Odmiana winogron Darya

Hybrydowa odmiana winogron Daria to wielkoowocowa, jasna odmiana stołowa, która narodziła się pod koniec 2000 roku. Jego autorem jest słynny krajowy hodowca Wiktor Krainov, który oprócz naszej bohaterki ma dziesiątki doskonałych odmian i mieszańców, z których wiele przeszło państwowy test i oficjalną rejestrację w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej. W tym przypadku do krzyżowania wykorzystano doskonałe formy rodzicielskie - Kesha, wybór Instytutu Naukowo-Badawczego Uprawy Winorośli i Winiarstwa Novocherkassk nazwanego imieniem JA I. Potapenko i przyjaźń, doskonała w swojej charakterystyce rosyjsko-bułgarska odmiana.

Aby zrozumieć, jak odpowiedzialnie Wiktor Nikołajewicz podszedł do wyboru swojego potomstwa, warto zauważyć, że sadzonka Darii została początkowo odrzucona przez badacza i na prośbę jednego z jego towarzyszy została mu przedstawiona. Forma zaczęła dawać pierwsze pełnoprawne zbiory po śmierci autora, a następnie zaczęła rozprzestrzeniać się wśród winiarzy. Rolnicy i zwykli amatorzy są pod wrażeniem wielkości gron i jagód odmiany, wczesnego okresu dojrzewania, wysokiego plonu i przyjemnego aromatu gałki muszkatołowej. Za jej negatywne cechy uważa się lekko zielonkawy kolor skórki winogron, który utrzymuje się nawet w okresie dojrzałości, a także niewystarczająco wysoką mrozoodporność, która wymaga niemal uniwersalnego schronienia krzewów na zimę.

Tak czy inaczej, z biegiem lat hybryda zyskała krąg swoich lojalnych fanów, a pod względem ogółu cech wygląda bardziej niż godna.

Należy również zauważyć, że oprócz Darii w najszerszej odmianie ampelograficznej znajdują się odmiany o podobnych nazwach, na przykład Dashenka i Dashunya, ale nie mają one nic wspólnego z naszą bohaterką. Warto o tym wiedzieć, aby uniknąć nieporozumień przy zakupie sadzonek i późniejszego rozczarowania, gdy wchodzą one w okres owocnikowania.

Właściwości agrobiologiczne

Wigor winorośli jest wysoki. Liście duże, zaokrąglone, pięciopłatkowe, bardzo pięknie ścięte. Zarówno nacięcia górne, jak i dolne są głębokie, często zamknięte jajowatym światłem, rzadziej otwarte w postaci liry o zaokrąglonym dnie, niektóre występują również z równoległymi bokami. Powierzchnia liścia jest gładka, ciemnozielona, ​​na której wyraźnie zarysowane są jaśniejsze żyłki. Profil blaszki liściowej jest płaski lub lekko falisty. Wcięcie ogonkowe przybiera różne formy, od zamkniętego z zaokrąglonym prześwitem do otwartego z szerokim sklepieniem. Ogonki są długie, czerwonawe o różnym stopniu intensywności. Ząbki na obwodzie liścia są z reguły znacznej wielkości, trójkątne z szeroką podstawą, prostymi lub lekko zakrzywionymi krawędziami i spiczastymi wierzchołkami. Kwiaty są biseksualne, pyłek ma dobrą plenność, dzięki czemu zapylanie jest doskonałe, jagody są dobrze związane, tworząc doskonale wykonany pęczek bez śladów grochu. Nie zauważono również rozpraszania pąków i jajników. W okresie wegetacji roczny wzrost ma czas, aby wystarczająco dojrzeć. Jesienią winorośl nabiera żółtawo-brązowego koloru w międzywęźlach i ciemniejszego koloru węzłów.

Pędzle dojrzewające są bardzo duże, ich waga często sięga półtora kilograma, a średnia waga to około 600 - 800 gramów. Grona mają kształt stożkowaty lub szerokostożkowy, budowa umiarkowanie zwarta. Jagody nie są uszkodzone ani zdeformowane względem siebie. Równomierność ich kalibru nadaje szczoteczkom wyjątkowej elegancji i atrakcyjnego wyglądu. Grzebienie są długie, zielne, ale wystarczająco mocne, jasnozielone z podłużnymi paskami tonów antocyjanów. Winogrona są masywne, jajowate, o średniej wadze 12-14 gramów, niektóre do 20 gramów.Na zewnątrz jagody są pomalowane na jasny mleczny lub żółtawy kolor z zielonkawym odcieniem, skórka pokryta jest małymi brązowymi kropkami i cienką warstwą białawego woskowego nalotu. Miąższ owocu jest gęsty, soczyście mięsisty, o niesamowicie harmonijnym smaku z długo utrzymującym się posmakiem dzięki jasnemu aromatowi gałki muszkatołowej typu cytrynowego. Sok jest bezbarwny, wyróżnia się wysoką zawartością cukru - około 19 - 20 g / 100 ml. Nie ma dokładnych informacji na temat zawartości miareczkowalnych kwasów w soku, jednak sądząc po harmonijnym smaku jagód, parametr ten mieści się w standardowych granicach. Skórka ma średnią gęstość i grubość, dobrze żuje po spożyciu. Nasiona są z reguły obecne w jagodzie, ale nie mają znaczącego negatywnego wpływu.

