kształtu i nie gniją pod wpływem nawet długotrwałych opadów. Podczas letnich upałów płatki wspaniałych pąków nie pieką się, a ich kolor nie blaknie na słońcu. Ogólnie rzecz biorąc, przed tobą jest odporna róża o doskonałej odporności.
Uprawa i pielęgnacja
Kultura stawia wysokie wymagania co do stopnia oświetlenia terenu, na którym rośnie i rozwija się. Im więcej światła słonecznego dostaje Rumba w ciągu dnia, tym lepiej. Jednak nie należy go wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych przez długi czas, aby uniknąć pojawienia się brzydkich oparzeń na płatkach kwiatów. Najlepszą opcją jest umieszczenie byliny, w której w określonym czasie zdominuje ją ażurowy półcień.
Różę można sadzić na glebie ubogiej w składniki odżywcze - nadal otrzymasz obficie kwitnący krzew. Ale nadal lepiej jest używać żyznej, luźnej, umiarkowanie wilgotnej gleby z głębokimi wodami gruntowymi dla królowej kwiatów z północnych krawędzi. W przypadku Rumby ważne jest, aby mieć dobry drenaż, ponieważ kwiat nie toleruje stojącej wilgoci w glebie. Odczyn podłoża powinien być lekko kwaśny. Nawóz organiczny w postaci próchnicy i torfu jest niezmiennie wprowadzany do dołu sadzeniowego o głębokości 50-60 cm.
Główne czynności związane z pielęgnacją szlachetnej rośliny: podlewanie, karmienie, poluzowanie gleby pod krzakiem, ściółkowanie, pielenie, przycinanie pędów.Konieczne jest regularne nawilżanie gleby pod Rumbą, unikając zalewania podłoża. Woda jest pobierana do tych celów, osiadła, letnia. Podlewanie odbywa się w odstępach 1-2 razy w tygodniu, w zależności od warunków pogodowych. Zaleca się karmić kulturę wiosną, latem i wczesną jesienią. Tylko w pierwszym przypadku stosuje się nawóz azotowy, w pozostałym okresie preferowane są koncentraty mineralne nasycone potasem, fosforem i pierwiastkami śladowymi. Poluzowanie gleby przeprowadza się kilka razy w miesiącu jeden dzień po podlaniu. W tym samym czasie chwasty są usuwane pod różą. Następnie obszar kręgu pnia jest pokryty ściółką.
Dzięki wiosennemu przycinaniu, pokazanemu podczas pęcznienia pąków, roślina jest pozbawiona suchych i zamarzniętych pędów. Jesienna procedura polega na skróceniu silnych łodyg krzewu. Latem konieczne jest odcięcie wysuszonych pąków z krzaka, aby mogły pojawić się nowe kwiaty. Pod koniec jesiennego przycinania roślinę traktuje się roztworem fungicydu. Nawiasem mówiąc, opryskiwanie byliny preparatami niszczącymi owady i choroby grzybowe przeprowadza się do trzech razy w okresie wegetacji. Uprawiając rośliny w regionach o mroźnych i niewielkich śnieżnych zimach, niezmiennie pokrywają ją nadejście mrozu.
Przypadków użycia
Rumba świetnie prezentuje się zarówno jako pojedynczy krzew, jak iw grupach. Brak kultury cierniowej na pędach pozwala na umieszczenie go w granicach po bokach ścieżek ogrodowych. Można go włączać w mieszane kompozycje z innymi roślinami jednorocznymi i wieloletnimi, innymi odmianami nisko rosnących róż. Piękno nadaje się do umieszczenia na rabatach kwiatowych o różnych kształtach i typach, w tym klasycznych okrągłych rabatach kwiatowych, mixborders i rabatach. Delikatność i wyrafinowanie uroczego krzewu podkreślą ozdobne trawy i pachnące kwitnące zioła. Drzewa iglaste będą również dobrymi towarzyszami dla Rumby. Na przykład kompozycja składająca się ze zwartych krzewów róż i wiecznie zielonych „kulek” bukszpanu wygląda bardzo pięknie. Udane połączenie to połączenie floribundy z roślinami, które mają małe kwiaty: werbenę, dzwonki, stokrotki. Pąki tej odmiany długo stoją w wodzie. Tworzą wspaniałe bukiety kwiatów i kosze.