Rose Lady of Shalott

Angielskie róże Davida Austina są rozpoznawalne od pierwszego wejrzenia. Urokliwy, stary kwiatek i mocny aromat w połączeniu z silnym zdrowiem stały się znakiem rozpoznawczym tych pięknych odmian. Po wyposażeniu swoich dzieł w zdolność ponownego kwitnienia, wielki hodowca róż zaczął eksperymentować z kolorem, starając się uzyskać w kolorach starych róż niezwykłe odcienie pomarańczy. Pierwsza była urocza Pat Austinjego kolor łączył szlachetne miedziane odcienie z koralowymi i bursztynowymi odcieniami. A potem świat został podbity przez inną angielską damę - Lady of Shallot, którą Austin nazwał jedną z najbardziej mrozoodpornych i odpornych na mróz w swojej kolekcji. W krótkim czasie odmiana zakochała się w wielu hodowcach kwiatów i zdobyła prestiżowe nagrody.

Historia stworzenia

Nasza bohaterka pojawiła się stosunkowo niedawno i należy do angielskiej selekcji. Miejsce urodzenia - szkółka rodzinna David Austin Roses Limited. W jej rodowodzie nie ma znanych nazwisk, wręcz przeciwnie, w krzyżowaniu brały udział sadzonki bezimienne. Ale wynik okazał się niesamowity i udany, a nasza bohaterka należy do najbardziej eleganckich i szlachetnych odmian. W 2009 roku David Austin wprowadził do świata uprawy róż nową odmianę - Lady of Shalott, pod tą nazwą odmiana będzie teraz uczestniczyć w różnych wystawach. Nazwa rejestracyjna zawiera unikalny kod alfabetyczny i brzmi jak AUSnyson. W 2009 roku minęła 200. rocznica urodzin słynnego angielskiego poety, barona Alfreda Tennysona. Dlatego nie jest przypadkiem, że nazwa róży została nadana na cześć rudowłosej (jak ją często przedstawiano) bohaterki jego słynnej ballady Czarodziejka Shallot (w innym przekładzie Lady Shalotte).

Nagrody

Pomimo tego, że biografia naszej bohaterki jest krótka, ma już uznanie i prestiżowe nagrody. W Glasgow w Szkocji młoda dama zdobyła srebrny medal w konkursie róż. W 2011 roku jej wybitne osiągnięcia zostały docenione przez RNRS Test Certificate of the Rose Competition of the Royal National Rose Society of Great Britain.

Opis

Nasza bohaterka należy do dość pospolitego gatunku krzewów, czyli zarośli. Wielu hodowców zauważa bardzo dobry wzrost sadzonki w młodym wieku. Krzew wyprostowany, dość mocny i rozgałęziony, bujny, dobrze ulistniony. Dorosła roślina z reguły nie potrzebuje wsparcia. Pędy średniej grubości, lekko wysklepione, wyglądają bardzo wdzięcznie, zgodnie z zamierzeniami Davida Austina. Są ciernie, ale są małe i nieliczne. Deklarowana wysokość to 100 - 120 cm. W miejscach o ciepłym, sprzyjającym klimacie róża może dorastać do 250 cm. Zwykła szerokość krzewu to około 100 cm, ale na wysokiej roślinie może wyrosnąć korona i większa objętość . Liście zdrowe, naprzemienne, pierzaste, ciemnozielone, średniej wielkości. Blaszka liściowa jest zaokrąglona-wydłużona, skórzasta, półpołyskowa z ząbkowanymi krawędziami. Młode liście mają brązowy odcień. Z reguły pędy są zwieńczone kwiatostanami składającymi się z 1 do 3 kwiatów, ale skupisko kwiatowe często składa się z większej liczby pąków. Pod ich ciężarem pędy wydają się wyginać, pozwalając z bliska podziwiać piękne kwiaty.

