Odmiana malinowa Himbo top

Cudowna szwajcarska odmiana powtarzających się malin zwana Himbo top stała się znana ogrodnikom domowym stosunkowo niedawno i nie jest jeszcze zbyt powszechna w naszym kraju. Jednak jego walory gastronomiczne, estetyczne i ekonomiczne są tak wysokie, że nie pozostawia wątpliwości co do perspektyw zdobycia prawdziwej popularności zarówno wśród rolników, jak i amatorów.

Nowość została wyhodowana w gminie Rafz w kantonie Zurych przez hodowcę Petera Hauensteina na podstawie skrzyżowania odmian Autumn Bliss i Rafzeter. Początkowo autor nazwał swoją kreację Rafzaqu, jednak później prawa do odmiany przekazał firmie Promo-Fruit AG, która zaczęła ją promować pod marką Himbo-Top®. Ta nazwa jest obecnie zarejestrowana w Szwajcarii jako międzynarodowy znak towarowy, a także jako krajowy znak towarowy w wielu innych krajach.

Głównymi zaletami tej odmiany maliny są: wysoki plon, możliwość uzyskania dwóch zbiorów w sezonie, wydłużony okres owocowania, porównywalna duża wielkość i jednorodność owoców, doskonałe walory smakowe i odporność na szereg chorób. Wysoka jakość odmiany potwierdza jej zagospodarowanie przestrzenne w wielu krajach Europy i USA, które są bardzo skrupulatne i wymagające w sprawach dopuszczenia do stosowania nowości hodowlanych.

Jak podaje firma-inicjatorka oferująca do sprzedaży materiał nasadzeniowy, rośliny corocznie są testowane w specjalnie zorganizowanym ogrodzie testowym pod kątem siły wzrostu, zdrowotności, plonu i jakości owoców. Spośród ponad 50 krzewów tylko dwa najlepsze są używane jako rośliny „elitarne” do dalszej rozmnażania. Gwarantuje to, że oryginalne właściwości odmiany są nie tylko utrzymywane w czasie, ale także stopniowo ulepszane.

Charakterystyka agrobiologiczna

Odmiana wykazuje silny wzrost rocznych pędów, osiągając wysokość 1,7-1,9 metra. Liczba pędów zastępczych jest niewielka, jednak ze względu na aktywny wzrost na nich gałęzi owocowych produktywność krzewów malin jest bardzo wysoka. Boczne wierzchołki wierzchołków Himbo zaczynają się formować w odległości 40 cm od powierzchni ziemi i dorastają do 80 cm długości. Aby uniknąć odłamywania się pod ciężarem roślin, należy związać gałęzie boczne. lub obsługiwane. Na powierzchni młodych pędów powstają fioletowe ciernie, których intensywność położenia zmienia się w zależności od wysokości. Bliżej ziemi siedzą ciasno względem siebie, a gdy przesuwają się na górę, stają się rzadkie, do 5-7 sztuk na 5 cm długości pędu. Ciernie są dość krótkie, dzięki czemu nie przeszkadzają w pielęgnacji krzewów i zbiorów. Liście kompozytowe rosną silnie pomarszczone, składają się z trzech lub pięciu blaszek liściowych, których kolor może zmieniać się od turkusowego do żółtozielonego, w zależności od gleby i warunków klimatycznych uprawy. Żyły są znacznie jaśniejsze niż pigmentacja głównego liścia. Ulotki są owalne ze spiczastym końcem, średnia długość to 10-12 cm i szerokość 5-7. Blaszka liścia maliny jest zakrzywiona do góry, na krawędziach widoczna jest silna nieregularność.

Kwiaty odmiany są duże, białe, osadzone na szypułce z lekkim odcieniem antocyjanów, o średnicy do 20 mm, zebrane w silnie rozgałęzionych krzewach. Płatki mają długość 8-9 mm, ich kształt jest zwykle owalny z zaokrągloną krawędzią. Płatki są ostre, do 15 mm długości, w liczbie 5 sztuk. Podczas kwitnienia działki mocno pochylają się do przodu, a pod koniec wyginają się do tyłu. Ze względu na duże rozmiary kwiatów krzewy w okresie kwitnienia uzyskują bardzo elegancki wygląd.

Dojrzewanie jagód następuje w dwóch okresach. Na przełomie czerwca i lipca owocowanie następuje na pędach dwuletnich, aw sierpniu-wrześniu - na jednorocznych.W przypadku uprawy w szklarniach z lekką folią zbiory malin można kontynuować w październiku. Zaskakujące jest to, że sam szczyt Himbo jest w stanie stworzyć cały przenośnik malinowy, przynoszący owoce w odstępach czasu, od połowy lata do późnej jesieni. Jednocześnie jagody nie kurczą się aż do ostatnich zbiorów. Ogólnie z rośliny można uzyskać do 3 kg owoców w sezonie, a plon z hektara nasadzeń może osiągnąć 20 ton. Zbieranie tych malin jest przyjemnością - duże jagody łatwo oddziela się od łodygi, ale jednocześnie nie kruszą się nawet przy prześwietlonych krzakach.

