Odmiana ziemniaka Niebieska
Błękitność to średnio późno dojrzewająca odmiana ziemniaka (Solanum tuberosum). Wyhodowany przez specjalistów Wszechrosyjskiego Naukowego Instytutu Rolnictwa Ziemniaka im. V.I. A.G. Lorkha. Uzyskany przez skrzyżowanie hybrydy 128-6 z odmianą Gatchinsky. Wpisany do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej w 1993 roku. Dopuszczony do użytku w czterech regionach Rosji: Północnokaukaska (Republika Adygei, Dagestan, Inguszetia, Kabardyno-Bałkarska, Północna Osetia-Alania, Czeczen, Krym; Terytoria Krasnodarskie i Stawropolskie, Obwód Rostowski), Centralna Czarna Ziemia (Woroneż, Kursk, Regiony Biełgorod, Lipieck, Orzeł, Tambow), Wołgo-Wyacki (regiony Kirowa, Swierdłowska i Niżnego Nowogrodu; Republiki Mari El, Udmutrt i Czuwasz; terytoria permskie) i centralny (Iwanowo, Kaługa, Briańsk, Władimir, Moskwa, Ryazan, Smoleńsk i Tula). Autorzy: L.N. Kukushkina, L.P. Rumyantseva, NM Fomina, N.I. Kukushkin, G.M. Sariev, B.A. Pisarev, N.P. Sklyarova, L.N. Trofimets, A.N. Rudnev.
Okres dojrzewania, począwszy od dnia posadzenia w gruncie, wynosi 90 - 110 dni.
Rośliny średniej wielkości, częściowo wzniesione. Liście są ciemnozielone, średniej wielkości, z błyszczącą powierzchnią. Kwitnie obficie, długie, jasnofioletowe i niebieskie kwiaty z białymi końcówkami. Ten kolor kwiatów dał nazwę tej odmianie.
Zalecany jest grubszy podest (rozstaw rzędów - 75 cm, w rzędzie - po 25 cm). Materiał siewny można ciąć podczas sadzenia. Przy wczesnym sadzeniu, gdy gleba nie rozgrzała się jeszcze dostatecznie, błękitność pojawia się niezbyt często, nawet jeśli sadzeniaki są dobrze wykiełkowane.
Bulwy są okrągło-owalne, średniej i dużej wielkości, z kremowym miąższem, ważące do 150 gramów. Skórka jest lekko siateczkowa (szorstka) w kolorze jasnego beżu. Oczy są powierzchowne, szerokie, występujące na płytkich i średnich głębokościach. Liczba bulw w gnieździe jest przeciętna (9 - 11 sztuk). Plon bulw handlowych wynosi 400 - 500 kg / ha. Masa jednej bulwy nadającej się do sprzedaży wynosi 90 - 110 gramów. Zbywalność 91-95%.
Wskazane jest odkopanie niebieskości w późniejszym terminie. Jest przechowywany do wiosny (kwiecień - maj) i nie kiełkuje przez długi czas, jeśli jest odpowiednio przechowywany w piwnicy. Dlatego sadzeniaki należy wcześniej usunąć z magazynu do wykiełkowania.
Odmiana stołowa o doskonałym smaku. Nadaje się do puree ziemniaczanego, pieczenia, gotowania w postaci obranej i „jednolitej”, a także do przerobu na tłuczone ziemniaki suche i skrobię. Zawartość skrobi 17 - 19%. Bulwy są dobrze ugotowane, pękają podczas gotowania, ale nie rozpadają się całkowicie. Miąższ ugotowanych ziemniaków jest delikatny, średnio mączny, wystarczająco wytrawny, bardzo przyjemny w smaku, nie ciemnieje podczas gotowania.
