Co zrobić, jeśli pietruszka zmieni kolor na żółty w ogrodzie?

Pietruszka to jedna z najpopularniejszych kultur korzenno-aromatycznych, bez której wiele potraw jest niezastąpionych. Nie jest tajemnicą, że zielona pietruszka jest dobrym źródłem dochodu, zwłaszcza w okresie wczesnej wiosny i jesieni. Uprawa tej kultury nie jest trudna, ale w tej kwestii są też pułapki. Na przykład szmaragdowe liście nagle zaczynają żółknąć, a roślina traci swój wygląd. Dlaczego tak się dzieje i jakie środki należy podjąć - to temat dzisiejszego artykułu.

Główne przyczyny żółknięcia liści pietruszki

Przedwczesne zażółcenie liści może być wynikiem zaburzeń fizjologicznych, a także objawowym objawem niektórych chorób.

Żółknięcie rośliny na poziomie fizjologicznym (przedwczesne starzenie) jest często obserwowane przy braku wilgoci lub braku podstawowych składników odżywczych. Brak wilgoci jest dotkliwie odczuwalny latem (w ostatnich latach obserwuje się wyjątkowo wysokie temperatury). Nawiasem mówiąc, przy niewystarczającej wilgotności brakuje również baterii. Brak soli mineralnych może być również konsekwencją zapychania się grządek, na których uprawiana jest roślina, gdyż chwasty są bardziej przystosowane do niekorzystnych warunków środowiskowych, a pietruszka nie jest w stanie z nimi konkurować.

Jeśli chodzi o choroby, które mogą wywoływać przedwczesne żółknięcie liści, należy tu zwrócić uwagę na peronosporozę (synonim - mączniak rzekomy). Peronosporoza to choroba grzybicza, która dotyka nie tylko pietruszki - mączniak rzekomy powoduje ogromne uszkodzenia ogórków, porzeczek, agrestu i innych upraw. Wizualnie peronosporozę można określić na podstawie pojawienia się małych białych plam na liściach, które szybko zwiększają średnicę, a następnie blaszka liściowa żółknie i obumiera.

Na początku lata na liściach mogą pojawić się brązowe plamy - jest to tzw. „Rdza” - choroba grzybicza, która atakuje również krzewy róż. Rdza rozwija się na roślinach w warunkach wysokiej wilgotności.

Żółknięcie pietruszki (zwykle korzenia) może być również spowodowane przez larwy muszki marchwiowej. Przedwczesne starzenie się rośliny jest również spowodowane dominacją mszyc melonowych, które znajdują się na grzbiecie blaszki liściowej i żywią się sokiem rośliny.

Metody zwalczania chorób i szkodników

Aby uchronić się przed nieprzyjemnymi chwilami i uniknąć utraty plonów, już na etapie przygotowania ogrodu należy zadbać o zdrowie przyszłych roślin. W przypadku pietruszki konieczne jest wydzielenie żyznych obszarów wolnych od chwastów. Kultura dobrze zakorzenia się na ustrukturyzowanych glebach piaszczysto-próchnicznych, które wyróżniają się dużą wilgotnością i przepuszczalnością powietrza. Pestki pietruszki kiełkują dość wolno, więc miesza się z nimi kulturę latarniową (na przykład rzodkiewkę), co umożliwia zwalczanie chwastów w ogrodzie na długo przed pojawieniem się pędów.

Wysiew przeprowadza się wczesną wiosną (koniec marca - początek kwietnia), podczas gdy gleba jest nasycona życiodajną wilgocią, która zapewnia normalny rozwój sadzonek. Latem, jeśli to konieczne, pietruszka jest podlewana 1-2 razy w tygodniu, a nawożenie odbywa się złożonymi nawozami mineralnymi po każdym cięciu zieleni. Niektórzy ogrodnicy uprawiają siew podzimny na krótko przed nadejściem przymrozków - nasiona ulegają naturalnemu rozwarstwieniu i twardnieniu, sadzonki pojawiają się znacznie wcześniej, a rośliny lepiej się rozwijają.

Aby uchronić się przed chorobami grzybiczymi, które mogą powodować żółknięcie liści, można stosować zatwierdzone produkty, na przykład leki „Quadris”, „Ridomil Gold”.

Mszyce, które powodują znaczne szkody w uprawach, przenoszą mrówki, dlatego warto zwalczać te owady, np. Rozrzucając w korytarzach trujące przynęty na bazie kwasu borowego. Istnieje ciekawa metoda radzenia sobie z muchą marchwiową - naprzemienne sadzenie pietruszki z cebulą - jej zapach odstrasza szkodnika.

Postępuj zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, a pietruszka wynagrodzi Cię obfitymi zbiorami.