Odmiana winogron Tukay

Marzeniem wielu krajowych hodowców winogron zawsze była i pozostaje hodowla odmian i mieszańców nadających się do uprawy w surowych regionach klimatycznych centralnej Rosji, Syberii i Dalekiego Wschodu. Niektórym badaczom do pewnego stopnia się to udało i w wyniku ich pracy powstały nowe formy o bardzo krótkim okresie wegetacji lub dużej mrozoodporności, ale jakość ich owoców pozostawiała wiele do życzenia. Niewiele odmian winorośli północnej może dziś pochwalić się wysokimi ocenami pod względem cech gastronomicznych i wyglądu. Jedną z tych form jest odmiana Tukai, która posiada wszystkie cechy niezbędne do uznania go za wysokiej jakości winogrono północne.

Historia pojawienia się formularza jest dość zagmatwana. Według niektórych źródeł otrzymał go Aleksander Iwanowicz Potapenko w czasie, gdy pracował w Instytucie Badawczym Uprawy Winorośli i Winiarstwa Novocherkassk. Inne źródła przypisują autorstwo hodowcy z Ałtaju - Rostislavowi Fedorovichowi Sharovowi z Biysk Centrum Syberyjskiej Uprawy Winorośli. A fakt, że naszego bohatera nie ma w zbiorach ampelograficznych instytucji hodowlanych, ale jest rozprowadzany tylko na terenach amatorskich winiarzy, wygląda dość dziwnie.

Nie ma takiego zamieszania w odniesieniu do pary rodziców, z której wywodzi się Tukai. Pod każdym względem krzyż został wykonany przy udziale starej węgierskiej odmiany Zhemchug Saba i środkowoazjatyckiego Yakdon. Oba należą do klasycznego europejsko-azjatyckiego gatunku Vitis vinifera, dzięki czemu ich dzieło w pełni spełnia wysokie standardy jakości produktu, ale jednocześnie ma tak krótki okres wegetacji, że bez problemów owocuje na Syberii. Wielu hodowców w nietradycyjnych regionach uprawy kultury zasłużenie nadaje naszemu bohaterowi palmę w smaku i aromacie owoców wśród uprawianych przez siebie odmian winogron. Wadą szlachetnego pochodzenia hybrydy jest jednak jej słaba odporność na mróz i choroby grzybowe, co wymaga sporego wysiłku ze strony właścicieli, aby ją pielęgnować.

Charakterystyka agrobiologiczna

Wigor krzewów jest wysoki. Cechy morfologiczne tej odmiany są pod wieloma względami podobne do cech odmiany macierzystej Pearl Saba. Liście są średniej wielkości, zaokrąglone lub sercowate, pięciopłatkowe, z niewielkim rozcięciem między płatkami. Powierzchnia liścia jest ciemnozielona z jasnymi żyłkami, pomarszczona siateczkowo lub delikatnie bąbelkowa; na odwrocie można zauważyć słabe pokwitanie pajęczyny. Profil blaszki liściowej jest falisty. Górne nacięcia boczne są średniej głębokości lub płytkie, przeważnie otwarte, w kształcie litery V, rzadziej szczelinowe. Dolne wycięcia z reguły są bardzo małe, ledwo zaznaczone, a czasami ich nie ma. Nacięcia petiolate występują w wielu różnych kształtach - w kształcie lancetu, sklepienia lub liry ze spiczastym dnem. Ogonki są średniej długości, zielone, czasem z czerwonawymi podłużnymi paskami. Ząbki na obwodzie arkusza są jednolite, trójkątne z prostymi krawędziami i ostrymi wierzchołkami. Kwiaty winogron są biseksualne, co zapewnia ich dobre zapłodnienie pyłkiem oraz brak predyspozycji do jagód grochu. Jednocześnie deszczowa i wilgotna pogoda w okresie kwitnienia może powodować zrzucanie niektórych kwiatów, co powoduje, że szczotka jest zbyt luźna. Młody wzrost dojrzewa doskonale, prawie do samych wierzchołków pędów rocznych. W tym samym czasie winorośl staje się brązowa.

Gromady Tukai są duże i bardzo duże. Najwybitniejsze mogą dorastać do półtora kilograma, a średnia waga waha się w granicach 600-800 gramów. Odmiana wielkoowocowa jest bezpośrednio zależna od ilości nagromadzonego drewna wieloletniego, dlatego z wiekiem rośliny tworzą masywniejsze skupiska.Grona mogą mieć kształt cylindryczno-stożkowy lub skrzydlaty, struktura od luźnej do umiarkowanie zwartej. Grzebienie są dość długie, rozgałęzione, czerwono-zielone, nie zdrewniałe. Winogrona są średniej wielkości, zaokrąglone, o średnicy 17-19 mm, pomalowane na prawie biało, dodatkowo podkreślone lekkim woskowym nalotem na powierzchni. Średnia waga 100 winogron to około 200-300 gramów. W gronie nie marszczą się ani nie odkształcają dzięki swobodnemu ułożeniu na długich nogach. Miąższ jagód jest bardzo delikatny, soczysty, charakteryzuje się doskonale zbalansowanym smakiem i łagodnym, ale zapadającym w pamięć aromatem gałki muszkatołowej. Wyciskany sok jest bezbarwny o zawartości cukru 17-19 g / 100 ml i miareczkowalnej kwasowości w zakresie 5-6 g / l. W chłodnych porach roku w smaku jagód można wyczuć lekką, dyskretną kwaskowatość. Skórka jest dość gęsta, ale nie twarda, można ją bez problemu żuć i jeść. Subtelne nasiona również nie wpływają negatywnie na smak winogron, których ogólne walory smakowe są oceniane bardzo wysoko - nie mniej niż 9 punktów. Dla hybrydy zdolnej do wzrostu w trudnych warunkach klimatycznych jest to naprawdę doskonały wynik.