Spiczaste owalne pąki, jasny pomarańczowo-czerwony kolor. Kwiaty są gęste i bujne, gęsto podwójne, składają się z 40 lub więcej płatków z szerokim falistym wierzchołkiem. Rozeta ma piękny zaokrąglony kształt przypominający miskę, przypominający stare róże. Płatki zewnętrzne ułożone są w spiralę, wewnętrzne są bardziej chaotyczne i swobodne, dzięki czemu środek kwiatu, nawet przy całkowitym rozpuszczeniu, często pozostaje zamknięty. Bogata kolorystyka pozwala cieszyć się przelewem łososiowej pomarańczy. Wewnętrzny kolor płatków jest bardzo delikatny, łososiowy z różowym odcieniem.Miseczkowaty kształt i ciasno upakowane płatki w momencie niecałkowitego rozpuszczenia sprawiają, że jest bardziej nasycony, pozwalając na głębsze dostrzeżenie odcieni miedzi. Ciekawym, intrygującym kontrastem i dopełnieniem wewnętrznego ubarwienia jest złocistożółty spód płatka. Rozmiar rozety kwiatowej jest dość duży - 8 - 10 cm, więc pędzelek wygląda na pełny, mimo że pąki nie otwierają się w tym samym czasie.

Okres kwitnienia

Odnowiony gatunek, czarodziejka Lady of Shallot, ma niezwykle długie okresy kwitnienia przez cały sezon. Według opinii ostatnia fala kwitnienia nie jest w żaden sposób gorsza od pierwszej pod względem obfitości i dużych kwiatów. Bajecznie piękna róża kwitnie niemal nieprzerwanie od końca maja do początku czerwca aż do nadejścia chłodów. Kwiaty utrzymują się około tygodnia, chociaż intensywne upały lub długotrwałe deszcze znacznie skracają okres ozdobny rozety. W chłodne dni kwiat otwiera się powoli, ale trwa dłużej. Aby zachować spektakularny wygląd krzewu przez cały sezon wegetacyjny i stymulować tworzenie pąków, zanikające rozety należy usunąć na czas. Ostinka ma średni aromat. Wyczuwa nuty jabłka, przypraw i goździków połączone z zapachem róży herbacianej. Wielu hodowców nadal nazywa ten zapach dość bogatym, a nawet ciężkim.

Charakterystyka

• Jeśli sadzonka jest zdrowa i silna, róża Lady of Shallot może zakwitnąć już w roku sadzenia. Ale szybko rozwijająca się Ostinka może naprawdę zadziwiać swoim pięknem w drugim lub trzecim roku;
• pod wpływem światła słonecznego jasny kolor odmiany może nieco blaknąć, przybrać pastelowe odcienie. Ale według hodowców kwiatów płatki nie topią się, nie tracą turgoru i ogólnie rozeta kwiatów wygląda atrakcyjnie. Regiony południowe to inna sprawa. Tam zbyt gorące promienie prowadzą do szybkiego blaknięcia;

• deklarowana mrozoodporność jest nieco wyższa niż wielu innych przedstawicieli kultury. Nasza bohaterka jest w stanie wytrzymać mrozy od minus 26,1 ° C do minus 28,9 ° C, co odpowiada strefie 5 USDA (system przyjęty przez Departament Rolnictwa USA). Entuzjastyczne recenzje tej odpornej róży pochodzą z wielu miejsc na naszej planecie, na przykład z południa Alaski, z krajów bałtyckich i Kraju Nadmorskiego, potwierdzając tym samym jej odporność na niekorzystne warunki. Jeśli zimowe wskaźniki temperatury w Petersburgu lub regionie moskiewskim nie przekraczają średniej, roślina wieloletnia może praktycznie obejść się bez schronienia;
• bardzo cenny jest również doskonały immunitet Angielki. Roślina odznacza się dużą odpornością na tak podstępne choroby upraw, jak mączniak prawdziwy i czarna plamistość. Jeśli profilaktyka zostanie przeprowadzona na czas, to nawet w niekorzystnych latach epifitycznych nasza bohaterka nie będzie cierpieć na choroby grzybowe;
• według opinii kultura bardzo dobrze znosi okres deszczowy. Rozeta może stać się cięższa od wilgoci i opadać, ale jednocześnie zachowuje swój kształt, płatki nie niszczą się. To prawda, że ​​na zewnętrznych płatkach mogą pojawić się plamki, ale nie zepsują ogólnego wrażenia wyglądu jasnej Angielki. Pąki mogą cierpieć z powodu długotrwałych opadów.

