Świerk pospolity Inversa

Projektanci krajobrazu uwielbiają drzewa iglaste za ich względną bezpretensjonalność, całoroczną zieloną koronę, odporność na mróz, suszę i zanieczyszczone gazem powietrze. A także drzewa iglaste są wyraziste i przystojne, potrafią rozjaśnić każdą „zieloną firmę”. Wszystkie te epitety można śmiało skierować do naszej dzisiejszej bohaterki - Picea abies Inversa.

Historia odmiany i opis wyglądu

Ten niezwykły świerk pojawił się w przyrodzie spontanicznie i został odkryty w 1855 roku przez R. Smitha w Shropshire (Wielka Brytania). Nazwał to niezwykłe drzewo „Invert”, ale kilka lat później L. Baysner poprawił mimowolny błąd gramatyczny.

Pospolita odmiana świerka zawdzięcza swoją nieco niezwykłą nazwę ze względu na kształt korony. Pamiętajmy, że inwersja w naturze oznacza naruszenie porządku, gdy coś idzie wbrew utartym wzorcom, jakby „do góry nogami”. Kiedy spojrzysz na drzewo Inversa, od razu zrozumiesz, dlaczego zostało tak nazwane. Krótkie, ale gęste gałęzie nie rosną w górę, jak ma to miejsce w przypadku wszystkich świerków, ale na boki i dół.

Rezultatem jest niezwykła, „płacząca” korona, która praktycznie nie ma głównego pnia. Z boku drzewo przypomina albo szok siana, albo szeroką, niejasną postać, często jakby zgarbioną, lekko zgiętą. Wysokość „szoku” może być bardzo różna - od dosłownie jednego metra do 6-8. Wysokość ta jest zwykle regulowana przez samych ogrodników, co zostanie omówione poniżej. A szerokość korony jest najczęściej równa około jednej czwartej wysokości, chociaż w przypadku niewymiarowych próbek parametry te mogą być nawet równe.

Kolor igieł naszej urody jest ciemnozielony, który pozostaje taki nawet w zimie. Igły są krótkie, ale grube. Gałęzie rosną gęsto, tworząc gęstą, lekko błyszczącą powierzchnię. Inversa rośnie powoli, zwłaszcza w pierwszych latach. Ale nawet w wieku dorosłym rzadko rośnie o więcej niż 20 cm rocznie. Znaczne przyspieszenie wzrostu obserwuje się po osiągnięciu wieku 20 lat. Pędy są początkowo jasnobrązowe, z czasem ciemnieją, czasem nawet stają się czerwonawo-brązowe.

Funkcje pielęgnacyjne

Najtrudniejszą i najbardziej odpowiedzialną częścią jest przycinanie i modelowanie korony. Faktem jest, że Inversa nie ma ani głównego pnia, ani centralnego pędu. Jego gałęzie natychmiast zaczynają rosnąć w dół, pochylając się w kierunku ziemi. Aby drzewo wzrosło, jeden z pędów należy wybrać i skierować w górę, regularnie przywiązując go do sztucznego wspornika.

Ten lider ucieczki będzie rósł tak długo, jak długo będzie miał wsparcie. Reszta gałęzi będzie pędzić na boki iw dół. Szczypiąc je regularnie, możesz stworzyć koronę o pożądanym kształcie. Gdy tylko zdecydujesz, że nie chcesz już rosnąć wysoko, przestań wiązać główny pęd, a wkrótce opadnie, podobnie jak reszta jego braci. Okazuje się, że ogrodnik może zmieniać wysokość rośliny według własnego uznania.

Dla Twojej informacji! Niektórzy ogrodnicy radzą, aby po osiągnięciu pożądanej wysokości wyciąć główny pęd. To natychmiast da silny bodziec do wzrostu gałęzi bocznych.

Mówiąc o przycinaniu, warto powiedzieć, że niższe gałęzie ostatecznie spadają na ziemię. Tam są słabo wentylowane, wilgotne, przez co mogą „złapać” różne choroby grzybowe. Aby temu zapobiec, musisz je również wyciąć, nie pozwalając im dotknąć ziemi.

Ten świerk jest mało wymagający dla gleb, chociaż nadal należy uważać, aby nie okazały się bagniste, a także zasolone. Uwielbia dużo światła, ale dobrze rozwija się w półcieniu. Wykazuje doskonałą mrozoodporność, zawsze reaguje z wdzięcznością na terminowe podlewanie, ale także znosi suszę.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Najczęściej Inversa jest uprawiana jako roślina okazowa, zwłaszcza, że ​​nie czuje się dobrze przy zagęszczonych nasadzeniach. Będąc drzewem bardzo plastycznym, pozwala na tworzenie z korony różnych kształtów, choć świetnie prezentuje się w formie kolumnowej.

Jednocześnie świerk ten jest często wprowadzany do kompozycji krajobrazowych jako element przyciągający uwagę. Jest często używany nawet w niewielkich obszarach, a jego wysokość jest ograniczona w zależności od całkowitej przestrzeni.