Kierunek użytkowania uprawy to głównie deser. Winogrona doskonale nadają się do świeżego spożycia i cieszą się zasłużoną popularnością, także wśród kupujących. Ze względu na dobrą „handlowość” brakuje mu dużych rozmiarów jagód, ale konsumenci cenią go za doskonały smak i aromat. Ponadto Tukai jest jedną z najlepszych odmian północnych pod względem przydatności do długotrwałego przechowywania. Szereg świadectw wskazuje, że przy optymalnym mikroklimacie w magazynie nasz bohater może pogorszyć się dopiero w kwietniu. Pozwala to znacznie wydłużyć okres jego realizacji, a także zwiększyć opłacalność uprawy dzięki sprzedaży w okresie zimowym, kiedy cena świeżych winogron jest znacznie wyższa. Jego wskaźniki przenośności są również doskonałe, pozwalając na przenoszenie zebranych klastrów na duże odległości bez obawy o pogorszenie ich prezentacji. Inną opcją wykorzystania uprawy jest przetwarzanie na soki, kompoty, konfitury i dżemy. Wszystkie te produkty otrzymywane są z jagód, z których są przygotowywane, o niesamowitym smaku i aromacie. Zimą, w okresie niedoboru witamin i minerałów w organizmie człowieka, we właściwym czasie znajdą się na stole.

Nie bez powodu nasz bohater jest uważany za północną, bardzo wczesną odmianę dojrzewającą. Okres wegetacji od masowego pączkowania na wiosnę do gotowości do zbioru dojrzałych owoców wynosi 90-95 dni. A suma aktywnych temperatur wymaganych dla winogron w tym czasie nie przekracza 2000-2100 ° C. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że tak skromne wskaźniki dostaw ciepła pozwalają nam rozwijać naszego bohatera na szerokości geograficznej Jekaterynburga i Czelabińska, nie wspominając o regionach środkowej strefy europejskiej części kraju. Jedynym, ale dość poważnym problemem pod tym względem jest odziedziczona po rodzicach słaba mrozoodporność. Odwieczne części krzewów są poważnie uszkodzone już w -21 ° C, dlatego uprawa odmiany odbywa się prawie wszędzie pod osłonami na zimę. Na obszarach o najcięższych warunkach klimatycznych procedura ta jest wykonywana szczególnie ostrożnie, przy użyciu wielowarstwowych schronień z dostępną izolacją organiczną i materiałami odpornymi na wilgoć.

Plon odmiany jest zwykle średni lub wyższy od średniej - 15-17 kg winogron na krzak, pod warunkiem przyzwoitej pielęgnacji. Jednocześnie rośliny wymagają poważnego racjonowania przez pędy i plony ze względu na dużą liczbę kwiatostanów na pędach żyznych.Jeśli tak się nie stanie, krzewy zostaną przeciążone, rozmiar pęczków znacznie się zmniejszy, ich jakość pogorszy się, winorośl pozostanie w tyle w rozwoju, aw regionach o krótkim lecie mogą nawet wystąpić problemy z dojrzewanie pędów i upraw.

W razie potrzeby dojrzałe kiście można zawiesić na winorośli przez długi czas bez ryzyka uszkodzenia owoców przez niekorzystne zjawiska naturalne lub osy. Mocna skórka zapobiega pękaniu jagód nawet podczas deszczowej pogody, a także stanowi dobrą ochronę przed owadami, które nie mają nic przeciwko zjedzeniu słodkiego miąższu winogron. Odmiana wykazuje dobrą odporność nawet na szarą zgniliznę, chociaż winogrona są poważnie uszkadzane przez inne choroby grzybowe.

Cechy agrotechniczne

Aby uzyskać szybki wzrost Tukay i uzyskać z niego wysokie plony, winiarz potrzebuje:

• Wybierz miejsce do sadzenia, wystarczająco zaopatrzone w słońce, ciepło, wilgoć i składniki mineralne;
• zapewnić energiczne krzewy o wystarczającej powierzchni odżywczej - co najmniej 4,5-5 metrów kwadratowych;
• przeprowadzić niezawodne schronienie roślin na zimę, dla których od pierwszych lat życia zacznij je formować zgodnie z bezproblemowymi schematami przysiadów;
• ostrożnie racjonuj owocujące krzewy winogron, ładując je wiosną nie więcej niż 45 oczkami, z czasem wykonując fragment sterylnych pędów i przerzedzając nadmiar pędzli;
• poważnie potraktować ochronę winnicy przed mączniakiem i mączniakiem prawdziwym za pomocą wielu złożonych zabiegów fungicydowych zgodnie z protokołami dotyczącymi ochrony podatnych odmian.