Tuja zachodnia żółta wstążka

W projektowaniu krajobrazu stosuje się szeroką gamę drzew iglastych. Szczególnie popularna jest tuja. Najcenniejszą odmianą do dekoracji ogrodu i osobistej działki jest Żółta Wstążka (Thuja occidentalis Żółta wstążka), co wynika z niezwykłej atrakcyjności igieł i kształtu wiecznie zielonego.

Historia powstania i opis odmiany

Jest to jedna z wielu form cedru białego, którego naturalny obszar występowania obejmuje kontynent północnoamerykański. Tę odmianę można nazwać najjaśniejszym przedstawicielem rodziny Cypress i w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu. Faktem jest, że charakterystyczną cechą kultury jest niezwykły żółtawo-złoty odcień młodych igieł, który wygląda najbardziej soczyście w słoneczną pogodę. Z tego powodu kultura została nazwana Żółtą Wstążką, co w języku angielskim oznacza „żółtą wstążkę”. Rzeczywiście, młode igły, uformowane na pędach wystających ponad powierzchnię korony, opadają z wierzchołka rośliny w dół w osobliwych, gładko zakrzywionych wstążkach. Dzięki temu drzewo wygląda bardzo efektownie. Oprócz niezrównanej kolorystyki igły naszej bohaterki są wyposażone w błyszczący połysk. Ponadto jest duży, gęsty, z reliefową powierzchnią, swoim wyglądem przypomina łuski złotego smoka. Jednak igły tui są miękkie w dotyku.

Sama roślina ma kształt wąskiego stożka i charakteryzuje się średnim tempem wzrostu. Każdego roku zwiększa się wielkość Żółtej Wstążki: szerokość - o 8 cm, wysokość - maksymalnie o 15 cm Amerykańskie piękno staje się pełnoprawnym drzewem po około 15 latach od posadzenia. W tym wieku osiąga wysokość około 2 metrów, rozszerzając się do 150 cm szerokości.

System korzeniowy odmiany jest rozgałęziony i płytki. Młode pędy są szerokie i płaskie, rosną przeważnie pionowo, stare są zielone, jakby pokryte szlachetną patyną. Jesienią efektowna efedra nabiera małych brązowych stożków, dodając jej dekoracyjności.

Spadek temperatury powietrza zimą nie psuje luksusowego piękna złotej tui. Od mrozu jego igły nie blakną, ale wręcz przeciwnie, świecą bardziej niż wcześniej, uzyskując pomarańczowo-brązowo-żółty odcień. Ta roślina wygląda szczególnie pięknie, gdy wokół niej jest śnieg. Dlatego wielu właścicieli odmiany używa jej jako żywego choinki bożonarodzeniowej lub noworocznej zamiast zwykłego świerku.

Żółta wstążka jest dość odporna na zimę. Bez problemu znosi mrozy poniżej -30ºC. Odmiana jest również wysoce odporna na szkodniki i choroby owadzie. Złotą efedrę można uprawiać w warunkach miejskich, gdyż szkodliwe zanieczyszczenia obecne w powietrzu mają na nią niewielki negatywny wpływ. Roślina może negatywnie reagować na nagłe zmiany temperatury, aw młodym wieku może cierpieć na oparzenia słoneczne.

Cechy techniki rolniczej

Tuyu należy umieścić w sektorze miejsca, w którym jest dużo światła słonecznego. Jest to ważne, ponieważ gdy kultura pozostaje w cieniu przez długi czas, jej igły tracą swój ozdobny złoty kolor, a nawet mogą się przerzedzać. Roślinę należy również chronić przed porywistymi wiatrami. Najlepszy wzrost i rozwój plonu zapewnia uprawa na glebach żyznych, lekkich, luźnych i umiarkowanie wilgotnych. Ciężka gliniasta gleba kategorycznie nie nadaje się do efedry. Optymalna kwasowość gleby do sadzenia roślin: pH 4,5-6. Zalecana grubość warstwy drenażowej: 10-20 cm Mieszanka gleby do sadzenia efedry może składać się z 2 części darni, 1 części piasku i takiej samej ilości torfu.

Rozważana przez nas zachodnia odmiana tui kocha wilgoć. Wysychanie gleby pod drzewem często prowadzi do przerzedzenia korony. W suche lato uprawę należy często i obficie podlewać, a także spryskiwać. Dzień po zwilżeniu gleby pod Ellow wstęgę rozluźnia się na głębokość nie większą niż 8 cm, a następnie podłoże ściółkuje się wiórkami lub torfem.W czasie sadzenia do gleby dodaje się 500 gramów nitroammofoski. Następnie, każdej wiosny, kultura jest karmiona złożonym nawozem, takim jak „Kemira-Universal”. A na początku okresu jesiennego efedrę traktuje się koncentratem fosforowo-potasowym. Ale nie przekarmiaj rośliny, w przeciwnym razie straci ona swoją atrakcyjność z powodu zbyt szybkiego wzrostu.

Ephedra jest przycinana corocznie na wiosnę. W trakcie tego wydarzenia usuwa się suche pędy. Ponadto, jeśli istnieje taka potrzeba, przeprowadza się modelującą fryzurę korony tui. Powinien być umiarkowany, to znaczy pędy są skracane o nie więcej niż 1/3 ich głównej długości. W roku sadzenia wskazane jest przykrycie rośliny na zimę. W tym celu jest owinięty płótnem lub inną izolacją tekstylną. Taki środek posłuży jako dobra ochrona przed wiosennymi i zimowymi poparzeniami słonecznymi.

W przypadku braku odpowiedniej opieki i niekorzystnych warunków pogodowych hodowla może zostać zaatakowana przez fałszywe tarcze i mszyce żywicy. Roślinę można chronić przed ich pojawieniem się, wykonując zapobiegawcze opryski roztworem insektycydu kilka razy w sezonie.

Przypadków użycia

Żółtej wstążki można używać do tworzenia kompozycji grupowych i działać jak tasiemca na trawiastym, jasnozielonym trawniku. Przede wszystkim jednak jest przeznaczony do dekoracji alejek iglastych oraz żywych żywopłotów zimozielonych - zarówno wolno rosnących, jak i strzyżonych. Pomarańczowo-żółta iglasta ściana stworzona przy pomocy tui określonej odmiany wygląda niezwykle pięknie. Złote piękno dobrze komponuje się z innymi drzewami iglastymi. Znajduje się również w kompozycjach drzew i krzewów. Projektanci krajobrazu z powodzeniem wykorzystują tę roślinę do zagospodarowania bulwarów, skwerów, terenów rekreacyjnych, podwórek szkolnych, placów miejskich i parków, terenów przy placówkach medycznych i edukacyjnych.