Fortepian Rose Red

Jeśli lubisz piwonie, ale chcesz czegoś bardziej wdzięcznego i wyrafinowanego, zdobądź róże należące do grupy piwonii. Zostały tak nazwane ze względu na specjalny kształt kwiatostanów. Poznaj najjaśniejszego przedstawiciela tej szlachetnej kategorii roślin: Red Piano.

Historia wyglądu

Ta, bez przesady, niesamowita odmiana powstała w Niemczech w 2007 roku. Wyhodowany przez jej hodowcę Christiana Eversa. W roku pojawienia się odmianę zaprezentowała znana firma ogrodnicza Rosen-Tantau. W katalogach i innych źródłach informacji można go również znaleźć pod nazwami Tan01360, Hope and Glory, Mistinguett.

Opis wyglądu i funkcji

Fortepian czerwony to hybryda herbaty o niewielkiej wysokości (100, maksymalnie 120 cm), rosnąca mniej więcej na tej samej szerokości. Z tego powodu wygląda jak zgrabna kula pokryta gęstymi, ciemnozielonymi liśćmi z błyszczącym połyskiem. Pędy byliny ozdobnej są długie i wzniesione.

Kwiaty rośliny odmianowej są bardzo piękne. W fazie pączkowania wyglądają jak gęste miniaturowe kulki, a po otwarciu przybierają kształt miski i ukazują cechy starych angielskich róż. Ich centralna część jest gęsto upakowana licznymi płatkami, których liczba w jednym kwiatku sięga setek. Z tego powodu środek pąka nie jest widoczny nawet w fazie całkowitego rozpuszczenia. Kwiaty tej odmiany są duże (średnica 8-11 cm), frotte i zbierane są w pędzelkach po 3, 5, a nawet 8 sztuk. Ich delikatny, słodki aromat przypomina dojrzałe maliny. Ale najważniejszą rzeczą w kwiatach Red Piano jest odcień. Charakteryzuje się głęboką czerwienią, ale od wewnątrz mieni się i wydaje się świecić. Kwitnący krzew jest zwykle dość bujny i obfity. Kwiatostany pojawiają się na nim nieprzerwanie przez cały sezon wegetacyjny aż do późnej jesieni.

Nasza bohaterka to kultura zimotrwała (toleruje nawet silne mrozy), obdarzona dobrą odpornością na różnego rodzaju choroby, w tym mączniaka prawdziwego i czarną plamę. Jego luksusowe kwiaty nie blakną pod promieniami jasnego letniego słońca, nie tracą atrakcyjności i kształtu podczas deszczowej pogody. Róża może wymagać wiązania i podparcia w szczytowym okresie kwitnienia.

Uprawa i pielęgnacja

W przypadku tej odmiany stopień oświetlenia terenu odgrywa ważną rolę. Kultura powinna być wystawiona na działanie światła słonecznego - lepszego niż jasne, rozproszone światło - przez większą część dnia. Jest to konieczne, aby zapewnić pełny rozwój i wzrost krzewów ozdobnych, a także obfite kwitnienie. Roślinę należy chronić przed zimnymi przeciągami i porywistymi wiatrami, dla których bylina nie jest sadzona w najbardziej otwartych przestrzeniach.

Czerwony fortepian preferuje pożywną, luźną, osuszoną glebę o lekko kwaśnym odczynie. Aby gleba spełniała wszystkie wymienione warunki, konieczne jest dodanie do niej humusu, piasku i torfu. Glebę do sadzenia róży można wykorzystać najczęściej, jednak jeśli to możliwe, do wyznaczonego celu wybierz glinę. Należy pamiętać, że ciężkie, nadmiernie zagęszczone i zbyt mokre gleby niekorzystnie wpłyną na zdrowie Red Piano.

