Rose Swan Lake
Swan Lake to odmiana róży należąca do klasy pnącza wielkokwiatowego. Wyhodowany w Irlandii w 1968 roku. Samuel Darragh McGredy IV. Skrzyżowanie „Memoriam” i „Heidelberg”. Harmonijnie łączy szlachetny kolor kwiatów i właściwości róż pnących. Odmiana popularna w Europie Północnej ze względu na odporność kwiatów na złe warunki atmosferyczne.
Nazwy synonimów: „Schwanensee”, „Jezioro łabędzie”, „Jezioro łabędzie”, „Schwanensee”, „Schwanensee”.
Roślina silna, wzniesiona, rozłożysta, osiąga wysokość 180 - 365 cm, szerokość 185 cm, pędy wzniesione, mocne, kolczaste. Liście półbłyszczące, zaokrąglone, ciemnozielone.
Kwiaty są białe, pełne, o średnicy 7 - 9 cm, zawierają 40 - 50 płatków wywiniętych na zewnątrz. W połowie wydania nabierają kremowego różowawego odcienia pośrodku. Kształt róż zmienia się podczas kwitnienia z pąka stożkowatego w miseczkowaty. Kwiaty rosną pojedynczo lub w luźnych kwiatostanach po 4 pąki. Mają lekki przyjemny aromat.
Odporność na mączniaka prawdziwego jest dobra, ale słaba na czarną plamkę.
Strefa mrozoodporności USDA: 6b (do minus 20 ° C).
Zaleca się sadzenie róży łabędzia na otwartych, nasłonecznionych obszarach, gdzie nie ma przeciągów i północnych wiatrów. Rośliny preferują gleby wilgotne, przepuszczalne, lekko kwaśne (pH 5,5 - 6,5).
Wśród głównych środków pielęgnacji róż można wyróżnić: wiosenne przycinanie sanitarne, montaż podpór i podwiązki, okresowe nawożenie, umiarkowane podlewanie, usuwanie zwiędłych kwiatów, przygotowanie roślin na zimę. Róże należy podlewać w strefie korzeni, starając się nie dostać na liście i pąki, ponieważ może to spowodować rozwój poważnych chorób. Aby roślina pomyślnie się zakorzeniła, zaleca się kupowanie sadzonek z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym.
W niesprzyjających warunkach pogodowych i silnym zgrubieniu nasadzeń na tę różę łatwo wpływa czarna plama, w związku z tym konieczne jest regularne profilaktyczne opryskiwanie krzewów lekami przeciwgrzybiczymi (na przykład Topaz, Fitosporin, Fundazol
Zalety odmiany: dobry wzrost krzewu, delikatny kolor, luksusowe kwitnienie, bezpretensjonalność, łatwość sadzenia.
Wady: pędy kolczaste, podatność na plamistość czarną.
Jezioro łabędzie to delikatna i zachwycająca róża, która według opinii wielu ogrodników jest bardzo atrakcyjna w fazie pół-wydania. Ale nawet w stanie całkowitego rozpuszczenia, kiedy pączek zamienia się w ogromny śnieżnobiały kwiat, przypominający rozpościerające się skrzydła łabędzia, jest również bardzo atrakcyjny. Pędy łatwo prowadzą wzdłuż podpory, dzięki czemu Jezioro Łabędzie doskonale nadaje się do altan, obelisków, pergoli i łuków. „Flammentanz”, „William Shakespeare 2000”, „Golden showers” i „Special Occasion” są fantastycznymi towarzyszami tej róży. Można go również sadzić delikatnymi odmianami o kremowych odcieniach („Penny Lane”, „Ilse Krohn Superior”) i szlachetnym białym kolorze („White Swan”, „Elfe”).
Nagrody za różnorodność Jeziora Łabędziego:
1999 - Climber (ARS). Columbus Rose Society Show.
1999 - Climber (ARS). Monterey Bay Rose Society Show.
Jezioro łabędzie nie spełniło oczekiwań. Chociaż kwiat ma wyrafinowany kształt, ze złamanym skrzydłem łabędzia na białych dolnych płatkach. A do tego z różowawą elegancką delikatnością. Ale w wazonie długo stoi jak zapisane piękno i lata po krzakach, nie trwając nawet 5 dni. Chociaż jest dość obficie podlewany. A jak na tak ogromny krzew, który w drugim sezonie dorósł do 2,5 m, kwiatów jest bardzo mało. A jesienią liści jest niewiele, ponieważ są pokryte czarną plamą, czerwienieją i opadają. To prawda, znalazłem lekarstwo na Jezioro Łabędzie. Regularnie karmię potasem, który zwiększa odporność tej róży. A przed zimowaniem odciąłem wszystkie liście, nie dając szans patogenom.
Nie powiem, że jestem bardzo zachwycona tą różą, chociaż lubię kwiaty o tak delikatnych kolorach. Uprawiam już cztery lata, ale aby uzyskać dobre kwitnienie, trzeba ciężko pracować. Moim zdaniem głównym problemem jest niestabilność chorobowa, ponieważ lato w naszej okolicy jest często chłodne i wilgotne. Każdego lata lecę z powodu jakiegoś nieszczęścia! Mszyca lub czarna plama. Wiosną karmię drutem drożdżowym, ona to lubi, od razu daje dobry wzrost. Przykrywanie tej róży na zimę jest problematyczne z powodu długich kolczastych pędów i trzeba je ostrożnie okrywać - bardzo zamarza, a na wiosnę trzeba odciąć uszkodzone pędy. Może wybrałem dla niej niewłaściwe miejsce w ogrodzie - nie najbardziej słoneczne, ale już boję się przesadzić. Zaletami tej róży są szybko rosnące, mocne pędy. Rośnie przy ogrodzeniu, gałęzie wyginają się przez płot na ulicę, aw okresie kwitnienia cieszy nie tylko moje oko, ale także wszystkich przechodniów.