Odmiana winogron Muromets
Muromets to dość stare, owocujące winogrona stołowe, głównie z północnych regionów uprawy. Uprawę na terenach niekonwencjonalnych pod uprawę winorośli ułatwia wczesna dojrzałość i zwiększona odporność na mróz. Czynniki te przyciągnęły wielu fanów, dzięki czemu odmiana rozpowszechniła się w środkowej strefie kraju, na Uralu, a nawet na Syberii przez wiele dziesięcioleci swojego istnienia.
I został uzyskany w 1962 roku w Centralnym Laboratorium Genetycznym. IV Michurin, położony w mieście Michurinsk, region Tambow. Obecnie instytucją tą jest Ogólnorosyjski Instytut Genetyki i Hodowli Roślin Sadowniczych. Małżeństwo naukowców I.M. Fillipenko, L.T. Shtin. Aby uzyskać nową formę, skrzyżowali winogrono półamurskie z północy ze znanym przedstawicielem selekcji środkowoazjatyckiej zwanym Pobeda. Następnie w wyniku selekcji spośród potomstwa mieszańcowego wyselekcjonowano sadzonkę, która później otrzymała nazwę Muromets.
Do państwowego testowania odmian przystąpił w 1976 r., 14 lat po urodzeniu, a ukończył je 12 lat później - w 1988 r. W rezultacie nowa odmiana została rekomendowana do stosowania w trzech regionach jednocześnie - na Kaukazie Północnym, Niżniewolżskim i Uralu, którymi może się pochwalić bardzo niewiele odmian wpisanych do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych.
Charakterystyka agrobiologiczna
Krzewy charakteryzują się dużym wigorem. Liście są zwykle średniej wielkości, ale w niektórych przypadkach rosną duże, zaokrąglone, z trzema lub pięcioma klapami z wydłużonym płatem środkowym, rozwarstwienie jest średnie. Górna strona blaszki liści winogron jest ciemnozielona z jasnymi żyłkami, siatkowo-pomarszczona; grzbietowa - pokryta słabym pokwitaniem pajęczynowym. Górne boczne wycięcia nie są zbyt głębokie, otwarte, szczelinowe lub ukośne, dolne są płytkie, ledwo zarysowane lub ich nie ma. Wcięcie petiolate można znaleźć w wielu różnych formach: zamknięte, prawie bez światła; otwarta sklepiona lub otwarta lira. Ogonki są cienkie, długie, czerwono-zielone z powodu zauważalnej pigmentacji antocyjanów. Zęby wzdłuż krawędzi liścia są dość duże, spiczaste, o równych krawędziach i niezbyt szerokiej podstawie. Kwiaty są biseksualne, dostatecznie nawożone własnym pyłkiem, a tylko w najbardziej niesprzyjających warunkach pogodowych podczas kwitnienia można znaleźć groszek jagód. Roczny wzrost dojrzewa zadowalająco - 60-70% długości. Dojrzałe części pędów Muromets nabierają czerwono-brązowego koloru.
Pęczki tej odmiany nie mają najwybitniejszych rozmiarów, ale nie można ich również nazwać małymi. Długość dojrzałej szczotki dochodzi do 20 cm, szerokość do 14 cm, kształt stożkowaty, struktura umiarkowanie gęsta, rzadziej luźna, średnia waga 350-450 gramów, docierają tylko bardzo rzadkie okazy masa zbliżona do kilograma. Grzebienie są krótkie, zielne. Jagody są dość duże, owalne, z powierzchnią ciemnofioletową, gęsto pokryte niebieskawym nalotem śliwek. Masa 100 winogron waha się od 350-580 gramów. Winogrona nie są uszkodzone ani zdeformowane względem siebie dzięki niezbyt gęstemu ułożeniu w zaroślach, a ponadto odznaczają się wysokim jednokalibrem. Miąższ jagód Muromec ma gęstą i chrupiącą konsystencję, smak jest harmonijny, neutralny, nie ma zapadających w pamięć cech charakterystycznych w aromacie i posmaku. Akumulacja cukru w jagodach jest dobra - 17-18 g / 100 ml soku, miareczkowalna kwasowość jest niska - 4-5 g / l. Skórka jest cienka, podarta, po zjedzeniu łatwa do przeżucia. Nasiona są małe, od jednego do czterech, ale często spotyka się jagody bez nasion. Charakterystyka smakowa jest nieoczekiwanie wysoka jak na bezpretensjonalną odmianę północną.Średnia ocena degustacyjna to 8,5 punktu.
