Odmiana jabłkowa Veteran

Veteran to odmiana jabłoni ozimych uzyskana w Wszechrosyjskim Instytucie Hodowli Owocowych w 1961 roku poprzez wysiew nasion odmiany American King ze swobodnego zapylania. Od 1969 roku sadzonka zaczęła przynosić owoce, aw 1972 roku została wybrana do elity. Autorstwo należy do hodowców krajowych: E.N. Sedov, N.G. Krasova i M.V. Micheeva. W 1980 r. Odmiana przeszła do testu państwowego, a od 1989 r. Została podzielona na strefy w wielu regionach Centralnej Czarnej Ziemi Rosji i 6 regionach Białorusi.

Drzewa charakteryzują się średnim wigorem wzrostu, korona zwarta, średnio zagęszczona, kulista. Kora na pniu i głównych gałęziach koloru brązowego. Owocowanie mieszane.

Pędy są dość cienkie, lekko wełniste, o barwie ciemnobrązowej. Soczewica jest niewielka, rzadko występuje na pędzie. Pąki średniej wielkości, dociśnięte do pędu. Liście o pomarszczonej powierzchni, matowe, szarawe, wydłużone, jajowate, krótko ostro zakończone, brzegi liści z drobnymi ząbkami i silnie zawinięte ku górze. Przylistki są krótkie, szydłowate lub w ogóle nie rozwinięte. Ogonki są średniej wielkości, pigmentowane.

Kwiaty są średniej wielkości, jasnoróżowe, płatki niezamknięte, podłużne, z wypukłymi brzegami (w kształcie łódki). Pąki są koloru różowego. Piętno słupków znajduje się tuż poniżej poziomu pylników.

Owoce jabłoni Veteran osiągają średnie rozmiary (masa jabłka często waha się od 100 do 140 gramów) i mają regularny, zaokrąglony, lekko spłaszczony kształt; górna część jabłka jest często lekko stożkowata. Skórka owocu jest dość mocna, gładka, z połyskiem, pokryta białawym nalotem woskowym. Po usunięciu owoce mają barwę żółtawozieloną, w okresie dojrzałości konsumenckiej główny kolor owoców zmienia się na złocistożółty lub złocistopomarańczowy. Barwa okrywy jest wyrażona na ponad połowie owocu w postaci rozmytych plamek, pasków i plamek koloru pomarańczowo-różowego. Punkty podskórne są rzadkie, są dość wyraźnie wyrażone i pomalowane na szaro. Szypułki są średniej długości i pogrubione na końcach, czasami są zakrzywione i ustawione pod kątem. Lejek jest raczej głęboki, ma ostro stożkowaty kształt, jest lekko zardzewiały lub wcale nie zardzewiały. Spodek jest mały. Zamknięty kubek. Gniazda nasienne znajdują się w pobliżu kielicha. Nasiona są duże, jajowate, jasnobrązowe. Serce jest bulwiaste. Rurka sub-kubka ma kształt lejka.

Miąższ jest brązowożółty (bliżej śmietanki), średniej gęstości, delikatny, soczysty, lekko aromatyczny, doskonały słodko-kwaśny smak. W 5-stopniowej skali degustacyjnej smak odmiany Veteran ocenia się na 4,3 - 4,5 punktu. Ze względu na skład chemiczny owoce zawierają: sumę cukrów (9,5%), kwasy dające się miareczkować (0,64%), kwas askorbinowy (17,5 mg / 100 g), substancje pektynowe (1,9%), substancje P-aktywne (307 mg / 100 sol). Przeznaczenie owocu jest uniwersalne.

W warunkach Orela okres dojrzałości umownej przypada na drugą połowę września. Odmiana zdatność do spożycia jest wysoka: w lodówce jabłka przechowuje się bez utraty smaku i świeżości do połowy marca.

Weteran należy do odmian szybkich i wydajnych. Drzewa zaczynają owocować w wieku 4-5 lat. Plon jabłoni 8 - 9-letnich wynosi średnio 40 - 60 kg owoców / drzewo, a jabłoni 13 - 15 lat ok. 80 kg owoców / drzewo. Przez lata testów średni plon wyniósł 220 c / ha. W odniesieniu do zimotrwałości: w warunkach regionu Oryol wskaźnik ten jest tylko na średnim poziomie.Odporność na choroby grzybowe jest przeciętna; w latach epifitotycznych owoce i liście są dotknięte parchem.

Do głównych zalet jabłoni Veteran należą: wysokie walory handlowe i konsumenckie owoców, wysoki poziom wczesnej dojrzałości i produktywności, przydatność do intensywnego ogrodnictwa.

Istotnymi wadami są: niezbyt wysoki poziom zimotrwałości dla centralnej Rosji, podatność owoców i liści na parch w latach mokrych.

Zauważono również, że w latach suchych liście spadają z drzew zbyt wcześnie.