Odmiana ta charakteryzuje się odpornością na suszę, wirusa Y, Alternarię, parch, Rhizoctonia, raka ziemniaka (patotyp 1), pierścieniową i mokrą zgniliznę, ale jest podatna na nicienie złociste. Wrażliwość wierzchołków i bulw na zarazę późną jest umiarkowana. Ogrodnicy zauważają również, że jeśli na miejscu są inne odmiany, stonka ziemniaczana omija tego ziemniaka.
Zalety ziemniaków Błękitność: wysoki plon, utrzymanie jakości, dobra prezentacja, jednorodność wielkości, odporność na suszę, doskonały smak, odporność na choroby, ozdobne kwitnienie.
Wady obejmują problematyczny dobór materiału siewnego, tk. większość bulw jest duża. Pomimo tego, że ziemniaki te są dobrze przystosowane do suchych warunków, bulwy są zdeformowane w zbyt upalne lata. Jednak plon pozostaje wysoki.W niektórych latach, przy nadmiernej wilgotności gleby i rzadkim sadzeniu, możliwa jest pustka.
To nie jest najlepsza odmiana do użytku komercyjnego, jak jest ma zbyt późny termin zbioru i nie jest najkorzystniejszą formą bulw. Jest idealny dla hodowców hobbystów, ponieważ ma doskonały smak i nie ulega degeneracji przez długi czas.
Uważa się, że Blueness zastąpił dotychczas popularną odmianę Sineglazka i ma najlepsze cechy tego ziemniaka.
Wypróbowałem to tylko jako zamiennik Sineglazki (2014-2016). Tak, utrzymanie jakości jest lepsze, plon jest wyższy, bulwy są większe, ale jej smak jest bardzo daleki od Sineglazki. Gotowanie trwa dłużej, już się rozpada, a środek jest nadal twardy.
Niebieski pasuje mi tylko kosztem plonu: nie było jeszcze takiego roku, żeby się nie powiodło. Susza, ciągłe deszcze, mroźne lata - to nie ma znaczenia. Ziemniaki są zawsze duże, liczne, okrągłe, rosną w kupie, są wyjmowane z ziemi wraz z wierzchołkami. Są dobrze przechowywane, nie kiełkują przez długi czas. O stonki ziemniaczanej - to prawda, ta odmiana to ostatnia rzecz, która mu się spodoba! Największe ziemniaki mają w środku puste przestrzenie. Niebieskiego używam tylko do tłuczonych ziemniaków, ponieważ kruszy się podczas gotowania lub smażenia. Do sadzenia bulw, ze względu na ich wielkość, należy wstępnie pokroić na kilka części, posypać i wysuszyć.
Odmianę ziemniaka Golubizna kupiłem przedostatnim rokiem (jesienią) w agrocentrum. Sprzedawca obiecał, że to super elita. Posadziłem go na równi ze wszystkimi ziemniakami na tym samym obszarze z karmieniem Azofoskim. Gleba jest gliniasta i nie każdy ziemniak daje dobre plony. Musisz działać metodą prób i błędów.
Sadziłem bulwy na początku maja - to zwykła pora dla naszego regionu. Wykiełkował stosunkowo gładko. Krzewy są średniej wysokości i rozłożyste, ciemnozielone.
Pod koniec sierpnia szczyty zaczęły zmieniać kolor na czarno-żółty i zostały odcięte. Wykopałem go pod koniec sierpnia. Wynik za pierwszy rok był stosunkowo dobry (biorąc pod uwagę minione lato i jakość bulw nasiennych). W jednym buszu było kilka (5 - 8) okrągłych i lekko wydłużonych ziemniaków średniej wielkości i nieco większych od przeciętnych oraz kilka mniejszych. Ale nie we wszystkich krzakach. Były też nieudane. Winię za jakość nasion - były dość pogniecione podczas dostawy.
Ziemniaki smakowały wyśmienicie. Szkoda tylko, że miazga nie jest żółta, ale beżowa. Ale też nie biały - co już jest dobre.
W następnym roku odkładam do siewu wysokiej jakości materiał siewny. Mam nadzieję, że to Cię nie zawiedzie!