Uprawiane rośliny są wykorzystywane do świeżej konsumpcji, a także do konserw domowych. Z tej odmiany winogron uzyskuje się kompoty, dżemy i soki, doskonałe w smaku i bogate w kolor. Dodatkowo istnieje informacja o przygotowaniu rodzynek z tej odmiany o akceptowalnej jakości. Ale nasz bohater nie wyróżnia się świetnymi perspektywami rynkowymi. Niszę tę w ostatnim czasie zajęły nowe formy hybrydowe, charakteryzujące się podobną wczesną dojrzałością, a jednocześnie doskonałymi walorami estetycznymi. Ale jeśli są rolnicy, którzy mimo wszystko zwracają uwagę na stare, sprawdzone przez lata Muromets, to na jego korzyść, oprócz wspaniałego smaku i przeciętnej prezentacji według współczesnych standardów, będzie można przypisać dobrą przenośność i przydatność grona do przechowywania, które są ważnymi czynnikami w zastosowaniach komercyjnych. Należy pamiętać, że cechy te są charakterystyczne tylko dla winogron zbieranych bardzo ostrożnie i przy suchej pogodzie.
Okres dojrzewania plonu naszego bohatera jest bardzo wczesny. Okres wegetacyjny roślin od momentu pączkowania do początku dojrzałości konsumenckiej trwa 110-112 dni. W związku z tym jego zapotrzebowanie na ciepło jest bardzo skromne. Suma aktywnych temperatur wymaganych w tym czasie wynosi 2250-2350 ° C. Dzięki takim wskaźnikom winogrona wykazują zdolność do wzrostu w regionach o różnorodnych warunkach klimatycznych. W szczególności wymagany poziom SAT jest charakterystyczny dla szerokości geograficznych takich miast jak Moskwa, Kazań i Czelabińsk, które w zasadzie można uznać za północną granicę uprawy tej odmiany w otwartym terenie. Ma jeszcze jeden ważny czynnik, aby przenieść się do nietradycyjnych regionów pod uprawę winorośli - zwiększoną odporność na mróz. I nawet jeśli jego poziom (-25 ... -26 ° С) nie pozwala na uprawę krzewów w uprawie nieokrywającej wszędzie tam, gdzie uprawa ma czas dojrzeć, ten moment jest nadal pozytywny, ponieważ pozwala znacznie zmniejszyć moc zimowej izolacji winorośli, a nawet pokryć się ziemią, nawet w najbardziej mroźnych warunkach.
Plon na Muromcu jest dość wysoki, pomimo średniego procentu owocnych pędów i współczynnika owocowania. Pierwszy parametr dla niego oscyluje zwykle na poziomie 60-65%, a drugi - 0,7-0,8. Aby uzyskać wysokie plony w tym przypadku, wymagana będzie pewna specyfika operacji przycinania i zazieleniania. Ale jednocześnie w tej odmianie możliwe jest również przeciążenie krzewów pędami i uprawami. Nasz bohater dość boleśnie reaguje na takie niedociągnięcia hodowcy, znacznie obniżając jakość winogron, wydłużając okres dojrzewania i tracąc wigor wzrostu pędów. W niektórych przypadkach, przy dużej liczbie pędzli na krzak, jagody są na nich groch, nawet jeśli pogoda była doskonała podczas kwitnienia. Regularne przeciążenia grożą osłabieniem roślin i spadkiem ich mrozoodporności, co może być niebezpieczne nie tyle dla upraw, co dla samych krzewów.