Agrotechnika

Za najlepszy okres do sadzenia Lady of Shallot wielu hodowców róż uważa się jesień. Ale możesz sadzić kulturę wiosną, jednak w tym okresie należy poświęcić jej więcej uwagi. Rozświetlona promieniami słońca róża może zaskoczyć magiczną i hipnotyzującą grą kolorów, dlatego wybierz dla niej dobrze oświetlone miejsca, w których zresztą zdolności wzrostu okażą się dużo lepiej niż w cieniu. To prawda, że ​​w południowych regionach płonące promienie skracają żywotność kwiatu, więc w południe królowa kwiatów będzie czuła się bardziej komfortowo w rozproszonym półcieniu.

Szybko rosnący potężny krzew dobrze znosi podmuchy wiatru, niemniej jednak kulturę należy chronić przed wiatrem dominującym w okresie zimowym. Gleby są preferowane luźne, łatwo przepuszczalne dla wilgoci i powietrza, silnie odżywcze, o neutralnej kwasowości. Podlewanie jest umiarkowane, ale wystarczające. Aby zapobiec bardzo szybkiemu wysychaniu gleby, możesz użyć ściółki. Nawiasem mówiąc, kora lub pokruszone wióry drzewne są dobre w tym zakresie, nie tylko pomagają zatrzymać wilgoć w strefie korzeni, ale także hamują wzrost chwastów. W okresie wegetacyjnym karmienie odbywa się co najmniej 2 razy. Jesienią wyklucza się azot, preferując fosfor i potas.

Projektowanie krajobrazu

Wykwintna i niepowtarzalna Lady of Shallot doskonale ozdobi każdy zakątek ogrodu. Miękkie i ciepłe miedziane odcienie naszej bohaterki dobrze komponują się z żółtym, jasnoróżowym, kremowym i białym. Ale nikt nie zabrania eksperymentowania z kolorami i łączenia tego, co niestosowne. Nasza bohaterka różni się tym, że dolna część krzewu nie jest odsłonięta, a to pozwala na wykorzystanie jej przy pojedynczym nasadzeniu lub jako ozdobny żywopłot. Będzie harmonijnie pasował do złożonego klombu znanego jako mixborder. Tradycyjnie róża wspaniale łączy się z drzewami iglastymi, co stworzy dekoracyjne tło dla jasnych i eleganckich kwiatów pięknej damy. Niska żywica będzie odpowiednia u podstawy kwiatu.

Jak prawdziwa królowa, piękny Austin będzie wyglądał majestatycznie nawet w doniczce. To prawda, że ​​takie sadzenie będzie wymagało dość dużego pojemnika o pojemności co najmniej 60 litrów. Uprawa Lady of Shalott jako rośliny doniczkowej sprawi, że będzie trochę trudniej się nią opiekować, ale nie będzie jej bardzo utrudniać. Niuanse będą dotyczyły głównie podlewania. W małej objętości gleba wysycha znacznie szybciej, co oznacza, że ​​roślina będzie musiała być częściej podlewana.

Angielska róża Lady of Shallot wcale nie jest kapryśną damą. Jest idealny nawet dla początkującego ogrodnika. To prawda, że ​​sukces w dużej mierze zależy od miejsca lądowania, dlatego warto podejść do wyboru miejsca w sposób odpowiedzialny i podjąć decyzję przed sadzeniem. Wysoka odporność znacznie ułatwia pielęgnację, ale nie trzeba całkowicie rezygnować z profilaktycznego opryskiwania. Mimo mrozoodporności w chłodnych rejonach nadal warto ocieplić krzew, zwłaszcza młodego. Ale na południu nadmierna dbałość o izolację może prowadzić do zawilgocenia. Większość hodowców róż pozytywnie wypowiada się o naszej bohaterce. Ale są też dowody na to, że kultura nie rośnie wystarczająco szybko, nie kwitnie dobrze i często choruje. Ale najprawdopodobniej jest to spowodowane błędami w opiece lub nieprawidłowo wybranym obszarem.