Odmiana jabłek Solntsedar

Solntsedar to letnia odmiana jabłoni wyhodowana w Swierdłowsku Doświadczalnym Stacji Ogrodniczej poprzez wysiew szkarłatnych nasion Anis Vorobyevsky z wolnego zapylenia. Autorem odmiany jest P.A. Dibrova. Odmiana jest podzielona na strefy w regionach Volgo-Vyatka i Ural.

Drzewa mają średni wigor, korona dość gęsta, szerokokulista, rozłożysta, lekko zgrubiała, u starych jabłoni wygląda na nieco opadającą. Główne gałęzie opuszczając pień tworzą szeroki kąt, kora na pniu i główne gałęzie są koloru brązowego. Młode gałęzie są raczej cienkie. Na młodych jabłoniach owocowanie koncentruje się na włóczniach i krótkich, wieloletnich słojach, począwszy od drewna trzy- do czteroletniego, z wiekiem zawiązywanie owocu następuje na słojach dwuletnich.

Pędy są ciemnobrązowe, średniej grubości, z silnym pokwitaniem i krótkimi międzywęźlami, na przekroju okrągłym. Liście są średniej wielkości, wydłużone-owalne lub wydłużone-jajowate, z lekkim błyszczącym połyskiem z wyraźnie niebieskawym odcieniem, ich końce są zwężone, krawędzie mają zaokrąglone ząbkowane ząbki. Blaszka liściowa jest dość gruba, zaokrąglona u podstawy, znacznie owłosiona od dolnej części. Segmenty i płatki można znaleźć na poszczególnych liściach. Liście znajdują się pod kątem 90 stopni lub więcej do pędu. Ogonki są średniej długości, grube, z bardzo małymi przylistkami rylcowatymi.

Kwitnienie przypada na drugą połowę maja. Kwiaty są dość duże, w kształcie spodka, białe z lekkim różowawym odcieniem, znamiona słupków są na tym samym poziomie co pylniki lub nieco niższe. Pąki są różowe. Słonecznik jest samozapłodny, dlatego wymagane jest zapylenie krzyżowe. Najlepsze odmiany zapylające: Wypełnienie białe, Wino, suislepskoe.

Owoce jabłka Solntsedar są średnie lub mniejsze od średniej wielkości, waga jednego jabłka zwykle waha się od 75 do 110 gramów. Jabłka mogą być regularne, płaskie lub ścięte, szeroko owalne, na niektórych owocach widoczne jest lekkie żebrowanie (rozwarte żebra). Skórka jabłek jest sucha, gładka, na powierzchni widoczny błyszczący połysk i szary woskowaty nalot. Podskórne kropki jasnego koloru, raczej duże. Głównym kolorem owocu jest jasnokremowy, prawie biały, barwa powłoki jest bardzo elegancka i jasna, wyrażona na znacznej części powierzchni jabłka w postaci różowawo-szkarłatnego, gęstego obrazu, często przechodzącego w ciągłą plamę. Łodygi są dość krótkie, średniej grubości. Lejek ma średnią głębokość i szerokość, występuje rdzawość. Mały spodek z perełkami (czyli guzkami), półotwarta filiżanka. Rurka sub-miseczki ma prawie woreczkowy kształt. Komory nasienne są zamknięte, wnęka osiowa nie jest wyraźna.

Miąższ ma śnieżnobiały kolor z małymi smugami o czerwonawym odcieniu, gruboziarnistej strukturze, delikatny, soczysty. Smak jabłek jest dobry, słodko-kwaśny, z lekko cierpkim posmakiem. Zgodnie ze składem chemicznym owoce jabłoni Solntsedar zawierają: sumę cukrów (od 10,2 do 12,3%), suche substancje rozpuszczalne (od 12,8 do 15,7%), miareczkowalne kwasy (0,86%), kwas askorbinowy (od 11,7%) do 23,2 mg / 100 g), substancje P-aktywne (lub katechiny, od 176 do 267 mg / 100 g).

Okres dojrzałości usuwalnej owoców przypada na pierwszą połowę sierpnia. Warto jednak zauważyć, że odmiana jest podatna na szybkie zrzucanie, dlatego ważne jest, aby monitorować proces dojrzewania uprawy i zbierać ją w odpowiednim czasie. W normalnych warunkach świeże jabłka są przechowywane przez krótki czas (nie dłużej niż 10 dni), w lodówce - nie dłużej niż 1,5 - 2 miesiące.Pod tym względem owoce są przeznaczone do spożycia na świeżo zaraz po zbiorach, nadają się również do celów konserwacyjnych.

Drzewa wchodzą w okres owocowania stosunkowo późno, 7 lat po pączkowaniu. Ogólnie plon odmiany jest dość wysoki (około 100 kg owoców z jednego drzewa), stare jabłonie mają skłonność do okresowego owocowania.

Zimotrwalosc odmiany jest bardzo wysoka. Odporność na parch liści i owoców jest raczej niska.

Główne zalety tej jabłoni to: owoce o wyjątkowo pięknym wyglądzie i dobrym smaku, wysoka plonowanie i zimotrwalosc, wczesne dojrzewanie.

Główne wady: wyjątkowo niska odporność na parcha i okresowe owocowanie drzew w wieku dorosłym.

Pomimo odporności jabłoni Solntsedar na trudne warunki kontynentalnego klimatu Uralu, zaleca się sadzenie drzew w słonecznym miejscu. Ze względu na tendencję do gęstnienia korony konieczne jest regularne przycinanie drzew.