Odmiana śliwki Bogatyrskaya

Bogatyrskaya to odmiana Prunus domestica późno lub bardzo późno dojrzewająca. Wyhodowany w Nizhne-Volzhsky Research Institute of Agriculture poprzez skrzyżowanie 2 odmian - Gigantic x Local Hungarian. Autorstwo należy do R.V. Korneev i V.A. Korneev.

W 1962 roku odmiana została wysłana do testów państwowych. W 1987 roku został wpisany do rejestru państwowego regionu Nizhnevolzhsky (obwód wołgogradzki).

Drzewa są średniej wielkości, z rozłożystą, wzniesioną koroną o średniej gęstości i zaokrąglonym kształcie. Kora pnia i główne gałęzie typu łuszczącego, pomalowane na szaro. Gałęzie są krzywe, szare, po opuszczeniu pnia tworzą ostre rogi. Pędy są średniej długości i grubości, mocne, zabarwione na szaro-brązowo. Soczewica jest liczna. Pąki są średniej wielkości, w kształcie stożka, koloru brązowego; na pędzie znajdują się pod kątem 45 stopni. Liście są średniej wielkości, odwrotnie jajowate, krótko ostro zakończone, o spiczastej podstawie, pokwitanie słabe, wzdłuż krawędzi ząbkowanie karbowane. Blaszka liściowa jest ciemnozielona na górze i jasnozielona na dole, powierzchnia jest pofałdowana, kształt jest wklęsły, z krzywizną do góry. Ogonki są długie, pigmentowane, owłosione. Gruczoły są małe, koloru żółtego, w ilości 2 szt. Brak przylistków.

Podczas formowania zaleca się pozostawienie poziomych gałęzi, ponieważ te, które rosną pod ostrym kątem lub są skierowane pionowo do góry, pękają pod ciężarem uprawy.

Kwiatostany 2-3-kwiatowe. Kwiaty są średniej wielkości, koloru białego. Owocowanie typu mieszanego: owoce tworzą się głównie na gałęziach bukietów, zeszłorocznych długich naroślach i ostrogach.

Owoce śliwki Bogatyrskiej są duże (średnia waga 30 - 40 g, maksymalna - 50 - 60 g), wydłużone, owalne, z zaokrąglonym wierzchołkiem i zaokrągloną lub lekko wydłużoną podstawą. Lejek jest płytki. Skórka jest gęsta, koloru ciemnofioletowego (dojrzałego prawie czarna) z niebieskawym woskowym nalotem o średniej intensywności. Szew brzuszny średni, dobrze widoczny. Szypułki są proste, krótkie, średniej grubości. Kości są średniej wielkości (7-8% masy miazgi), owalne, oddzielność od miazgi jest przeciętna.

Miąższ zielonkawożółty, gęsta konsystencja, chrząstkowata struktura, kruchy, soczysty, smak - dobry, słodko-kwaśny, o smaku miodowym. Sok jest bezbarwny. Zgodnie ze składem biochemicznym owoce zawierają: suchą masę - 17,9%, zawartość cukrów - 12,66%, kwasy - 0,56%, kwas askorbinowy - 9,63 mg / 100 g. rodzaje przetwarzania. Transport owoców jest bardzo dobry.

Kwitnienie następuje w średnim okresie (początek maja). Owoce osiągają dojrzałość usuwalną pod koniec drugiej dekady sierpnia.

Ta śliwka jest samozapłodna i może dawać dobre zbiory bez pobliskich roślin zapylających. Wczesne dojrzewanie jest przeciętne: w momencie owocowania drzewa wkraczają w 4-5 rok po posadzeniu do ogrodu jako jednoroczne. Owocowanie jest roczne.

Odmiana dobrze sprawdza się na moreli, śliwce wiśniowej, filcowana wiśnia, śliwka, cierń wielkoowocowy. W zależności od stada żywotność drzew waha się od 15 do 30 lat.

Średni plon z dojrzałych drzew wynosi 60 - 80 kg / d. Młode drzewa po rozpoczęciu owocowania w bardzo szybkim tempie zwiększają produktywność. Wydajność 5-6-letnich osobników może osiągnąć 50 - 70 kg / d.

Ta śliwka jest bardzo odporna na zimę. Odporność na choroby (w tym moniliozę i clasterosporium) i szkodniki jest również wysoka.

Odmiana nadaje się do intensywnego ogrodnictwa.Nadaje się również do zmechanizowanego zbioru owoców.

Do głównych zalet śliwki bogatyrskiej należą: duże owoce dobrej jakości, odporność owoców na pękanie w latach mokrych, wysoka zimotrwalosc i plonowanie.

Wśród niedociągnięć odnotowuje się tendencję drzew do przeciążania uprawami, w wyniku czego łamią się gałęzie, a owoce stają się mniejsze.