Odmiana jabłkowa Bogatyr

Odmiana Bogatyr została pozyskana przez Siemiona Fiodorowicza Czernienkę, radzieckiego naukowca, hodowcę owoców w 1925 roku na Ukrainie. Został zatwierdzony przez Iwana Władimirowicza Michurina i z powodzeniem podzielony na strefy najpierw w regionach czarnoziemów, a następnie w centralnej Rosji. Dziś odmiana rośnie i owocuje z powodzeniem praktycznie w całej Rosji; ogrodnicy, sadząc i odbierając pierwsze zbiory, zakochują się w tej odmianie na zawsze.

Odmiana Bogatyr powstała jako odmiana późno zimowa: jabłka zbierane są z „pestką”, dojrzewają w leżeniu, pachną, nie tracą swoich właściwości do końca maja. Uznana przez hodowców za najbardziej plenną odmianę późno zimową. Bohater został zdobyty przez przekroczenie słynnego Antonovka (nadała tej jabłoni witalność i zimotrwalosc) i Reneta Landsberga, który oprócz swoich ogromnych rozmiarów nadał jej również szlachetny smak.

Jabłoń bogatyr jest wysoka - do 4,5 m z rozłożystą koroną 6 m, przezroczysta do środka. Gałęzie średniej grubości są mocno przytwierdzone do pnia, kora jest oliwkowozielona. W wewnętrznej części korony praktycznie nie ma nowo wyrastających gałęzi, jest prawie naga. Liście owalne z jedno- lub dwuzębnym ząbkowaniem na krawędzi, owłosione na spodniej stronie. Przymocowany do gałązek ciemnoczerwonymi ogonkami.

Kwiaty jabłoni są nieco mniejsze niż zwykle, różowobiałe. Pylniki kwiatów znajdują się 2–3 mm poniżej znamienia.

Owoce powstają głównie na lokach i rzadziej na gałązkach w środkowej i zewnętrznej części korony. Na strąkach może powstać do trzech jabłek.

Kształt owocu jest spłaszczony, zaokrąglony, zwężający się w kierunku kielicha ze stożkiem. Jabłka są przeważnie duże z gładką skórką, tego samego rodzaju, pozostają jasnozielone przed wyjęciem, żółkną podczas przechowywania. Na południowej stronie jabłka w niektórych słonecznych latach mają jaskrawoczerwony rumieniec z bardzo wyraźnymi paskami. Skóra całego głębokiego, wąskiego lejka jest szorstka i zardzewiała. Zamknięta miseczka umieszczona jest w żebrowanym spodku.

Miąższ owocu jest drobnoziarnisty, gęsty, biały i chrupiący. Smak jest harmonijny słodko-kwaśny, orzeźwiający z wyraźnym aromatem. W przeciwieństwie do matczynej Antonówki, Bogatyr ma mniej kwasu, jest słodszy.

Owoce jabłoni są mocno trzymane na strąkach, dopóki nie zostaną zerwane. Dojrzałość usuwalna następuje do połowy września, ale hodowcom zaleca się usuwanie jabłek możliwie jak najszybciej, ponieważ wcześnie usunięte jabłka mogą się skurczyć podczas przechowywania. Odmiana osiąga dojrzałość konsumencką w połowie grudnia, kiedy to owoce matki Antonovki tracą już swoje właściwości, stają się kruche i ciemnieją. Usunięte z czasem owoce Bogatyra pozostają do końca maja, czasem do połowy lipca, nie tracąc przy tym aromatu i chrupkości. Zbierane owoce ocenia się na wysoką - 89%, w tym najwyższej i pierwszej klasy - 61%. Średnia waga jabłek to 160 g, maksymalna to 400 g.

Owocowanie jabłoni bogatyr jest wczesne: po pączkowaniu przez 6 - 7 lat, po posadzeniu w ogrodzie przez 3 - 4 lata. Plon rośnie bardzo szybko, w wieku 9 lat z jabłoni można usunąć do 60 kg, a zebrany plon z 16-letniego drzewa to 80 kg. Maksymalna wydajność, z zastrzeżeniem wszystkich praktyk rolniczych, może wynosić 130 kg. Jabłko jest zbierane co roku, w przeciwieństwie do tej samej Antonówki, chociaż okresowo waga plonu może się zmniejszać.

Jabłoń Bogatyr jest odporna na parcha.

Jabłka tej odmiany są dobre po namoczeniu, kompoty z nich są niezwykle aromatyczne, owoce praktycznie nie gotują się w dżemie.

Mobilność tej odmiany jest zaskakująco wysoka, co przyciąga uwagę rolników przy zakładaniu sadów jabłoniowych nadających się do sprzedaży.

Zalety odmiany:

- wczesne owocowanie;
- stabilne wysokie plony;
- wysoka handlowość owoców;
- doskonała przenośność;
- długotrwała jakość;
- wysoka smakowitość;
- odporność na parch;
- dobra zimotrwalosc.

Niedogodności:

- zielony kolor jabłek w dojrzałości usuwalnej,
- trochę za duży rozmiar zardzewiałości.