Odmiana jabłkowa Korobovka

Korobovka to bardzo stara wczesnoletnia odmiana ludowej selekcji. Po raz pierwszy został opisany naukowo w 1855 roku. Nazwa Korobovka powstała podobno dlatego, że jabłka nie były sprzedawane na wagę ani w sztukach, ale ze względu na ich niewielkie rozmiary w pudełkach, jak jagody.

W Rosji jest wyłączony z podziału na strefy ze względu na małe owoce. Chociaż jest ceniony przez hodowców ze względu na zdolność do przenoszenia cech dziedzicznych na potomstwo, jest zatem wykorzystywany w pracy jako forma mateczna do tworzenia wczesnych odmian mrozoodpornych. W Polsce znajduje się w zbiorach Warszawskiego Rezerwatu Biologicznego, w Estonii znajduje się na liście wiekowych jabłoni.

Drzewo jest dość wysokie, osiąga wysokość 4-5 m, owocuje bardzo długo - ponad 50 lat.

Kształt korony młodego drzewa jest piramidalny. Później staje się gęsty, szeroki i rozłożysty. Siła rocznego wzrostu jest znacząca przez pierwsze 10-15 lat, po czym wzrost ten zaczyna zwalniać. Maksymalna objętość korony sięga 20 - 25 lat, w kolejnych latach rośnie bardzo słabo. Korona wymaga odpowiedniego ukształtowania cięcia - przerzedzania gałęzi i skracania rocznych przyrostów.

Gałęzie są mocno przymocowane do pnia, ich pękanie jest rzadkim zjawiskiem.

Pędy średniej długości, ciemnobrązowe.

Liście są średnie lub małe, kulisto-jajowate, lekko zakrzywione, czasem z lekko wzniesionymi brzegami, gęste, skórzaste, z wyraźnym żyłkowaniem, ciemnozielone, poniżej owłosione, ząbkowane na krawędziach. Ogonek jest cienki, średniej długości. Przylistki są małe i wąskie, lancetowate.

Odmiana Korobovka jest samopłodna. Najlepsze zapylacze to: Wypełnienie białe, Kitayka Saninskaya, Cynamonowe paski, Składanie, Suislepskoe... Jabłoń ma średni czas kwitnienia.

Drzewo wchodzi w okres owocowania późno - około 7 roku życia. Wydajność rośnie stopniowo. W okresie maksymalnej produktywności plon wynosi 60 - 70 kg z drzewa. W młodym wieku drzewo owocuje corocznie, po 20 latach plon nabiera wyraźnej okresowości, owoce stają się jeszcze mniejsze.

Owocnikujący na końcach gałęzi typu wegetatywnego i częściowo na gałązkach owocowych.

Bardzo wysoka mrozoodporność. Drzewo jest odporne na suszę. Odporność na parcha jest średnia. Ma na nią wpływ ćma. Odmiana jest mało wymagająca dla gleby. Pień, widelce i gałęzie szkieletowe prawie nigdy nie są uszkodzone przez oparzenia słoneczne.

Owoce jabłoni Korobovka dojrzewają pod koniec lipca. Po dojrzewaniu dobrze przylegają do drzewa. Obsypywane są tylko jabłka zaatakowane przez ćmę. Owoce można spożyć od razu po usunięciu. Są źle przechowywane - tylko 20 - 30 dni w chłodnym miejscu. Długotrwałe przechowywanie psuje smak jabłek. Owoce są łatwe w transporcie.

Jabłka są stosunkowo jednowymiarowe, małe, o średniej średnicy 4 cm i wadze 30–50 gramów. Owoce są okrągłe, nieco spłaszczone, bez żebrowania. Kolor jest zielonkawożółty lub żółty z charakterystycznymi krótkimi czerwonymi paskami na całym obwodzie owocu. Skóra jest gęsta, cienka, gładka. Punkty podskórne są nieliczne, słabo wyrażone.

Szypułka jest cienka, krótka. Lejek jest szeroki i głęboki, zardzewiały na krawędziach. Kielich jest nieproporcjonalnie duży i zamknięty w stosunku do wielkości płodu. Spodek jest mały, ale szeroki, z żebrowanymi fałdami i spuchniętymi guzkami u podstawy działek. Tuba na kubek ma kształt lejka i jest szeroka. Serce jest bulwiaste. Komory nasienne są półotwarte lub zamknięte. Nasiona są średnie i małe, koloru brązowego.

Jabłka są bardzo słodkie w smaku, z mocnym aromatem. Miąższ jest żółtawy, soczysty, gęsty, drobnoziarnisty.

Owoc zawiera 10% lub więcej cukrów, kwasowość wynosi około 0,7%.

Owoce jabłoni Korobovka są dobre w użyciu świeże, nadają się do gotowania kompotów, konfitur i owoców kandyzowanych, są używane do winiarstwa.