Odmiana Jubileuszowa

Nie jest tajemnicą, że mocno zakorzeniony jest w naszych umysłach stereotyp, że winogrona są wyłącznie kulturą południową, a ich uprawa w trudnych warunkach centralnej Rosji, Uralu i Syberii jest praktycznie niemożliwa. Jednak naukowcy i hodowcy amatorzy z różnych regionów naszego kraju od wielu lat pracują nad przełamaniem tego stereotypu, osiągając na tym polu znaczące sukcesy. Jedną z instytucji, której pracownicy od czasów radzieckich zajmują się aklimatyzacją i hodowlą nowych odmian do uprawy winorośli północnej, jest Baszkirski Instytut Badawczy Rolnictwa. Prace nad „jagodą słoneczną” prowadzone są tu od lat 30-tych ubiegłego wieku, na bazie Centrum Selekcji Owoców i Jagód Kusznarenkowskiego, które jest jednostką strukturalną Instytutu.

Przez długi okres swojej pracy badacze z Baszkiru wprowadzili szereg obiecujących nowości, z których niektórym udało się nawet przejść państwowe testy odmian, mając zaszczyt zostać wpisanym do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej.

Jedną z tych oficjalnie uznanych odmian jest winogrono Yubileiny, wydane na Uralu w 1999 roku. Jej autorami byli hodowcy rasy BNIISH L.N. Sterlyaeva, N.V. Maistrenko i M.G. Abdeeva. Do skrzyżowania wybrali dość interesującą parę form winogron. Rolę odmiany matecznej pełniła stara francuska odmiana stołowa z funkcjonalnie żeńskim typem kwiatu Madeleine Angevin, a odmianę ojcowską pełnił wczesny Malengr, który jest rodzicem samej Madeleine. W ten sposób wdrożono technikę zwaną w hodowli krzyżówką wsteczną, która pozwala na podniesienie cennych cech odmiany ojcowskiej.

W rezultacie Yubileiny stały się właścicielem takich niewątpliwych zalet, jak wczesna dojrzałość, zimotrwalosc, zwiększona odporność na choroby i szkodniki. Wydajność naszego bohatera również okazała się bardzo przyzwoita. Ale nie świeci z dużymi owocami, chociaż często spotyka się średniej wielkości grona. Smak jagód jest całkiem przyjemny, a wyczuwalny aromat gałki muszkatołowej podkreśla szlachetność odmiany.

Niestety nie doczekał się jeszcze szerokiej dystrybucji, pozostając w tej chwili niedocenianym przez amatorskich winiarzy i rolników.

Właściwości agrobiologiczne

Wigor wzrostu krzewów jest umiarkowany. Liście średniej wielkości, wydłużone, mogą składać się z trzech lub pięciu płatów, między którymi występuje silna dysekcja. Blaszka liściowa jest lekko pomarszczona, jasnozielona z lekkim połyskiem na powierzchni. Na grzbiecie można zauważyć szczeciniaste pokwitanie o średniej intensywności. Ogonki nie przekraczają długości głównej żyły liścia. Kwiaty są biseksualne, co pozwala roślinom dobrze zapylać, tworząc jagody bez śladów grochu. Odmiana nie wykazuje również tendencji do wypadania pąków i jajników. Wzrost w bieżącym roku dojrzewa terminowo iw pełni, zapewniając winorośli dobrą odporność na niskie zimowe temperatury.

Dojrzałe grona osiągają średnią wielkość. Masa szczotek waha się od 120 do 250 gramów, ich kształt jest stożkowy lub skrzydlaty, gęstość od umiarkowanej do dużej. Grzebienie są zielne, jasnozielone, czasem z oznakami pigmentacji antocyjanów. W przypadku nadmiernie wybitych gron może dojść do deformacji winogron. Same jagody są okrągłe lub lekko owalne, w kolorze złotozielonym z jasną warstwą śliwek na powierzchni. Waga 100 sztuk to około 210 - 230 gramów.Miąższ owocu jest mięsisty i chrupiący, ma doskonały, zbilansowany smak, a także wyczuwalny zapach gałki muszkatołowej, który długo utrzymuje się w posmaku. Sok wyciskany z winogron jest bezbarwny, wyróżnia się średnią zawartością cukru - 13 - 14 g / 100 ml, przy bardzo niskiej kwasowości miareczkowej - 1 - 2 g / l. Zawartość witaminy C to około 7 mg na 100 g owoców. Nasiona są obecne w małych ilościach w jagodach. Po zjedzeniu skóra jest żuta. Winogrona o ogólnej degustacji są bardzo godne - 8,5 punktu w 10-stopniowej skali.

