Odmiana winogron Riesling

Riesling to klasyczna stara europejska odmiana winorośli, którą zwykle rozumie się jako Ren Riesling, chociaż występuje również znacznie rzadziej R. włoski. Urodził się wiele wieków temu w regionie Renu w dzisiejszych Niemczech. Pierwsza dokumentalna wzmianka o nim pochodzi z 1435 roku. Jak wykazały współczesne badania DNA, słynna odmiana wyewoluowała z obecnie mało znanej odmiany Gue blanc i hybrydowej formy Traminer z dzikimi winogronami.

Obecnie nasz bohater jest szeroko uprawiany przede wszystkim w Niemczech i we Francji, jednakże plantacje o znacznej powierzchni istnieją w Austrii, na Węgrzech, w Serbii, Czechach, Słowacji, Chorwacji, Włoszech, Australii, Nowej Zelandii, RPA, USA i Kanadzie. Generalnie pod względem stopnia dystrybucji na świecie zaliczany jest do drugiej dziesiątki odmian, jednak pod względem jakości produkowanych trunków jest w stanie konkurować z najsłynniejszymi odmianami o jasnej barwie - Chardonnay i Sauvignon.

Riesling jest tradycyjnie używany do przygotowania wspaniałych win wytrawnych, półwytrawnych, deserowych i musujących. Jest uważany za jedną z najbardziej "terroir" form winogron, wraz z Pinot noir, co oznacza dramatycznie zmieniający się charakter win, w zależności od warunków glebowych i klimatycznych regionu, w którym rośnie kultura. W chłodnym klimacie (na przykład w wielu niemieckich regionach winiarskich) wina mają nuty jabłkowe i zauważalny poziom kwasowości, którą czasami równoważą pozostały cukier. W cieplejszych regionach, przy późnych zbiorach, w winie pojawia się więcej cytrusów i brzoskwini. W niektórych krajach w tego rodzaju napojach często odnotowuje się charakterystyczne odcienie limonki. Nawet w tym samym miejscu, w którym rosną winogrona, bukiet gotowego napoju może się znacznie różnić w zależności od sezonu.

Charakterystyka agrobiologiczna

Krzewy są bardzo energiczne. Korona pędu pokryta jest pokwitaniem filcowym o średniej gęstości, pomalowanym na kolor jasnozielony, na krawędziach ząbków widoczne są różowe plamy. Młode liście mają brązowy odcień. Standardowy liść średniej wielkości, zaokrąglony, z trzema lub pięcioma klapami, niezbyt głęboko wycięty. Powierzchnia liścia jest szorstka, mocno pomarszczona, z wypukłymi żyłkami na spodzie i pokwitaniem pajęczynowym. Profil blaszki liściowej ma kształt lejka. Górne boczne wycięcia są średniej głębokości, otwarte w kształcie liry z zaokrąglonym dnem lub zamknięte owalnym otworem. Dolne wycięcia są bardzo małe, w kształcie litery U lub ledwo zarysowane. Wcięcie na ogonku jest zamknięte wąskim eliptycznym prześwitem lub otwarte z wąskim otworem. Ogonki zwykle nie są dłuższe niż główna żyła liścia; są koloru czerwonego wina ze względu na znaczną obecność antocyjanów. Zęby wzdłuż krawędzi blaszki liściowej są trójkątne z szerokimi podstawami, przechodzące w kształt kopuły. Kwiaty tej odmiany są biseksualne, ale fakt ten nie chroni naszego bohatera przed obieraniem jagód, a same pąki, a nawet jajnik wyróżniają się tendencją do zrzucania. Winorośl dojrzewa dość dobrze, zmieniając kolor z czerwonawego na jasnobrązowy. Węzły są tradycyjnie ciemniejsze niż międzywęźle. Liście winogron żółkną przed opadnięciem jesienią.

Dojrzewające kiście Rieslinga są małe, osiągają 14 cm długości i 8 cm szerokości, ich struktura może być luźna lub raczej zwarta, o kształcie cylindrycznym lub cylindryczno-stożkowym. Typowa waga pędzla to zwykle 80-100 gramów. Długość grzebienia nie przekracza 3 cm Jagody są średniej wielkości, okrągłe, o średnicy 12–14 mm, w kolorze zielonkawo-białym z żółtawym odcieniem przy dobrym oświetleniu. Powierzchnia winogron jest pokryta rzadkimi ciemnobrązowymi kropkami i zauważalną ochronną woskową powłoką w jasnych odcieniach. Masa jagód waha się od 1,2-1,4 grama. Miąższ owocu jest bardzo soczysty o harmonijnym, przyjemnym smaku, bez ostrych odcieni w aromacie.Zawartość cukru w ​​soku z jagód tej odmiany osiąga wartości 18-21 g / 100 m3. cm, obliczona kwasowość jest nieznacznie zwiększona do 8,5-10,5 g / dm sześcienny. Skóra jest cienka, ale bardzo twarda. Nasiona są małe, od 2 do 4 sztuk na jagodę. Podczas przetwarzania wydajność soku z całkowitej masy plonu przekracza 80%, co jest doskonałym wskaźnikiem. Grzebienie stanowią 6-7%, skóra 8-9%, kości 3-4%.