Wygląd zebranych owoców tej odmiany jest po prostu wspaniały. Lśniące, ciemnoczerwone o wadze 6-8 gramów nie pozostawiają nikogo obojętnym. Ich miazga różni się gęstością w zależności od czasu zbioru. Owoce pierwszego zbioru, dojrzewające na zimowanych pędach, są zwykle stosunkowo delikatne, natomiast jagody o gęstszej konsystencji powstają na jednorocznym wzroście, które mimo to pozostają bardzo soczyste i przyjemne do żucia. Ich smak jest bardzo wyważony i wyrazisty, dość słodki, z bardzo subtelną, ledwo wyczuwalną kwaskowatością, harmonijnie dopełniającą doznania kulinarne. Zapach jest typowy dla kultury, jego intensywność jest średnia. Kości są praktycznie niewidoczne. Ogólne oceny degustacyjne malin są niezmiennie wysokie.

Uprawa szczytowa Himbo może być używana na wiele różnych sposobów. Odmiana doskonale nadaje się do świeżego spożycia i do przetwórstwa. Może zainteresować rolników swoją „zbywalnością”, dzięki doskonałej prezentacji i smaku jagód, a także niesamowitej wydajności. Kupujący chętnie posortują tę odmianę i zwykle nie pozostaje ona na półkach. Ponadto ważną kwestią jest to, że zebrane jagody nie ciemnieją przez długi czas, nie zgniatają się, mają bardzo dobrą przenośność i można je transportować na dość duże odległości bez żadnych szczególnych strat. Jako surowiec nasz szwajcarski bohater wykorzystywany jest do produkcji konfitur, dżemów, pianek marshmallows, konfitur, wyrobów cukierniczych i piekarniczych. Jagody dobrze prezentują się suszone i mrożone w szoku. Po rozmrożeniu maliny dobrze zachowują swój kształt.

W procesie uprawy rośliny okazują się bardzo bezpretensjonalne i nie wymagają skomplikowanej samoopieki, nawet w surowym klimacie domowym. Przede wszystkim odnotowano zdolność Himbo top do wzrostu na wszystkich rodzajach gleby, zarówno pod względem żyzności, jak i składu mechanicznego. Wszędzie wykazuje doskonałą siłę wzrostu i cieszy właściciela doskonałą produktywnością. Odmiana jest jedną z nielicznych, które mogą rosnąć na ciężkich, gęstych glebach o niskiej przepuszczalności wody i powietrza. Drugim pozytywnym punktem jest zwiększona odporność na choroby grzybowe i bakteryjne, a także na szkodniki. Z tego powodu ta odmiana malin na Zachodzie jest często wykorzystywana w rolnictwie ekologicznym, w którym plantacje są minimalnie zabezpieczane środkami ochrony roślin. Doświadczenie krajowych ogrodników-amatorów potwierdza również możliwość uzyskania plonów przyjaznych dla środowiska. Jednak zimotrwalosc „Szwajcarów” nie jest wybitna, dlatego też uprawa w rejonach narażonych na mróz jest możliwa tylko przy gwarantowanej wysokiej pokrywie śnieżnej. Latem może wytrzymać krótkotrwałe susze, jednak dla niezmiennie wysokiej produktywności konieczne jest również zapewnienie wystarczającej wilgotności gleby.

Cechy agrotechniczne

Pomimo swojego zamorskiego pochodzenia top Himbo nie wymaga żadnego specjalnego procesu uprawy. W związku z tym jest uprawiany zgodnie ze zwykłymi schematami dla powtarzających się, biorąc pod uwagę istniejące zalety i wady agrobiologii odmiany.

Idealne do sadzenia są łagodne zbocza, których ekspozycja dobierana jest w zależności od klimatu. Na gorącym południu stoki wykorzystywane są głównie w kierunkach chłodnych, a na północy - ciepłych. Równiny nadają się również na maliny, ale lepiej, jeśli są chronione przed wiatrem przez cechy reliefu, ponieważ zimą często zdmuchuje śnieg z otwartych równin, w wyniku czego nasz niezbyt mrozoodporny bohater grozi śmiercią. Gleby, jak już wspomniano, nadają się do każdego, z wyjątkiem zbyt kwaśnych, zasolonych, wilgotnych, a nawet bardziej podmokłych.

Ze względu na dużą aktywność wzrostową krzewów tej odmiany muszą one zapewnić odpowiednią przestrzeń ułatwiającą ich pielęgnację oraz wykluczać niepotrzebną konkurencję roślin o wilgoć, składniki odżywcze i nasłonecznienie. Zaleca się pozostawienie 2,5-3 m między rzędami i 50-70 cm między krzewami w rzędzie.Sadzenie odbywa się wiosną lub jesienią, najważniejsze jest to, że roślina jest w tym czasie w fazie uśpienia. Obowiązkowo na miejscu wyposażyć kratkę na pędy do pończoch i gałązki owocowe, przynosząc obfite zbiory. W razie potrzeby starają się podlewać wegetatywną malinę, okresowo łącząc tę ​​procedurę z nawożeniem nawozami mineralnymi. Gleba pod krzakami szczytu Himbo jest regularnie odchwaszczana, a dwuletnie pędy, które wydały owoce, są usuwane w odpowiednim czasie. Na obszarach narażonych na mróz, roczne pędy jesienią są wyginane do ziemi, aby pokryć je śniegiem, lub są całkowicie wycinane, przenosząc krzewy tylko do owocowania późnym latem.

Zbiór odbywa się rano, po wyschnięciu rosy lub wieczorem. Nie należy do tego wykorzystywać parnego dnia, ponieważ jagody z takiej kolekcji będą miały najgorszą jakość utrzymania i łatwość transportu. Nie zaleca się umieszczania zebranych malin w zbiorczym pojemniku, ponieważ pomimo wystarczającej gęstości jagoda w tym przypadku może zostać zmięta.