Powstały plon ma wszechstronne zastosowanie. Ze względu na doskonałe walory gastronomiczne doskonale nadaje się do świeżego spożycia. Oczywiście warto przyznać, że dla Yubileiny nie ma specjalnych perspektyw rynkowych, przede wszystkim ze względu na bardzo skromny rozmiar gron, jednak do uprawy domowej i użytkowania jest całkiem niezły, biorąc pod uwagę bezpretensjonalność, jaką mają krzewy. Ponadto nasz bohater może znaleźć szerokie zastosowanie w różnorodnych konserwach, czy to sokach, kompotach, konfiturach, dżemach czy marynatach. Wszystkie te produkty z pewnością nabiorą wyśmienitego aromatu owoców, a zimą zachwycą wszystkich członków rodziny hodowcy zapachem lata. Wskaźniki transportowalności tej odmiany są przeciętne, ale zwykle nie ma potrzeby jej transportu na duże odległości. Nie warto też oczekiwać wielomiesięcznego przechowywania winogron, a aby przedłużyć terminy ich spożycia na świeżo, w miarę możliwości należy stosować komory chłodnicze. Dodatkowy czas można zyskać, jeśli zbiór będzie prowadzony ostrożnie, uważając, aby nie uszkodzić ochronnej warstwy wosku na powierzchni jagód.

Okres wegetacyjny Jubileuszu może być bardzo zróżnicowany. Pierwsze grona można ściąć po 125 - 130 dniach od przebudzenia się pąków na wiosnę, co czyni odmianę jedną z wczesnych dojrzewających. Ponadto, jeśli pozwalają na to warunki klimatyczne, a przede wszystkim czas trwania okresu bezmrozowego, okres ten można wydłużyć do 165 - 170 dni. W rezultacie jagody zyskują dodatkowy cukier, a nuty gałki muszkatołowej w aromacie stają się jaśniejsze. Suma aktywnych temperatur, minimalna wymagana, aby winogrona osiągnęły usuwalną dojrzałość, wynosi 2200 - 2300 ° C. Są to dość skromne wymagania i zaw. dzięki nim forma jest w stanie z powodzeniem owocować w Baszkirii i innych regionach południowego Uralu. Ponadto jego aklimatyzacja jest całkiem możliwa w środkowej strefie europejskiej części naszego kraju, a nawet w wielu regionach Syberii. Należy jednak wziąć pod uwagę, że pomimo zwiększonej mrozoodporności winorośli, uprawa odmiany w surowym klimacie nadal zakłada schronienie przez krzewy na zimę. W tym celu rośliny z pierwszych lat życia są uformowane zgodnie z bezkostnym wzorem przysiadu, jak wachlarz wieloramienny. W zależności od zagrożenia klimatycznego mrozem schronienie może być lekko ziemne lub gruntowne, wielowarstwowe, po czym następuje hydroizolacja.

Plony naszego bohatera są stosunkowo wysokie. Średni wskaźnik od lat wykazywany przez niego w stanowych badaniach odmian wynosił 119 centów / ha, aw niektórych sprzyjających sezonach sięgał 185 centów z tej samej jednostki powierzchni. Jednocześnie produktywność poszczególnych krzewów nie jest rekordowa, ale ze względu na możliwość ich stosunkowo gęstego nasadzenia łączna masa powstałych gron osiąga znaczące wartości. Zgodnie z zalecanym schematem sadzenia odległość między rzędami powinna wynosić 2,5 m, a między roślinami w rzędzie - 1,2 - 1,5 m. W ten sposób na hektarze winnicy można posadzić do 3 - 3,5 tysiąca krzewów. Rośliny nie są predysponowane do przeciążeń, dlatego racjonowanie plonów sprowadza się do właściwego corocznego przycinania i późniejszego usuwania sterylnych pędów we wczesnych fazach sezonu wegetacyjnego.Wiosną krzewy są ładowane 25-30 oczu, skracając strzały owocowe do 6-8 pąków. Liczba gron na winoroślach owocujących nie jest ograniczona.

Yubileiny wykazuje zwiększoną odporność na choroby grzybowe, dlatego można ją uprawiać z oszczędnym ładunkiem pestycydów, tworząc uprawę dość przyjazną dla środowiska.