Thuja western Golden taffett

Tuja jest bardzo popularna we współczesnym projektowaniu krajobrazu. Szczególnie cenione są okazy roślin iglastych o nietypowym kształcie. Odmiana Golden Taffett (Thuja occidentalis Złoty tufet) - jeden z nich.

Historia powstania i opis odmiany

Nasza bohaterka to karłowaty krzew iglasty z lekko spłaszczoną koroną w kształcie poduszki, przypominającą grzybkową czapkę. W tłumaczeniu z angielskiego nazwa wiecznie zielonej kultury jest tłumaczona jako „Złote Wzgórze”. Ta odmiana jest plamistością zachodniego Rheingolda tui.

Roślinę tworzą spłaszczone obustronne gałęzie i krótkie, cienkie, dość elastyczne, zwisające pędy. Łuskowate igły krzewu nie są dociskane do gałęzi, składają się z igieł i wyglądają niesamowicie delikatnie. Atrakcyjny jest również jego złocistożółty kolor. Jednak u podstawy igieł kultury są jasnozielone. Stopniowo końce cienkich igieł nabierają jasnego żółto-pomarańczowego odcienia, który wraz z nadejściem zimy zmienia się w ciemny brąz. Łuski iglaste pokryte są cienką woskową powłoką i zaopatrzone w gruczoły z olejkiem eterycznym bogatym w fitoncydy.

Golden taffett to wolno rosnąca roślina. W ciągu roku dodaje nie więcej niż 12 cm, dlatego w wieku 10 lat średnica efedry wynosi 50 cm, a roślina, która obchodziła 25-lecie, osiąga 90 cm wysokości i trochę ponad metr szerokości. Gałęzie młodych tuje pokryte są gładką, czerwono-brązową korą, która w miarę dojrzewania zmienia kolor na szarobrązowy. Okres owocowania złotej urody, rozpoczynający się w wieku 10 lat, charakteryzuje się pojawieniem się na nim małych szyszek o długości około 8 mm.

Jest to odmiana bardzo odporna na cień i zimotrwała, która wytrzymuje mrozy do -34 ° C. Ale niestety odporność rośliny nie jest zbyt wysoka, ponieważ ozdobny krzew iglasty jest często atakowany przez szkodliwe owady (przede wszystkim fałszywą tarczę tui) i pojawienie się chorób grzybowych. Wczesną wiosną może paść ofiarą oparzeń słonecznych.

Cechy techniki rolniczej

Tafta złota bardzo lubi światło, ale bez problemu znosi też półcień. Nie powinieneś wybierać zacienionego zakątka osobistej działki do jej umieszczenia. W przeciwnym razie nie zdziw się matowieniem igieł i utratą gęstości przez koronę. Roślina dobrze rośnie na glebach wilgotnych, żyznych, luźnych o pH w zakresie 5-6 jednostek. Optymalne jest użycie do tego piaszczysto-gliniastej lub gliniastej gleby.

Rośliny ozdobne sadzi się wczesną jesienią lub wiosną. Pomiędzy roślinami pozostawia się odległość od 0,5 do 3 metrów. Kołnierz korzeniowy nie jest zakopany - powinien znajdować się na poziomie gruntu. Aby zapewnić normalny wzrost efedryny i zachowanie dekoracyjnego wyglądu jej korony, wymagane są wszystkie zalecenia dotyczące pielęgnacji tui. Tutaj są:

• regularne i umiarkowane podlewanie miękką wodą;
• wykonanie zraszania korony w okresie upalnego lata;
• wprowadzenie złożonych nawozów mineralnych do upraw wiosną i latem;
• rozluźnienie i ściółkowanie obszaru koła tułowia;
• terminowe pielenie;
• zapobiegawcze leczenie pędów preparatami zawierającymi miedź;
• coroczne sanitarne i formacyjne przycinanie koron.

Z reguły młode okazy są chronione na zimę. Świerkowe gałęzie służą jako izolacja. Materiał ten dodatkowo ochroni tuję przed możliwym uszkodzeniem przez gryzonie.

Przypadków użycia

Odmiana taffett złota jest nieodzownym elementem wystroju ogrodów ogrodowych i kwiatowych. Nadaje się do tworzenia kontrastowych kompozycji, w których złocista efedra skutecznie łączy się z zimozielonymi, których igły mają ciemniejsze odcienie.Krzew służy jako pojedyncza uprawa na tle trawiastego trawnika; do ozdabiania żywopłotów, alejek, krawężników, do ozdabiania skarp. Odpowiednia jest poduszka efedryna w okrągłym kwietniku. W tym przypadku piwonie, róże, irysy, liliowce, pachnące zioła kwitnące będą dla niego doskonałymi towarzyszami. Wokół rośliny można sadzić rośliny okrywowe, jednoroczne i byliny z małymi kwiatami. Właściciele kwiatostanów żółtych, jaskrawoczerwonych, liliowych, niebieskich i fioletowych będą wyglądać szczególnie atrakcyjnie obok krzewu.