Odmiana winogron White Muscat
White Muscat to jedna z najstarszych odmian winorośli znanych ludzkości od niepamiętnych czasów. Naukowcy sugerują, że jego ojczyzną jest Bliski Wschód i po raz pierwszy pojawił się na terytorium współczesnego Egiptu, Syrii czy Arabii Saudyjskiej. Na tej podstawie odnosi się do wschodniej ekologiczno-geograficznej grupy odmian „jagody słonecznej”. Odmiana dotarła do Europy dawno temu, rozprzestrzeniając się najpierw w Grecji i Rzymie, a następnie w całym basenie Morza Śródziemnego. Obecnie nadal zajmuje znaczące obszary w wielu krajach o rozwiniętym przemyśle winiarskim, ponieważ uzyskane winogrona są wykorzystywane głównie jako surowiec do przetwórstwa. Głównymi producentami White Muscat są Włochy, Hiszpania, Francja, Bułgaria, Węgry, Rumunia, Serbia. Zagranica jest popularna w Stanach Zjednoczonych. Krajowi winiarze szeroko uprawiają go na Krymie.
Ze względu na szeroką dystrybucję i bogatą historię nasz bohater otrzymał wiele synonimicznych imion, z których najbardziej znane to Muscat Lunel, M.Frontiansky, Ladanny, Tamianka, Busuyok, Tamayoza.
Jako rasowy przedstawiciel szlachetnego gatunku Vitis vinifera, nasz bohater wyróżnia się wysoką jakością wytwarzanych z niego trunków, ale kosztami tego są delikatność roślin podczas uprawy, niska odporność na szkodniki, choroby i niekorzystne czynniki środowiskowe. Aby osiągnąć wysoki plon odmiany, winiarz będzie musiał zastosować wszystkie swoje umiejętności i wiedzę o kulturze. Nagrodą za to będzie wspaniałe, słodkie, aromatyczne wino z jasnymi tonami cytryny i róży herbacianej.
Charakterystyka agrobiologiczna
Wigor krzewów winogronowych jest średni. Korona młodego pędu jest zielonkawoszara z powodu intensywnego pokwitania, na młodych liściach wyczuwalny jest winno-czerwony odcień. W pełni uformowane liście nie są zbyt duże, zaokrąglone, trzy- lub pięciopłatkowe, mają silny stopień rozwarstwienia. Profil blaszki liściowej ma kształt lejka, jego górna strona jest bogata w zieleń z wyraźnie zarysowanymi jasnymi żyłkami, na grzbiecie gęste pokwitanie typu mieszanego - pajęczynowo-szczeciniastego. Górne boczne wgłębienia są głębokie lub umiarkowanie głębokie, zamknięte jajowatym prześwitem lub otwarte w formie liry. Dolne wycięcia są o rząd wielkości mniejsze niż górne, zwykle w kształcie otwartej liry, rzadziej w kształcie litery V. Wcięcie ogonkowe jest z reguły zamknięte światłem w kształcie szczeliny lub otwartym sklepieniem. Ogonki są zielonkawo-czerwone, średniej długości. Ząbki na obwodzie liścia są duże, wydłużone, trójkątne, z których każdy ma wąską podstawę, długie proste krawędzie i spiczasty wierzchołek. Kwiaty odmiany są biseksualne, dlatego przy dobrej pogodzie są dobrze nawożone własnym pyłkiem, jednak w niektórych latach przy niesprzyjających warunkach w okresie kwitnienia mogą pojawić się znaczące jagody grochu. Istnieje również predyspozycja White Muscat do zrzucania pąków i jajników, co ogólnie negatywnie wpływa na wielkość zbiorów. Dojrzewanie jednorocznego wzrostu jest bardzo dobre - na 75-90% długości winorośli. Następnie pędy stają się jasnobrązowe, z ciemnymi obszarami w węzłach. Liście żółkną przed opadnięciem liści.
Dojrzałe kiście osiągają rozmiary, które nie są złe dla winogron technicznych. Ich długość zwykle waha się od 13-17 cm, szerokość 7-9 cm. Kształt szczotek jest cylindryczny lub cylindryczno-stożkowy, w niektórych przypadkach skrzydlaty, struktura jest powalona, dlatego winogrona gęsto położone względem siebie są często zdeformowane. Masa pęczków waha się w szerokim zakresie - od 100 do 450 gramów. Grzebienie są krótkie, zielonkawo-różowe, zielne, ale zdrewniałe u nasady. Jagody są okrągłe, nie zawsze wyrównane ze sobą, o średnicy 10-17 mm. Waga stu winogron to 140-180 gramów.Są pomalowane na żółto-złoty kolor z brązową opalenizną po słonecznej stronie i lekkim woskowym nalotem na powierzchni. Miąższ jest delikatny, bardzo soczysty, ma przyjemny smak i wspaniały jasny aromat gałki muszkatołowej. Niezwykłą właściwością technologiczną odmiany jest możliwość osiągnięcia wysokich standardów kumulacji cukru przy zachowaniu odpowiedniego poziomu kwasowości. Całkowita zawartość cukru w soku w zależności od terminu zbioru wynosi 18-25 g / 100 ml, aw najbardziej korzystnych klimatycznie regionach może przekraczać 30%. Ilość miareczkowalnych kwasów nie spada poniżej 6,5-7 g / l. Skórka winogron jest średnio jędrna. Nasiona są obecne, ale zajmują stosunkowo niewielką objętość jagody. Charakterystyka technologiczna winogron jest następująca: udział soku wynosi 75-76% masy kiści, grzbiety - 5-6%, skórki, gęste części miąższu i nasion - 19-20%.
