Odmiana winogron Vodogray

Vodogray to wspaniały owoc pracy krajowego hodowcy Witalija Zagorułki z ukraińskiego regionu Zaporoże. Powstał w wyniku skrzyżowania dwóch słynnych odmian - Arkadia i Promienny kiszmisz... Nawiasem mówiąc, jest to jeden z nielicznych przypadków, gdy w hodowli amatorskiej jako formy matki zastosowano biseksualną odmianę winogron, co wskazuje na rosnące umiejętności badacza, który jest w stanie pracować nie tylko z funkcjonalnie żeńskim typem kwiatu. .

Oprócz doskonałych walorów estetycznych i gastronomicznych, odmiana wyróżnia się wysoką żywotnością i zwiększoną produktywnością. Z negatywnych cech można zauważyć bardzo skromną odporność na choroby grzybowe i niską mrozoodporność roślin. Mimo to forma hybrydowa cieszy się sporą popularnością zarówno w kraju, jak i za granicą. Armię jej szczerych wielbicieli można dziś ocenić jako imponującą pod względem liczebności. Ponadto terytorium zajmowane przez tę armię jest bardzo rozległe i nie ogranicza się do tradycyjnych regionów winiarskich.

Charakterystyka agrobiologiczna odmiany

Krzewy winogronowe, zwłaszcza na własnych korzeniach, rosną bardzo bujnie, z długim rocznym wzrostem. Korona młodego pędu jest jasnozielona, ​​błyszcząca, bez oznak pokwitania. Liście Vodograi są średniej i dużej wielkości, rozciągnięte na szerokość, pięciopłatkowe o średnim stopniu rozcięcia. Przednia strona liścia jest siatkowo-pomarszczona, zwykle niezbyt nasycona zielenią. Górne nacięcia boczne są wystarczająco głębokie, mogą być dwojakiego rodzaju: zamknięte z jajowatym prześwitem i otwarta lira z zaokrąglonym dnem. Dolne wycięcia są o rząd wielkości mniejsze, w większości przypominające szczeliny. Ogonek ma kształt otwartej liry z płaskim lub lekko spiczastym dnem. Ogonki są długie, jasnozielone z lekko różowym odcieniem u podstawy. Żyłki liści są w ten sam sposób zabarwione. Ząbki wzdłuż krawędzi blaszki liściowej są różnej wielkości, trójkątne z szeroką podstawą, lekko wypukłymi bokami i ostrym wierzchołkiem. Kwiaty są biseksualne, dzięki czemu nie ma problemów z zapylaniem, pęczkom nie grozi nadmierna kruchość, a na jagodach występuje tylko sporadycznie. W okresie wegetacji pędy mają czas na idealne dojrzewanie, zmieniając kolor z czerwonawo-zielonego na jasnobrązowy.

Kiście winogron są dość masywne, o średniej wadze 500-700 gramów, pojedyncze - do półtora kilograma, cylindryczne lub stożkowate, umiarkowanie rozluźnione. Grzebienie są długie, wystarczająco mocne, koloru zielonego. Jagody Vodograi są duże, owalne lub w kształcie sutków, długości 28-34 mm, średnicy 18-20 mm w szerokiej części, przyjemny różowy kolor z lekkim nalotem śliwek na powierzchni. Jednorodność winogron w gronie jest średnia. Masa jednej jagody waha się od 8-12 gramów. Miąższ jest słodki, soczyście mięsisty, ma harmonijny smak, a wielu winiarzy docenia to szczególnie - aromat gałki muszkatołowej. Sok jest bezbarwny, zawartość cukru jest wysoka dla odmian stołowych - 18-20 g / 100 ml, kwasowość miareczkowa wynosi 6-7 g / l. Skóra jest jędrna, ale niezbyt gruba, nadająca się do żucia bez problemów podczas jedzenia. Nasiona znajdują się w jagodach w liczbie do trzech, jednak nie mają one znaczących negatywnych ocen, dlatego właściwości smakowe winogron zawsze pozostają najlepsze. W niektórych niesprzyjających porach roku, zwłaszcza gdy krzewy są przeładowane uprawami, może wystąpić niewyrażalny smak jagód i upłynnienie ich konsystencji. W tym przypadku oceny gastronomiczne w naturalny sposób maleją.

