Odmiana jabłka Zhigulevskoe

Zhigulevskoe należy do grupy odmian jesiennych. W zależności od obszaru określany jest czasem jako grupa odmian wczesnojesiennych lub odwrotnie późnojesiennych. Jabłoń ta została stworzona przez hodowców krajowych na stacji doświadczalnej w Samarze w wyniku skrzyżowania starej rosyjskiej odmiany Borovinka zwykłej z amerykańską odmianą Wagner Prizovaya pod koniec lat 40. ubiegłego wieku. Odmiana wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych, polecana do uprawy w ogrodach amatorskich i przemysłowych.

Charakterystyka cech odmianowych... Odmiana uważana za obficie plenną. Owoce tej jabłoni są duże, niektóre okazy osiągają masę 250 g, średnia waga to 120-200 g. Jabłka są okrągłe, czasem szerokie żebrowane; 50 - 80% ciemnoczerwony w fazie pełnej dojrzałości, lekko soczysty, słodko-kwaśny. Ocena smaku w systemie pięciopunktowym 3,8 pkt. Skórka owocu jest jędrna, błyszcząca, tłusta. Komory nasienne zamknięte, gniazdo bulwiaste, zwarte. Miąższ jest delikatny, kremowy. Zbiór selektywny 3-4 razy w sezonie, ponieważ okres dojrzewania jest wydłużony. Żigulewskoje nie zawiązuje dobrze owoców przy braku zapylających pszczół. Okres zbioru jabłek rozpoczyna się 5 września i trwa do końca miesiąca, w regionach południowych zbiory rozpoczynają się w sierpniu. Czas konsumpcji 1-2 miesiące.

Od odmiany rodzicielskiej (nagroda Wagnera) jabłoń odziedziczyła słabą zimotrwalosc - uważa się ją za średnią lub poniżej średniej. Według różnych źródeł różna jest też odporność na parcha - słaba lub średnia. W północnych dzielnicach regionu moskiewskiego bole, który jest najbardziej wrażliwym miejscem, może zamarznąć, podczas gdy młody wzrost będzie się utrzymywał. Zamrożenie pnia powoduje najpierw odsłonięcie dolnej części pnia, a następnie dużych dolnych gałęzi, co ostatecznie prowadzi do całkowitej śmierci drzewa. Dlatego zaleca się sadzenie tej odmiany na zimotrwałym podłożu (odpowiednie są odmiany Brusnichnoye, Anyż w paski) na wysokości około dwóch metrów od ziemi. Zalecane jest również jesienne wybielenie pnia. Żigulewskoje, uprawiane na łodydze lub kośćcu, toleruje niższe temperatury w zimie.

Cechy formowania korony... Drzewo jest duże. Kształt korony jest zwykle bardzo okrągły. Korona otwarta, nie podatna na zgrubienia, dobrze rozświetlona słońcem. W praktyce przycinanie służy wyłącznie do ograniczenia wzrostu. Odmiana należy do grupy silnych, dlatego podkład należy dobrać tak, aby hamował wzrost i nie pozwalał na tuczenie drzewa (idealna jest brusznica brusznica). Gałęzie szkieletowe są podniesione, proste. Liście są jasnozielone, jajowate, ząbkowane wzdłuż krawędzi. Pąki budzą się wcześnie i czasami są uszkadzane przez wiosenne przymrozki. Owocnikowanie koncentruje się na lokach i gałązkach owocowych. W młodym wieku jabłonie Zhigulevskoye co roku owocują.

Rosnące obszary... Ze względu na niską zimotrwalosc ta odmiana jest szeroko rozpowszechniona głównie w południowych i centralnych regionach Rosji i jest popularna na południu regionu Riazań. Uprawiany w regionach Północnego Kaukazu, Dolnej Wołgi i Środkowej Wołgi. W formie zwrotek może być uprawiany w regionach Syberii, aż do regionu wschodniej Syberii.