Odmiana gruszki Quiet Don

Odmiana gruszki, która pieści ucho Tikhy Don, jest wspaniałym owocem pracy znanej hodowczyni Anny Ulyanishcheva, jednej z czołowych badaczy strefy doświadczalnego ogrodnictwa Rossoshansk w regionie Woroneża. Nasza bohaterka została uzyskana w wyniku hybrydyzacji odmian Marmur i Rossoshanskaya piękna, z późniejszym wyborem najlepszej sadzonki. Charakterystyka nowości okazała się na tyle imponująca, że ​​bez problemu przeszła państwowy test odmiany, została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej i polecona do uprawy przemysłowej w Centralnym Regionie Czarnej Ziemi w kraju. .

Ogrodnicy amatorzy docenili również wiele zalet naszej bohaterki. Przede wszystkim należy do nich wysoka odporność odmiany na bardzo szkodliwą chorobę - parch, doskonała produktywność i duże rozmiary owoców, wczesne owocowanie, doskonały smak i prezentacja owoców, a także względna zwartość drzewa, co sprawia, że łatwiej o nią dbać. Wady można policzyć bardzo niewiele (w szczególności podatność gruszek na kamień nazębny i septorię) i można je łatwo skorygować. Dzięki temu Quiet Don jest dziś mile widzianym gościem na wielu działkach ogrodowych i ogrodowych, a nawet na nasadzeniach rolnych.

Charakterystyka agrobiologiczna

Drzewa wykazują umiarkowany wigor. W wieku 10 lat zwykle nie przekraczają trzech metrów wysokości. Korona gruszki jest zaokrąglona, ​​chociaż może być nieco opadająca. Gęstość gałęzi jest średnia. Kora na pniu jest szara, a na dużych gałęziach szaro-brązowa. Gałęzie szkieletowe są nachylone pionowo. Owocnikowanie występuje na siedzących lokach umieszczonych na 2-3 rocznych gałęziach.

Pędy odmiany są długie, proste, brązowoczerwone, średniej lub grubej średnicy, na przekroju zaokrąglone, bez pokwitania. Długość międzywęźli jest średnia, pąki są brązowe, stożkowate, nieco wystające. Liście są średniej wielkości z jajowatą obwódką, ciemnozielone. Powierzchnia blaszki liściowej jest skórzasta, błyszcząca; profil - zakrzywiony do góry; pokwitanie jest nieobecne. Ząbkowanie liścia to małe miasteczko. Długość i grubość ogonków są umiarkowane.

Kwiaty są średniej wielkości, złożone ze spodków, zebrane w grona po 8 lub więcej sztuk. Płatki mają kolor biały, same są zamknięte, o pełnych krawędziach. Nie obserwuje się dojrzewania słupka; pylniki znajdują się na tej samej płaszczyźnie co piętno. Odmianę należy sadzić w pobliżu zapylaczy o podobnym okresie kwitnienia. Deser Rossoshanskaya lub Marble gruszki wykazują dobre wyniki pod tym względem. Kwitnienie kwiatów Quiet Don występuje w perspektywie średnioterminowej, dlatego ryzyko uszkodzenia przez późne wiosenne przymrozki jest na normalnym poziomie.

Owoce tej odmiany są masywne, dość wyrównane pod względem wielkości, owalne lub mają kształt regularnego, tępo zakończonego stożka. Wiszą na grubych łodygach średniej długości. U podstawy szypułki nie ma lejka; zamiast tego często obserwuje się niewielki napływ w tym miejscu. Atrakcyjność wyglądu ocenia się na 5 punktów. Waga zebranych gruszek waha się od 250 do 350 gramów. Powierzchnia owocu jest gładka, zielonkawożółta z czerwonawym rumieńcem, rozmyta na dużej powierzchni. Kubek może być zamknięty lub półotwarty. Rurka sub-kubka jest mała. Spodek jest płytki, umiarkowanie szeroki, pofałdowany. Nasiona są brązowe, wydłużone. Skóra jest gruba, ale nadająca się do żucia; pod skórą widać wiele małych zielonych kropek. Konsystencja miąższu jest delikatna, soczyście tłusta, drobnoziarnista; gęstość - umiarkowana; kolor - jasno kremowy. Smak jest deserowy, słodki, czasem z ledwo wyczuwalną kwaskowatością. Zapach jest typowy dla kultury, jego intensywność jest średnia.Zawartość cukru w ​​owocach sięga 11-12%, a suma kwasów 0,15-0,20%. Ogólnie rzecz biorąc, cechy smakowe są nie do pochwały, są oceniane na 4,8 punktu podczas degustacji.