Lwia część zebranych plonów jest wykorzystywana do spożycia w stanie świeżym. Eleganckie, pachnące i bardzo słodkie bukiety nie pozostawiają nikogo obojętnym dla smakoszy.Odmiana świetnie prezentuje się na ladach rynkowych, a ze względu na wysoką prezentację cieszy się dużym zainteresowaniem kupujących. Z tego powodu Vodogray może zająć zasłużone miejsce na plantacjach rolnych, których właściciele mogą być absolutnie pewni, że zbiory nie pozostaną nieodebrane. Miłośnicy Winogadari również nie mogą ich pochwalić, słusznie zauważając, że forma, pod względem połączenia walorów gastronomicznych i estetycznych, jest jedną z najbardziej zauważalnych na ich podwórkowych działkach. Ale odmiana nie błyszczy wysokimi wskaźnikami przenośności gron, ze względu na stosunkowo łatwe oddzielanie jagód od czubka, co przy transporcie na duże odległości może prowadzić do znacznych strat i pogorszenia jakości handlowej winogron. Jest nieco lepiej przechowywany ze względu na mocną skórkę jagód, ale do tego wymaga również stworzenia optymalnego mikroklimatu w pomieszczeniu magazynowym.

Odmiana należy do grupy o wczesno-średnim okresie dojrzewania. Okres wegetacji, liczony od momentu otwarcia pąków na wiosnę, do momentu, gdy jagody ustalą warunki odpowiadające początkowi dojrzałości usuwalnej, wynosi 120-125 dni. Jej zapotrzebowanie na ciepło w tym czasie, wyrażone sumą aktywnych temperatur, wynosi 2550-2650 ° C. W tradycyjnych regionach winiarskich naszego kraju zbiory rozpoczynają się bliżej połowy sierpnia, ale geografia jego rozmieszczenia nie ogranicza się tylko do południa. Amatorzy uprawiają tę odmianę w całym Regionie Centralnej Czarnej Ziemi Federacji Rosyjskiej, w regionie dolnej Wołgi, w wielu regionach Ukrainy, a nawet na południu Białorusi. Jednocześnie mrozoodporność krzewów kształtuje się na średnim poziomie (-21 ° C), co determinuje potrzebę obowiązkowego schronienia winorośli na zimę w większości regionów uprawy winorośli.

Vodograi wykazuje znaczące wskaźniki produktywności i zdolność „wyciągania” dość dużych ładunków. Na wybitną produktywność posiada wszystkie atuty - dużą energię życiową, duży pęczek, duży procent owocnych pędów i bardzo dobry współczynnik owocowania dochodzący do 1,7. Nie oznacza to jednak, że hojność hybrydy może być wykorzystywana w sposób niekontrolowany, wyczerpując rośliny corocznymi przeciążeniami, a tym samym zwiększając ryzyko śmierci osłabionych krzewów zimą. I nawet bez takich fatalnych konsekwencji przekrwienie przyczynia się do wydłużenia okresu dojrzewania pęczków, znacznie zmniejsza wielkość owoców, pogarsza teksturę i smak jagód oraz ogranicza gromadzenie się cukru. Aby temu zapobiec, wymagane jest coroczne, dokładne racjonowanie plonu odmiany, ściśle według wieku, siły wzrostu, poziomu technologii rolniczej oraz dbałości o każdą konkretną roślinę.

Grona i winogrona, które osiągnęły dojrzałość do usunięcia, mogą pozostawać na krzakach przez długi czas, stopniowo stają się jeszcze słodsze i wzmacniają aromat gałki muszkatołowej. Warunki do tego to ciepła, sucha pogoda, umiarkowana wilgotność gleby i brak ryzyka wczesnych przymrozków jesiennych. Odmiana mało podatna na pękanie winogron, jednak w przypadku wystąpienia zimnej i wilgotnej pogody, zwłaszcza zastępującej letnią suszę, nadal może pojawić się „trzask” jagód. Niewiele jest dowodów na silną porażkę w uprawach przez osy i zaprzeczają one twierdzeniom innych winiarzy, którzy twierdzą, że irytujące owady omijają naszego bohatera. Dlatego ochronę przed nimi należy stosować selektywnie, w zależności od pilności problemu na danym obszarze.

