Odmiana jabłek Solnyshko

Solnyshko to nowa późna jesienna odmiana jabłoni odporna na parch (gen Vf), wyhodowana w Ogólnorosyjskim Instytucie Hodowli Roślin Sadowniczych pod koniec XX wieku (814 - wolne zapylanie). Nasiona wyselekcjonowano z owoców wyhodowanych w 1981 roku w ogrodzie zbiorczym. W 1990 roku sadzonka zaczęła przynosić owoce. Już w 1993 roku odmiana ta została wyróżniona wśród elity ze względu na doskonałe właściwości konsumenckie i handlowe jabłek. Nad stworzeniem tej jabłoni pracowała grupa hodowców: E.N. Sedov, V.V. Żdanow, Z.M. Serova, E.A. Dolmatov.

W 1998 r. Odmiana weszła do testu państwowego w regionach Rosji - środkowym, środkowym Czarnozem i Niżniewolżskim. Odmiana Solnyshko w 2001 roku została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Dozwolonych do Użytkowania (strefowego).

Jabłonie poniżej średniej, korona niezbyt zagęszczona, okrągła. W dotyku kora głównych gałęzi i pnia jest gładka, bez szorstkości, z lekkim połyskiem, koloru brązowego lub brązowego. Owocują głównie proste i złożone loki.

W porównaniu z innymi odmianami pędy są dość grube, o łukowatym zagięciu, kolankowate, fasetowane na przekroju, koloru brązowego, z pokwitaniem i dość krótkimi międzywęźlami. Mała ilość soczewicy. Pąki są duże, przylegające, stożkowate, z pokwitaniem. Liście są średniej wielkości, zielone lub jasnozielone, jajowate, z krótkim, spiralnie skręconym wierzchołkiem, z ząbkowanymi krawędziami. Blaszki liściowe są błyszczące, z grubymi żyłkami. Ogonki są krótkie, raczej grube, z silnym pokwitaniem.

Kwiaty są jasnoróżowe, średniej wielkości, w kształcie spodka, płatki słabo zamknięte, zaokrąglone. Kwiatostany są baldaszkowate i składają się z 4 do 6 kwiatów. Pąki są biało-różowe. Szypułki są średniej długości. Piętno słupków jest na tym samym poziomie co pylniki. Kolumna słupków narasta, z pokwitaniem na kolumnach.

Owoce jabłoni Solnyshko zwykle osiągają średnie rozmiary (jedno jabłko waży około 140 gramów), ale mogą rosnąć jeszcze większe (od 160 do 200 gramów). Jabłka są podłużne, z szerokimi żebrami, z gładką, tłustą skórką. W okresie dojrzałości usuwalnej główny kolor owocu jest zielonkawożółty, do dojrzałości konsumenckiej jabłko nabiera jasnożółtego koloru. Kolor pokrycia wyraża się na całej powierzchni owocu lub na znacznej jego części w postaci jaskrawego, karmazynowego rumieńca. Na skórce jabłka występują licznie duże, dobrze widoczne kropki podskórne. Szypułki są krótkie, proste i ustawione pod kątem. Lejek jest raczej wąski, w kształcie stożka. Spodek jest średniej szerokości i głębokości, rowkowany. Kubek jest zamknięty. Serce jest średniej wielkości i bulwiaste. Nasiona są jasnobrązowe, jajowate, komory nasienne zamknięte. Rurka sub-kubka ma średnią szerokość i głębokość, ma kształt klina.

Miąższ owoców jest zwykle biały, ale może być kremowy, bardzo soczysty, ale nie kruchy, gęsty, drobnoziarnisty. Jabłka mają bogaty słodko-kwaśny smak i pozostawiają przyjemny świeży posmak po dłuższym jedzeniu. W 5-stopniowej skali degustacji ocena wyglądu owocu wynosi 4,4 punktu, a ocena smaku 4,3 punktu. Pod względem składu chemicznego jabłka odmiany Solnyshko zawierają: cukier (7,9%), kwas askorbinowy (7,2 mg / 100 g), kwas miareczkowy (0,86%). Owoce nadają się do konserwacji i przetwarzania (dżemy, soki, cydr, dżemy).

Okres dojrzałości usuwalnej zależy od regionu wzrostu, ale średnio przypada na drugą połowę września (zwykle od 15 do 20).Okres konsumpcji rozpoczyna się 10 października i trwa do końca grudnia - połowy stycznia.

Plon odmiany jest dość wysoki (do 127 kg / ha). W latach 1994–1997 młode jabłonie przesadzone w wieku 7–10 lat dawały średni plon 107 kg / ha. Dla porównania: średni plon z kontroli odmiany Antonovka zwykły był tylko 67 c / ha.

Jabłoń ma wysoką zimotrwalosc. W warunkach sztucznego przemarzania gałęzi w styczniu w temperaturze minus 40 ° C zamarzanie pąków oceniono na 1,6 punktu, kory - na 1,0 punkt, drewna - na 1,4 punktu. Jednocześnie kambium nie miało widocznych śladów uszkodzeń.

Główne zalety jabłoni słonecznej to silna odporność na parch, niewielki rozmiar drzew, dobra produktywność i oczywiście atrakcyjne owoce późnej jesieni.

Przy zastosowaniu podkładek karłowatych (134 i 3-17-38) odmiana ta nadaje się do zakładania intensywnych ogrodów.