Dojrzewanie, w zależności od warunków klimatycznych, następuje od początku do połowy września, w związku z czym Tikhy Don należy do mieszańców jesiennych. Zebrane gruszki osiągają najlepsze właściwości konsumenckie do końca września i wykazują dobrą jakość przechowywania przez dwa do trzech miesięcy, pod warunkiem zapewnienia optymalnego mikroklimatu w sklepie. Owoce, doskonałe z gastronomicznego punktu widzenia, są używane głównie jako świeże, ale jednocześnie doskonale nadają się do przetwarzania na kompoty i dżemy. Bezboleśnie wykonują również transport na duże odległości, dzięki czemu możliwości zbytu plonu nie ograniczają się do lokalnego rynku.

Odmiana dobrze znosi niekorzystne czynniki środowiskowe. W szczególności drzewa dobrze znoszą okresy suszy, bez zmniejszania się wielkości owoców lub zrzucania. Wysokie wartości odporności obserwuje się również w odniesieniu do zimowych przymrozków. W regionach, w których odmiana jest podzielona na strefy, niewielkie zamarzanie obserwuje się tylko w najzimniejsze zimy, a przypadki obumierania roślin z powodu niskich temperatur w ogóle nie zostały odnotowane.

Wydajność jest więcej niż przyzwoita - z dziesięcioletniego drzewa można zebrać ponad 50 kg gruszki nadającej się do sprzedaży, aw przypadku nasadzeń przemysłowych plony mogą osiągnąć 300 lub więcej centów z hektara. Owocnikowanie następuje zwykle w czwartym lub piątym roku po posadzeniu.

Cechy agrotechniczne

Ze względu na wysokie walory ekonomiczne Quiet Don, opieka nad odmianą nie grozi zbyt dużym utrudnieniem i pod wieloma względami będzie odpowiadać standardowemu podejściu do uprawy tej rośliny.

Ogród powinien zostać założony w odpowiednich warunkach glebowo-klimatycznych: na dostatecznie żyznych, dobrze ukształtowanych, przepuszczalnych dla powietrza gruntach, z dopuszczalnym poziomem ciepła, wilgoci i nasłonecznienia. Zbyt wilgotne, podmokłe i obszary o wysokim poziomie wód gruntowych nie są przeznaczone do zakładania plantacji wieloletnich. Zasolenie gleby, jej silna kwasowość lub zasadowość są również przeciwwskazaniem do sadzenia gruszek.

Obszar żerowania drzew średniej wielkości powinien wynosić co najmniej 15-16 m2. metrów, a gęstość sadzenia 550-650 sadzonek na hektar. Teren musi być dobrze przygotowany, dołki muszą być wykopane o odpowiedniej objętości i dobrze wypełnione nawozami mineralnymi i organicznymi, co zapewni szybki wzrost i rozwój młodego ogrodu. Sadzenie najlepiej przeprowadzić jesienią, po opadnięciu liści z sadzonek, ale wiosną można jak najszybciej wyjść na pole.

Od pierwszego sezonu należy rozpocząć przycinanie formacyjne Quiet Don, które będzie kontynuowane corocznie, aż do początku owocowania odmiany. Na tym etapie ważne jest, aby uformować prawidłową koronę drzew z kilkoma poziomami gałęzi szkieletowych wychodzących z centralnego przewodu pod optymalnym kątem. Po rozpoczęciu okresu produkcyjnego celem przycinania staje się przede wszystkim uzyskanie wysokiego plonu i zapobieżenie okresowości owocowania gruszek. Jednak w tym czasie nie należy zapominać o konieczności utrzymania aktywności wegetatywnej, która wyraża się w wystarczającym rocznym wzroście pędów. W dojrzałych drzewach należy unikać nadmiernego odsłaniania gałęzi, odmładzając je w odpowiednim czasie.

W zależności od lokalnego klimatu, gleba pod drzewami jest utrzymywana albo przez całkowite usunięcie roślinności, albo przez obsianie naw bocznych trawami wieloletnimi, które będą okresowo koszone i będą służyć jako ściółka.Zaletą pierwszej opcji jest racjonalne wykorzystanie wilgoci gleby, co jest szczególnie ważne w regionach, w których jest jej niedobór. Wadą jest stopniowe niszczenie struktury gleby i nieuchronny spadek jej żyzności. Drugie podejście nie tylko eliminuje te wady, ale także przyczynia się do gromadzenia próchnicy w glebie, ale ma zastosowanie tylko na obszarach o wystarczającej wilgotności.

Aby zwalczyć choroby grzybowe, Quiet Don będzie wymagał tylko zapobiegawczego opryskiwania fungicydami, które można łączyć z owadobójczym traktowaniem gruszek przed szkodnikami przed i po kwitnieniu.