Zebrane plony są przeznaczone głównie do spożycia w stanie świeżym. Znakomity wygląd, smak i aromat winogron nie pozostawiają nikogo obojętnym. Rolnicy uprawiający odmianę mieszańcową do celów handlowych zauważają jej bezwarunkową „zbywalność”. Jedynym mankamentem w sprzedaży jest zielonkawy kolor winogron, jednak po spróbowaniu Darii i docenieniu jej wyśmienitych walorów gastronomicznych klienci chętnie ją kupują, a kiście nie starzeją się na półkach. Dużym plusem jest to, że nasza bohaterka dojrzewa stosunkowo wcześnie i trafia do sprzedaży w okresie wysokich cen winogron, zapewniając właścicielom wystarczającą opłacalność uprawy. Niestety, zboże nie jest przeznaczone do transportu na duże odległości ze względu na przeciętną zdolność transportową, jednak trafia z pola na lokalne targowiska bez utraty swojej wspaniałej prezentacji. Nie nadaje się również do długotrwałego przechowywania, jednak użycie lodówek lub piwnic o niskiej temperaturze pozwala uniknąć masywnego uszkodzenia jagód w ciągu miesiąca. Jeśli nie jest to możliwe, nadwyżkę winogron można z powodzeniem wykorzystać w konserwach domowych. Będzie produkować soki, kompoty, konfitury i marynaty, doskonałe pod każdym względem, pachnące niezrównanym aromatem gałki muszkatołowej.

Od momentu przebudzenia oczu na wiosnę mija około 105 - 115 dni, aż pęczki osiągną dojrzałość, zmiękną, zgromadzą wystarczającą ilość cukru i obniżą kwasowość. Przy takim okresie wegetacji Daria należy do odmian bardzo wczesnych, które wymagają bardzo skromnej ilości aktywnych temperatur do rozwoju i dojrzewania owoców, w przedziale 2200-2400 ° C. Fakt ten otwiera perspektywy uprawy tej formy nie tylko na obficie zapewnianym ciepłym południu, ale także w środkowej strefie kraju, gdzie nie każda odmiana winorośli ma czas na dojrzewanie.

Pewne ograniczenia w promocji hybrydy na północ od tradycyjnych stref uprawy winorośli są narzucone przez niezbyt wysoką mrozoodporność winorośli, nieprzekraczającą -22 ... -23 ° С. Jednak formowanie roślin zgodnie z przysiadowymi, bezstopniowymi schematami i staranne ocieplenie krzewów na zimę w zdecydowanej większości przypadków usuwa ten problem. Uprawa okrywowa jest praktykowana przez wielu właścicieli odmiany, uprawiających „jagodę słoneczną” w regionach południowych. W ten sposób są reasekurowani przed przemarzaniem roślin w przypadku wyjątkowo mroźnych zim dla tych miejsc.

Produktywność Darii osiąga bardzo wysokie wartości ze względu na jej dobrą płodność i duży rozmiar szczotek. Z każdego dorosłego krzewu można konsekwentnie otrzymywać do 20 kilogramów wysokiej jakości plonu, a same rośliny starają się ułożyć go znacznie więcej, tworząc w ten sposób warunki wstępne dla własnego przeciążenia. Jeśli nie ograniczysz takiej tendencji poprzez ścisłe racjonowanie liczby pędów i gron, możesz napotkać wszystkie „zachwyty” oburzającego ładunku - pogorszenie energii wzrostu winorośli i jej późne dojrzewanie, wydłużenie wzrostu sezon, kruszenie i spadek smakowitości owoców. Aby temu zapobiec, podczas wiosennego przycinania na krzakach pozostaje nie więcej niż 30-40 oczu, przy długości strzałek owocowych 6-8 pąków. Pamiętaj, aby wykonać fragment sterylnych i słabych pędów, a na owocujących usuń nadmiar kwiatostanów.

Po dojrzewaniu szczotki mogą wisieć na winorośli przez długi czas bez pękania i zgrzytania nawet w niesprzyjających warunkach atmosferycznych.Jagody z reguły nie są uszkadzane przez szarą zgniliznę, a hybryda ma średnią odporność na inne choroby grzybowe. Do zwalczania pospolitych patogenów wystarczy kilka zabiegów zapobiegawczych fungicydami o działaniu ogólnoustrojowym.