Zbiory przetwarzane są głównie na doskonałe vintage deserowe wina, a prawie każdy region uprawy tej odmiany słynie z oryginalnego rodzaju trunku. Wszystkich łączy wyjątkowa jakość i niesamowity w swojej sile aromat. Nieco rzadziej wina wytrawne i musujące produkowane są z Białego Muskata, ale w rękach dobrych winiarzy okazują się doskonałe w swoich właściwościach. Włochy wyróżniają się szczególną różnorodnością rodzajów obróbki, gdzie nasz bohater pod imieniem Moscato Bianco jest jednym z najpopularniejszych. Muskaty krymskie zaczęto produkować w pierwszej połowie XIX wieku i nadal zalicza się je do najlepszych win krajowych. Na koniec należy zauważyć, że winogron ten może być również używany do spożycia na świeżo. To prawda, że wraz z pojawieniem się coraz większej liczby odmian stołowych o dużych owocach takie zastosowanie jest coraz mniej powszechne.
Nasz bohater jest uważany za średnio późnego pod względem dojrzewania plonu, dlatego nadaje się do uprawy tylko w tradycyjnych południowych regionach winiarskich. To nie przypadek, że w naszym kraju jest podzielony na strefy tylko w regionach Północnego Kaukazu i Dolnej Wołgi. Od momentu otwarcia pąków na wiosnę do technicznej dojrzałości winogron mija 140-145 dni z sumą aktywnych temperatur rzędu 2850-2950 ° С. Zbiór zwykle przypada na koniec września - początek października, ale jeśli są plany na produkcję wytrawnego wina, można rozpocząć zbiory nieco wcześniej. Mrozoodporność White Muscat jest niska, co również odbija się na technologii uprawy, prawie wszędzie tam, gdzie krzewy muszą być osłonięte na zimę. Ponadto ze względu na wczesne przebudzenie oczu może dojść do uszkodzenia roślin wegetatywnych przez późne wiosenne przymrozki. W tym przypadku pędy, które rozwinęły się z pąków zastępczych, są w większości sterylne.
Plon odmiany nie różni się stabilnością. Z roku na rok produktywność hektara winnicy może się różnić prawie dwukrotnie - od 60 do 110 centów. Czynnikiem, który negatywnie wpływa na to jest również fakt, że tylko 44% rozwiniętych pędów okazuje się zwykle owocnych. Współczynnik owocowania wynosi 0,46, a współczynnik owocowania 1,22 pęczków na pęd. Przezwyciężenie tych negatywnych cech charakterystycznych dla wielu orientalnych odmian winogron jest możliwe tylko przy długim cięciu i dużym całkowitym obciążeniu krzewów. Tak więc wiosną strzały owocowe są skracane do 10-12 pąków, a 55-65 oczu jest zachowanych na całej roślinie. Takie podejście wymaga późniejszego bardzo starannego pozostawiania szczątków wielu jałowych winorośli, ale ostatecznie pozwala liczyć na przyzwoite zbiory.
Planując późny zbiór winogron, należy wziąć pod uwagę, że w deszczową jesień pęczki często są dotknięte szarą zgnilizną, która gwałtownie pogarsza ich walory technologiczne.Odmiana jest również niestabilna na inne choroby grzybowe i wymaga kompleksowej ochrony przed mączniakiem, mączniakiem prawdziwym i szarą zgnilizną. Poważne szkody mogą powodować takie szkodniki jak przędziorki i chrząszcze winne, które należy zwalczać dozwolonymi środkami owadobójczymi, a podatność na filokserę korzeni wyklucza możliwość rozmnażania się przez sadzonki korzeni w wielu regionach.
Preferowane miejsca do sadzenia znajdują się na łagodnych zboczach o ciepłej ekspozycji z umiarkowanie suchymi glebami. Nadmierna susza klimatyczna ostro negatywnie wpływa na siłę wzrostu pędów winogron. Niedopuszczalne są również ciężkie gleby gliniaste i słabo wilgotne miejsca.
