Odmiana jabłkowa Orlik

Odmiana Orlik została wyhodowana w Strefowej Doświadczalnej Stacji Owocowo-Jagodowej Orlovskaya w 1959 roku przez skrzyżowanie odmian jabłoni Mekintosh (Mackintosh) i Bessemyanka Michurinskaya. Jego autorami są hodowcy krajowi Sedov E.N. i Trofimova T.A. Na ulepszenie tej odmiany poświęcono około 10 lat, w wyniku czego znacznie wzrosły wskaźniki mrozoodporności i owocowania. W 1968 roku sadzonka trafiła do elity, aw 1970 roku Orlik został dopuszczony do testu państwowego. Od 1986 r. Odmiana została podzielona na strefy w centralnej, środkowej Czarnej Ziemi, a także w regionie północno-zachodnim. Nowa odmiana jabłek szybko zyskiwała popularność nie tylko w gospodarstwach indywidualnych, ale także wśród przedsiębiorstw przemysłowych. Kluczem do tego sukcesu były niewielkie rozmiary jabłoni i wysoka wydajność.

Jabłoń Orlik należy do odmian z zimowego okresu dojrzewania owoców. Drzewa rosną od małych do średnich, korona jest okrągła i zwarta. Główne gałęzie znajdują się pod kątem prostym do pnia, ich końce są lekko uniesione do góry. Kora pnia i głównych gałęzi jest gładka w dotyku, z żółtawym odcieniem. Owocują głównie proste i złożone loki.

Pędy proste, zgrubiałe, brązowe, obfite pokwitanie. Pąki są średnie, stożkowate, mocno dociśnięte do pędów, owłosione. Liście o intensywnym zielonym kolorze, dość duże, owalne, pomarszczone, z wyraźnym żyłkowaniem, gęsto osadzone na pędach. Z powodu silnego pokwitania liście nabierają szarawego odcienia. Krawędzie blaszki liściowej są szorstkie i szorstkie. Liść jest lekko zakrzywiony wzdłuż środkowej żyły, powierzchnia jest prawie płaska. Końce liści są ostro zakończone i lekko zakrzywione. Ogonki są pogrubione, owłosione, u podstawy kolorowe, mogą być krótkie lub średniej długości. Przylistki są małe, lancetowate lub nawet nieobecne. Węzły wewnętrzne są raczej krótkie, pod warunkiem, że jest wystarczające oświetlenie. Wiosną uwagę zwracają jabłonie Orlik ze względu na piękne, obfite kwitnienie: pąki są jasnoróżowe, a już kwitnące kwiaty nabierają jasnoróżowego odcienia. Wielkość kwiatów jest duża, płatki są zamknięte, znamiona słupków znajdują się poniżej pylników.

Z reguły jabłka Orlika są średniej wielkości, waga jednego owocu to około 100 gramów, ale może dochodzić do 200 gramów. Jabłko jest okrągłe, lekko stożkowate, lekko spłaszczone. Duże płaty są słabo wyrażone. Skórka jest błyszcząca, tłusta, pokryta charakterystycznym białawym woskowym nalotem. Główny kolor owocu podczas zbioru jest zielonkawożółty, po krótkim przechowywaniu staje się jasnożółty. Na całej powierzchni jabłek pojawia się powłokowy purpurowy kolor w postaci gęstego, rozmytego rumieńca i zlewających się pasków. Czasami można znaleźć całkowicie czerwone owoce. Na skórce jabłka łatwo zauważyć liczne podskórne kropki o niewielkich rozmiarach, z szarawym odcieniem. Struktura owocu jest drobnoziarnista, dość gęsta. Szypułka jest gruba, krótka, z wyraźnym napływem w miejscu przyczepu do płodu. Jabłka z płytkim spodkiem, lekko pofałdowane, średniej szerokości iz zamkniętą lub półotwartą filiżanką. Lejek jest płytki, pływający, praktycznie pozbawiony zardzewiałości. Serce jest średniej wielkości i ma kształt serca. Nasiona są ciemnobrązowe, jajowate, dobrze wykonane. Komory nasienne są zamknięte.

Miąższ owocu ma kremowy kolor i lekko zielonkawy odcień. Jabłka Orlik są bardzo soczyste, o harmonijnym słodko-kwaśnym smaku (posmak lekko kwaśny) i przyjemnym, mocnym aromacie.Ocena smaku owocu w skali degustacyjnej wynosi 4,4 - 4,6 punktu. Jabłka Orlik pod względem składu chemicznego zawierają: cukry (11%), miareczkowalny kwas (0,36%), pektyny (12,7%), kwas askorbinowy (8,9 mg / 100 g), P-aktywne (167 mg / 100 g) ).

Owoce dojrzewają do drugiej połowy września, przy odpowiednim przechowywaniu okres spożycia można wydłużyć do końca lutego - początku marca. Odmiana Orlik wyróżnia się wczesną dojrzałością i wysoką wydajnością. Na średniej wielkości podkładce owocowanie rozpoczyna się 4 do 5 lat po posadzeniu. Plon szybko rośnie z każdym kolejnym rokiem: od 15 do 35 kg owoców dojrzewa na 7-8-letnim jabłku, od 55 do 80 kg na 10-13-letnim drzewie, od 80 do 120 kg na drzewie w wieku 15-20 lat.

Zimotrwalosc odmiany Orlik jest wysoka, ale przy silnych mrozach zaleca się zawijanie pni. Uszkodzenia strupów są średnie.

Jabłonie Orlik idealnie nadają się na małe działki ogrodowe - sadzonki sadzi się w odległości 2 metrów od siebie.

Ze względu na doskonałe walory deserowe jabłek, a także możliwość długotrwałego przechowywania i dużą przenośność, owoce te są wykorzystywane do żywienia przedszkoli oraz do produkcji soków.

Do głównych wad należy częstotliwość owocowania i częściowe zrzucanie jabłek przed sezonem zbiorów.