Mandarin Nova

Nova należy do dużej grupy tzw. „Sztucznych mandarynek”. Fakt, że odmiana jest hybrydą Fina clementine i Orlando tangelo, sprawia, że ​​bardziej prawdopodobne jest przynależność do grupy mandarynek. Niektóre podręczniki uważają, że Nova jest klementynką.

Stworzenie hybrydy

Wiadomo, że prace nad przekroczeniem Finy i Orlando rozpoczęły się na jednej ze stacji eksperymentalnych na Florydzie jeszcze w 1942 roku pod kierownictwem słynnego specjalisty Jacka Bellowsa. Ostateczny projekt i opis odmiany nastąpił w połowie lat 60. ubiegłego wieku. Wkrótce odmiana zaczęła szybko rozprzestrzeniać się w innych krajach.

Teraz jest popularna jako kultura przemysłowa w Hiszpanii (tam nosi nazwę Clemenville), Izraelu (Santina), RPA i Chinach. Ma ogromne znaczenie dla uprawy cytrusów w Stanach Zjednoczonych.

Niektóre cechy korony

Średniej wielkości drzewo o rozgałęzionych gałęziach. Ciernie w postaci małych cierni pojawiają się dopiero w pierwszych latach życia i stopniowo zanikają po rozpoczęciu owocowania. Potrzebuje niewielkiego przycinania formacyjnego, aby usunąć niektóre nowe gałęzie z jajnikami. Jeśli tak się nie stanie, w następnym sezonie zbiory okażą się słabe z powodu zubożenia drzewa.

Liście gęste, twarde, wyraźnie wydłużone, lancetowate, przypominające mandarynkę. Jednak cała korona jako całość bardzo przypomina duże drzewo mandarynki. Ogonki liściowe są praktycznie bez skrzydlic, kolor blaszki liściowej jest gęsty, zielony.

Kwiat

Kwiaty są średniej wielkości, o bardzo silnym słodkawym aromacie, pojawiają się masowo późną wiosną, ale pąki mogą pojawić się latem. Podobnie jak liście, kwiaty przypominają mandarynki tak bardzo, że nie można ich odróżnić. Płatki krótkie, gęste. Pierwsze pąki mogą pojawić się na drzewie już w drugim roku życia, natomiast pełne kwitnienie obserwuje się w 3-4 roku.

Cechy owoców

Z wyglądu jest lekkie spłaszczenie. Owoce są duże w porównaniu z mandarynkami, o średniej wadze od 140 do 170 gramów. Średnica waha się od 5 do 8 cm (ale ta ostatnia jest rzadka). Eksperci uważają, że owoce naszego bohatera są bardzo podobne do owoców tangelo Orlanda.

Kolor jest bardzo jasny, czerwonawy, czasami charakteryzowany jest jako granat. Co ciekawe, intensywność koloru pojawia się dopiero w fazie pełnej dojrzałości, która występuje pod koniec jesieni i na początku zimy, w zależności od tego, kiedy nastąpiło masowe kwitnienie. Bladozielonkawe paski są ledwo zauważalne w kolorze - charakterystyczny znak Nova. Przy niewystarczającej dojrzałości są lepiej widoczne.

Skórka ma około 3 mm grubości, jest lekko wyboista, o kamienistej teksturze. Wyraźnie widać na nim pory olejków eterycznych. Łatwo oddziela się od miazgi po osiągnięciu pełnego dojrzewania. Jeśli płód został usunięty trochę wcześniej, oderwanie jest słabe.

Największe plony uzyskuje się na plantacjach zapylając nasz gatunek tangorem świątynnym. Niestety w tym przypadku w owocu pojawia się wiele nasion, co nieco psuje handlową atrakcyjność owocu.

Walory smakowe:

- miąższ ma kolor ciemnopomarańczowy, zwykle składa się z 11 segmentów;

- smak jest przyjemny, słodkawy, umiarkowanie kwaśny, miąższ jest bogaty w sok (do 40% objętości);

- w miazdze jest więcej nasion zapylanych krzyżowo, przy samozapyleniu jest ich niewiele, ale plony są niższe;

- jeśli owoc zostanie prześwietlony na drzewie, smak zaczyna szybko się pogarszać;

- Owoce Nova tworzą wspaniałe marmolady.

Podsumowując, możemy powiedzieć, że ten cytrus jest doskonałym przykładem okazu do uprawy w pomieszczeniach. Jest piękny, stosunkowo bezpretensjonalny, przy odpowiedniej pielęgnacji daje niewielkie, ale stabilne zbiory.