Przed posadzeniem na miejscu ozdobnego kwitnącego krzewu należy wykopać dołek o głębokości do pół metra i szerokości co najmniej 100 cm, ze względu na znaczny rozmiar systemu korzeniowego rośliny, do którego w przyszłości dotrze rośnie. Na dnie otworu ułóż warstwę drenażu (żwir, perlit), następnie warstwę ziemi, nawozów i nowej mieszanki gleby. Teraz umieść sadzonkę w dołku i przykryj korzenie pozostałym substratem. Podsumowując, zalej krzak osiadłą wodą, a następnie ściółkuj obszar koła przy pniu humusem lub trocinami.

Podlewanie róży jest konieczne, ponieważ wierzchnia warstwa gleby wysycha. Całkowite wyschnięcie ziemnej śpiączki pod kwiatem jest niedopuszczalne. Jednak zatoka gleby nie doprowadzi do niczego dobrego: korzenie byliny po prostu zaczną gnić. Po każdym zwilżeniu gleby konieczne jest poluzowanie, ale tę procedurę należy wykonać dopiero po jednym dniu.

Opatrunek górny przeprowadza się zgodnie z następującym schematem: na początku okresu aktywnego wzrostu, czyli wiosną, pod kwiat stosuje się azot (najlepiej jako część nawozu organicznego), wraz z nadejściem lata - koncentraty mineralne bogate w wapń i fosfor, we wrześniu - nawóz potasowy. Musisz być bardzo ostrożny z tym wydarzeniem: zbyt częste nawożenie górne spowoduje, że liście zostaną wyrzucone przez krzewy, a niedobór w glebie pod kulturą składników odżywczych nie pozwoli rozkwitnąć róży.

Pomimo tego, że odmiana Red Piano ma dużą odporność na choroby grzybowe i bakteryjne, aby temu zapobiec, należy ją okresowo spryskiwać siarczanem miedzi, a także Epinem, aby zwiększyć już doskonałą naturalną odporność na takie problemy. Nasza bohaterka niezwykle rzadko jest dotknięta szkodnikami owadzimi, ale nadal wiemy: w niesprzyjających warunkach lub braku odpowiedniej opieki na roślinie mogą pojawić się mszyce, przędziorków i gąsienic liścia. Walczy się z nimi, traktując kulturę roztworem środka owadobójczego.

Krzew róży wymaga regularnego przycinania. Wiosną usuwa się z niego suche, chore i wyjątkowo słabe gałęzie, latem - te pędy, które są wybijane z całkowitej objętości rośliny, a tym samym psują jej kształt. Jesienią bez wyjątku łodygi są skracane, a sam krzew jest spryskiwany suchą ziemią. Latem ważne jest, aby w odpowiednim czasie usuwać wyblakłe pąki. Schronienie będzie potrzebne tylko tym roślinom, które są uprawiane na obszarach o trudnych warunkach klimatycznych. Będą służyć jako czapka wykonana ze styropianu lub gałązek świerkowych. Lepiej nie używać folii jako izolacji, w przeciwnym razie istnieje ryzyko zawilgocenia roślin.

Przypadków użycia

Spektakularna herbata hybrydowa Czerwone pianino świetnie prezentuje się na tle jasnozielonego trawnika, na pierwszym planie witryny. Te opcje mogą być używane, jeśli chcesz skupić się na tej konkretnej roślinie w ogrodzie kwiatowym. Ale Red Piano nadaje się również do ozdabiania granic po bokach ścieżek ogrodowych, niskich żywopłotów, do podziału terytorium na strefy. Świetnie wygląda na klasycznym kwietniku, w mixborders i pościeli. W nasadzeniach grupowych kulturę łączy się z różami, które mają pąki o bliskich lub kontrastowych odcieniach, a także z powojnikami, floksami, liliami, werbeną, cosmeą, pachnącymi lewkojami, weroniką, naparstnicą, ostróżką. Kombinacje niemieckiego piękna z drzewami iglastymi są dobre: ​​jałowiec, świerk, tuja, bukszpan. Odmiana idealna do cięcia.