Odmiana winogron Solaris

Solaris to niezwykła pod wieloma względami techniczna odmiana winogron pochodząca z Niemiec, wyhodowana w 1975 roku w Instytucie Hodowli Winogron (Staatlichen Weinbauinstitut) we Fryburgu przez badacza Norberta Beckera. Jako formę macierzystą autor wykorzystał hybrydę GM 6493, uzyskaną w 1964 roku przez profesora Viléma Krausa z Czechosłowacji na podstawie krzyżówki odmian Zarya Severa i Muscat Ottonel. Formą ojcowską była lokalna odmiana Merzling odporna na kompleksy, która urodziła się w 1960 roku w tym samym Instytucie przez złożoną hybrydyzację Save-Villard 5276 z potomkiem. Riesling i Pinot Gris.

W efekcie Solaris skoncentrował w sobie prawie wszystkie pozytywne właściwości swoich przodków, okazując się znakomitym szczepem do produkcji różnego rodzaju wysokiej jakości win białych, a jednocześnie odznaczającym się wyjątkową bezpretensjonalnością w stosunku do warunków wzrostu wczesnych dojrzałość i wysoka odporność na powszechne choroby.

Pomysłodawcom udało się obronić jego prawo do bycia uważanym za czystorasowego przedstawiciela szlachetnego gatunku Vitis vinifera, co otworzyło możliwość uprawy odmiany w Unii Europejskiej, gdzie surowe przepisy wykluczają możliwość wytwarzania win z mieszańców międzygatunkowych. Nawiasem mówiąc, w rodowodzie naszego bohatera wciąż znajdują się ślady amurskich i amerykańskich winogron, które w rzeczywistości zadecydowały o jego wysokiej odporności na niekorzystne czynniki środowiskowe, jednak udział tych genów uznano za nieistotny. Po wielu latach testów Solaris został dopuszczony do komercyjnej uprawy w 2001 roku.

Obecnie odmiana uprawiana jest w stosunkowo niewielkich ilościach w krajach północnej Europy - Niemczech, Wielkiej Brytanii, Danii, Szwajcarii, Belgii, ale obszar pod nią i geografia występowania systematycznie rośnie z każdym rokiem. Co zaskakujące, plantacje Solaris istnieją nawet w Szwecji i Norwegii, które trudno uznać za państwa z rozwiniętym przemysłem winiarskim. Co więcej, nawet tutaj roślinom udaje się wytworzyć uprawę kondycjonowaną. W naszym kraju niemiecki bohater jest rozpowszechniony tylko w nasadzeniach amatorskich, ale nie ma jeszcze oficjalnego wpisu do Państwowego Rejestru odmian, pomimo całego obiecującego potencjału.

Właściwości agrobiologiczne

Krzewy charakteryzują się dużą wigorem wzrostu, aw okresie wegetacji tworzą dużą ilość masy wegetatywnej. Korona młodego pędu jest zamknięta, szarawa z powodu gęstego pokwitania łuskowatego, z winno-czerwoną krawędzią wschodzących liści. Gdy liście rosną, najpierw nabierają brązowego odcienia, a następnie stają się bogate w zieleń. Profil blaszki liściowej jest silnie falisty, górna strona pęcherzykowa, odwrotna strona bez pokwitania. Typowy liść jest dość duży, zaokrąglony, trójpłatkowy, o słabym stopniu rozwarstwienia. Boczne wycięcia są małe, otwarte z równoległymi bokami i zaokrąglonym dnem lub w kształcie kąta wklęsłego. Często mogą być całkowicie nieobecne. Wcięcie ogonkowe jest zamknięte, prawie bez światła lub otwarte w kształcie liry. Ogonki są średniej długości, zielone, bez śladów pigmentacji antocyjanów. Zęby na obwodzie liści są średniej wielkości, trójkątne o prostych krawędziach i spiczastych wierzchołkach. Kwiaty są biseksualne, co pozwala im dobrze zapylać nawet przy złej pogodzie. Nie było problemów z groszkiem jagodowym, a także zrzucaniem pąków i jajników za Solarisem. Dojrzewanie winorośli w przypadku gwałtownego wzrostu może być powolne, w związku z czym eksperci zalecają szczepienie roślin na podkładkach, ograniczając nadmierną aktywność wegetatywną. Dojrzałe pędy stają się żółtawo brązowe w międzywęźlach i ciemnieją w węzłach.

Pęczki osiągają średnią wielkość do czasu dojrzewania. Mają kształt cylindryczno-stożkowy, umiarkowanie luźna struktura. Masa wynosi 300 - 400 gramów. Grzebień niezbyt długi, zielny, jasnozielony. Jagody są stosunkowo duże, zaokrąglone, w kolorze złotym, pokryte matowym białawym woskowym nalotem.Waga 100 winogron waha się od 400 do 600 gramów. Ich miąższ jest soczysty, raczej delikatny, o harmonijnym neutralnym smaku. Wydajność soku podczas przetwarzania jest wysoka, zawartość cukru jest zależna od czasu zbioru winogron i może osiągać bardzo wysokie wartości w przypadku długiego przebywania owoców na krzakach. Na początku września suma cukrów w jagodach wynosi około 22 g / 100 ml, a do października może dochodzić nawet do 30%. Jednocześnie miareczkowalna kwasowość pozostaje wystarczająca, zwykle bez spadku poniżej 6 - 8 g / l. Skórka jest cienka, co może uszkodzić jagody przez osy i inne owady. Nasiona są obecne, ale ich udział masowy w zbiorach jest niewielki.

Z zebranych winogron powstają różne rodzaje win, które łączy najwyższa jakość. Późne grona są przetwarzane na wina deserowe, a ze zbiorów uprawianych w chłodnych regionach i zbieranych w początkowej fazie dojrzałości uzyskuje się doskonałe wytrawne napoje. W ich bukiecie można odnaleźć nuty orzechów laskowych i owoców, w szczególności bananów i ananasów. Same wina są mocne, dobre alkoholowo i neutralne w smaku, co pozwala im dobrze komponować się z innymi odmianami. Szczególnie udane są asamblaże z Rieslingiem i Pinot Blanc.

Solaris zaczyna dojrzewać bardzo wcześnie, dlatego w tradycyjnych regionach winiarskich zbiory mogą rozpocząć się na przełomie lipca i sierpnia. Okres wegetacji dla osiągnięcia dojrzałości technicznej nie przekracza 110 - 120 dni od dnia pączkowania. Jednocześnie minimalna suma aktywnych temperatur wynosi 2200 - 2300 ° C, co pozwala krajowym winiarzom uprawiać ją na otwartym polu nawet w Strefie Non-Black Earth. Mrozoodporność krzewów w trudnych warunkach klimatycznych może być niewystarczająca, dlatego w regionach północnych rośliny okrywa się na zimę. Plon jest niezmiennie wysoki, dzięki czemu odmiana jest uważana za bardzo niezawodną. Tendencja do przeciążania nie jest zbyt silna, dlatego racjonowanie można ograniczyć jedynie poprzez właściwe cięcie wiosenne.

Solaris ma zwiększoną odporność na główne choroby grzybowe i można go uprawiać praktycznie bez zabiegów chemicznych. Spośród wymagań stawianych przez odmianę można odnotować tylko wystarczającą podaż gleby w wilgoć i magnez. Podczas dojrzewania pęczków strefę owoców należy oczyścić, aby poprawić w niej wymianę powietrza.