Cechy agrotechniczne

Ekonomiczne cechy Vodogray pod wieloma względami wyglądają dobrze, ale niektóre z nich nie pozwalają nazwać go wysoce odpornym i niezwykle bezpretensjonalnym winogronem. Dlatego, aby uzyskać wysokie plony dobrej jakości, winiarz będzie musiał wziąć pod uwagę specyfikę odmiany i kompetentnie wyrównać swoje braki w agrobiologii.

Sadzenie winnicy powinno odbywać się zgodnie z ogólnie przyjętymi dla kultury zasadami. Hybryda nie wykazuje pod tym względem żadnych osobliwości.Do nasadzeń wybierane są najbardziej ogrzewane miejsca w górnej części zboczy o ciepłej ekspozycji, a jeśli mówimy o domkach letniskowych, działkach ogrodniczych i przydomowych, to w przypadku ryzyka niewystarczającego poziomu SAT krzewy umieszcza się pod ochrona różnych budynków po ich południowej stronie. Zimne stoki, wąwozy i doliny są niedopuszczalne dla winogron. Wilgotność gleby jest pożądana wystarczająca, zarówno brak, jak i nadmiar wilgoci nie pozwoli roślinom normalnie się rozwijać. Żyzność gleby może być różna, ale na niskim poziomie należy szczególnie zadbać o dostępność składników mineralnych dla młodych krzewów we wczesnych latach ich rozwoju, poprzez regularne dokarmianie.

Odporność na filokserę Vodogray nie jest pewna, dlatego aby uniknąć niepotrzebnych rozczarowań, sadzi się go w regionach zakażonych filokserą z sadzonkami szczepionymi, w których jako podkładki stosuje się specjalne odporne odmiany. Ta metoda rozmnażania, choć jest bardziej skomplikowana niż ukorzeniona, niemniej jednak gwarantuje normalny rozwój i długą żywotność nawet odmian winogron bardzo podatnych na mszycę korzeniową. Nasz bohater może się samodzielnie zakorzenić, jednak sadzenie go w takiej formie jest możliwe tylko na obszarach, które na pewno są wolne od filoksery.

Niemal wszędzie, z wyjątkiem łagodnego klimatu subtropikalnego na wybrzeżu Morza Czarnego, uprawa tej hybrydowej formy jest możliwa tylko w kulturze okrywowej, dla której krzewy Vodograi z pierwszych lat życia są uformowane według specjalnych wzorów przysiadów, takich jak Guyot, wieloramienny wentylator lub ukośny kordon. Pozwalają usunąć i przywrócić winorośl na kratę bez większych uszkodzeń. Wiata wykonana jest zarówno z ziemi z rzędów, jak iz improwizowanych materiałów izolacyjnych - słomy, torfu, świerków, trzciny itp. Często stosuje się również wiaty z folii tunelowej. Wybór metody zależy przede wszystkim od zagrożenia mrozem w danym regionie.

Regulacja obciążenia odmiany jest jedną z głównych czynności w winnicy, która zaczęła przynosić owoce. W tym przypadku, aby uzyskać optymalne wyniki, wiosenne przycinanie strzał owocowych przeprowadza się na 4-8 pąków, przy całkowitym obciążeniu krzewu w zakresie 30-35 oczu. Po rozpoczęciu rozwoju pędów winogron odrywają jałowe i słabe, tak że na roślinie pozostaje 20-24 owocnych winorośli. Kwiatostany na nich są również przerzedzane, przestrzegając zasady 1 pęd - 1 pęczek, robiąc wyjątki tylko dla najpotężniejszego z nich, na którym można zostawić dwa pędzle.

Pod względem odporności na choroby Vodogray plasuje się na pośrednim poziomie między podatnością a tolerancją, co oczywiście jest lepsze niż klasyczne odmiany „szlachetne”, ale wciąż nie wystarcza, aby odmówić wielokrotnych zabiegów chemicznych. Aby utrzymać dobry stan fitosanitarny krzewów winogronowych, potrzeba 4-6 oprysków fungicydami w sezonie, w zależności od warunków pogodowych w danym roku.