Nasz bohater to wspaniały i bardzo wszechstronny technologicznie winogrono. Jest używany do produkcji win o różnych poziomach cukru, ale jednocześnie jego kwasowość jest zawsze dość wysoka. Ta okoliczność sprawia, że ​​nadaje się do długiej ekspozycji. Do tego procesu szczególnie nadają się słodkie wina Riesling, ponieważ wysoka zawartość cukru zapewnia dodatkowy okres przydatności do spożycia. Jednocześnie znane są przypadki, że wysokiej jakości wino wytrawne lub półwytrawne z tej odmiany nie tylko nie straciło swoich właściwości, ale również zachwyciło degustatorów swoją jakością w wieku ponad 100 lat. W ratuszu niemieckiej Bremy przechowywane są różne wina, w tym napoje naszego bohatera z XVII wieku. Najczęstsze okresy dojrzewania dla tej odmiany to 5-15 lat dla wersji wytrawnych, 10-20 lat dla wersji półsłodkich i 10-30 lat dla wersji słodkich. W starszych napojach charakterystyczną cechą jest pojawienie się w bukiecie mineralnych tonów kojarzonych z zapachem benzyny lub oleju. Ze względu na tę specyfikę niektórzy konsumenci nie lubią sezonowanego Rieslinga.

Najdroższe wina tej odmiany to napoje deserowe z późnych zbiorów, które są produkowane przez pozostawienie winogron dłużej niż zwykle na winorośli. W wyniku parowania wywołanego przez grzyba Botrytis cinerea („szlachetna zgnilizna”) z jagód zostaje usunięta część wilgoci, a uzyskany z nich skoncentrowany napój jest w stanie zaskoczyć najbardziej wybrednych smakoszy bogactwem smaku i aromat.

Typowy okres dojrzewania Rieslinga w tradycyjnych regionach winiarskich naszego kraju to koniec września. Czas trwania sezonu wegetacyjnego w tym miejscu wynosi 150-160 dni, a suma aktywnych temperatur 2850-2950 ° C. Mrozoodporność naszego bohatera jest stosunkowo wysoka jak na rasowego przedstawiciela szlachetnych europejskich winogron. W związku z tym jest często uprawiany na wysokiej (około 1,2 metra) łodydze z jednorocznym, swobodnie wiszącym lub pionowo zawiązanym przyrostem. Jeśli konieczne jest schronienie krzewów na zimę, używają standardowych wieloramiennych formacji wentylatorów lub schematów zgodnie z zasadą ukośnego kordonu.

Plon odmiany nie jest wybitny - na hektar winnicy uzyskuje się 70-90 centów pęczków i tylko w najkorzystniejszych sezonach, przy dobrej pielęgnacji, wydajność może przekroczyć 10 t / ha. Odsetek pędów owocujących u roślin wynosi zwykle 85-90%, współczynnik owocowania 1,2-1,6, a współczynnik płodności 1,6-2,0. Ważną i bardzo przydatną cechą jest późne kwitnienie pąków wiosną, dzięki czemu Riesling rzadko ulega zniszczeniu przez późne wiosenne przymrozki. Ponadto do 45% jego zastępczych pąków jest płodnych. Aby zapobiec przeciążeniu roślin pędami i uprawami, wystarczy ostrożnie przeprowadzić wiosenne przycinanie i kolejne fragmenty sterylnych winorośli. Strzały owocowe winogron są umiarkowanie skrócone, pozostawiając na nich około 6-8 oczu.

Odmiana nie jest odporna na choroby. Jest szczególnie niszczony przez szarą zgniliznę w deszczową pogodę. Nieco słabszy - rak oidium i bakteryjny. Ma pewną odporność na pleśń. W związku z tym należy zbudować strategię jego ochrony, która będzie wymagała wielu zabiegów z użyciem chemikaliów kontaktowych i ogólnoustrojowych.Odporność na filokserę korzeni jest również niska, dlatego sadzenie w większości regionów wzrostu odbywa się za pomocą szczepionych sadzonek odpornych na szkodnika. Zalecane podkładki to Berlandieri x Riparia Kober 5BB, Riparia x Rupestris 101-14 lub Riparia x Rupestris 3309. Za najlepsze warunki glebowe i klimatyczne do sadzenia winogron uważa się łagodne zbocza z ciepłą ekspozycją oraz gleby z dużą zawartością wapna.