Długotrwała obecność dojrzałych gron na winorośli jest dość ryzykowna. Odmiana wykazuje tendencję do pękania jagód przy obfitych opadach deszczu. Problem ten objawia się szczególnie ostro w wyniku gwałtownej zmiany wilgotności gleby, gdy okres suszy zmienia się wraz z ulewnymi deszczami. Dotyczy to nie tylko przejrzałych, ale tylko dojrzewających jagód. W przypadku ogromnych uszkodzeń gron, które nie osiągnęły jeszcze niezbędnych warunków, jedynym wyjściem będzie wczesny zbiór i przetworzenie niedojrzałego plonu na kompot lub dżem. Osy, a nawet muchy również powodują kłopoty.Cienka skórka jagód nie stanowi dla nich szczególnej przeszkody, w związku z czym masowo pędzą do Murometów, a często przy braku ochrony powodują bardzo poważne szkody w uprawach.
Cechy agrotechniczne
Z ekonomicznego punktu widzenia odmiana jest bardziej pozytywna niż negatywna. Jak każde inne winogrono ma swoją specyfikę, którą łatwo wziąć pod uwagę wyjeżdżając, aby uzyskać wysokie wyniki pod względem ilości i jakości.
Niewymagający jest wybór miejsca sadzenia, poziom żyzności gleby, jej skład mechaniczny. Pewne problemy mogą pojawić się tylko w zakresie dostaw ciepła w najbardziej wysuniętych na północ regionach uprawy. Aby ich uniknąć, zaleca się sadzenie krzewów w takich warunkach w górnych partiach południowych stoków, a przy braku takiej możliwości przynajmniej pod osłoną przed zimnymi wiatrami z południowej strony domów, budynków gospodarczych czy gęstych ogrodzeń. Obszary nieodpowiednie dla winogron, na których występuje stagnacja zimnego powietrza, takie jak belki, doliny, zagłębienia
Brak jest informacji o odporności odmiany na filokserę korzeni, dlatego sadzenie w regionach zakażonych tym szkodnikiem odbywa się za pomocą sadzonek szczepionych na specjalnych podkładkach. W kulturze zakorzenionej we własnym zakresie może być uprawiana na obszarach wolnych od filoksery, które obejmują wszystkie obszary północnej uprawy winorośli. Zalecany obszar karmienia krzewów to 4,5-5 m2. metrów.
Potrzeba schronienia winorośli na zimę zależy od minimalnych wartości zimowych temperatur w regionie. Przy gwarantowanym braku krytycznych przymrozków dla odmiany, rośliny będą dobrze rosły na nieokrywających formacjach wysokich łodyg, wykazując jednocześnie wszystkie swoje najlepsze cechy. Jeśli jednak nadal istnieje ryzyko obniżenia termometru do -25 ° C lub więcej, nie pozostaje nic innego, jak uformować krzewy zgodnie z przykucniętymi wzorami i corocznie izolować ich nadziemną część na zimę.
Aby uzyskać wysokie plony, rośliny, które weszły w okres owocowania są dość mocno obciążone oczkami podczas wiosennego przycinania. Każdy z nich powinien mieć 40-45 pąków, a długość strzałek owocowych powinna wynosić 8-10 oczu. Pędy, które z nich wyrosły, należy po złamaniu ostrożnie przerzedzać, bezwzględnie usuwając niepotrzebne, przede wszystkim słabe i sterylne. Ostatecznie ładunek Muromets z owocnymi pędami powinien wynosić 20-22 na krzak, ale grona na winorośli nie muszą być przerzedzane.
Odporność odmiany na choroby grzybowe jest niejednoznaczna. Jeśli winogrona wykazują pewną odporność na pleśń, to są podatne na mączniaka i szarą zgniliznę. To również determinuje strategię jego ochrony, która powinna obejmować wielokrotne zabiegi środkami ochrony roślin, ze szczególnym uwzględnieniem dwóch ostatnich chorób. Specjalne worki ochronne stosuje się przeciwko osom, a na dużych powierzchniach - innymi, mniej pracochłonnymi środkami.
