Odmiana ziemniaka Rodrigo (Rodriga)

Rodrigo to niemiecka średnio wczesna odmiana ziemniaków (Solanum tuberosum) do użytku stołowego. Wyhodowany przez pracowników Solana GmbH & CO KG. W 2008 roku został wpisany do państwowego rejestru osiągnięć hodowlanych Federacji Rosyjskiej pod oficjalną nazwą „Rodriga”. Zatwierdzony do uprawy w pięciu regionach kraju: Środkowej, Wołgo-Wiatce, Północnej Kaukazie, Środkowej Wołdze, Dalekim Wschodzie. Różni się w dużych bulwach o dużej masie. Nadaje się do długotrwałego przechowywania.

Okres od sadzenia do zbioru wynosi 70-85 dni.

Roślina jest wysoka lub średnia, typ pośredni, niezbyt rozłożysta, ilość zielonej masy jest średnia lub mniejsza. Główna łodyga jest częściowo wyprostowana, jest kilka bocznych. Liście średniej wielkości, typ pośredni, bez pokwitania, zielone, czasem ciemnozielone. Falistość krawędzi blachy o średniej intensywności. Corollas są średnie, w kolorze czerwono-fioletowym. Kiedy ziemniak dojrzewa, wierzchołki żółkną, łodygi rozpadają się i leżą na ziemi.

W jednym gnieździe Rodrigo powstaje około 7-9 dużych bulw o średniej wadze około 200 gramów, a czasem do 700-800 gramów, praktycznie nie ma małych. Bulwy są owalne, powierzchnia jest równa. Skórka czerwona, mocna, o strukturze siatki, gładka lub lekko szorstka w dotyku. Miazga ma kolor jasnożółty, nie ciemnieje podczas obróbki cieplnej. Oczy są małe, płytkie, prawie niewidoczne.

Plon handlowy, zgodnie z wynikami badań państwowych, średnio 150-218 c / ha, na poziomie standardów odmianowych Newski i 31 c / ha więcej niż standardowe ziemniaki Czarownik... Największy plon uzyskano w Republice Tatarstanu - zebrano 382 c / ha na poziomie Newskiego. Według niektórych danych z jednego hektara powierzchni można otrzymać nawet 450 centów. Zbywalność jest wysoka - 85-96%, utrzymanie jakości - 95%. Szczególną cechą jest to, że bulwy są odporne na zamarzanie, dzięki czemu mogą bezpiecznie tolerować naruszenie reżimu temperaturowego w pomieszczeniu magazynowym, nie tracąc przy tym swoich właściwości konsumenckich i handlowych.

Smak jest bardzo dobry, a nawet świetny! Rodrigo zaliczany jest do grupy kulinarnej B (według klasyfikacji EAPR - European Association for Potato Research), grupy średnio wrzącej. Gotowy miąższ jest średnio kruchy, o przyjemnej konsystencji, nie wodnisty. Bulwy nadają się do przyrządzania różnorodnych potraw, szczególnie dobrze nadają się do smażenia, pieczenia, farszu, a także doskonale uzupełniają zupy, mieszanki warzywne i sałatki. Szczególnie popularne są puree ziemniaczane. Według ogrodników okazuje się bardzo bogaty i przewiewny. Nawiasem mówiąc, gospodynie domowe zauważają również, że czyszczenie bulw nie zajmuje dużo czasu i pracy, dzięki ich płaskiej powierzchni i prawie niewidocznym oczom. Miazga zawiera około 12,5-15,4% skrobi, zawartość suchej masy mieści się w normalnym zakresie lub nieco niższa.

Rodrigo jest mało wymagający dla gleby i klimatycznych warunków wzrostu. Najlepiej plonuje oczywiście na glebach lekkich żyznych, w strefach o klimacie łagodnym, jednak doskonale dostosowuje się do nietypowych dla niej warunków, dzięki czemu rozprzestrzenił się dość szeroko po całej Rosji. Odmiana jest również bardzo odporna na suszę i wysokie temperatury, dzięki czemu z powodzeniem można ją uprawiać w najbardziej wysuniętych na południe zakątkach kraju. Rośliny są bezpretensjonalne, nie wymagają dużej uwagi i specjalnych warunków. Ale aby uzyskać najlepsze wyniki, powinieneś trochę o nie zadbać. Poniżej znajduje się mała lista agrotechnicznych zaleceń dotyczących uprawy i pielęgnacji.

• Wskazane jest kiełkowanie bulw przed sadzeniem. Przyczyni się to do lepszego kiełkowania i krótszego sezonu wegetacyjnego. Możesz również traktować bulwy opatrunkiem i stymulantami wzrostu, ale to zdarzenie jest opcjonalne. Nawiasem mówiąc, materiał siewny tej odmiany można ciąć.

• Możesz uprawiać Rodrigo przy użyciu dowolnej technologii. Oprócz tak powszechnych metod, jak standardowa i holenderska, są bardziej „egzotyczne”. Na przykład rośnie pod słomą. Nawiasem mówiąc, dzięki tej metodzie ten ziemniak wykazuje dość dobrą wydajność, a opieka nad nim jest ograniczona do minimum. Możesz także wypróbować technologię uprawy w workach lub w beczkach.
• Bulwy sadzimy w odległości około 30 cm od siebie, z głębokością sadzenia 8-10 cm.
• Rośliny dobrze reagują na standardowe praktyki rolnicze, takie jak spulchnianie gleby, hilling, podlewanie i karmienie, odchwaszczanie oraz zwalczanie chorób i szkodników. Wszystkie te działania powinny być przeprowadzane w odpowiednim czasie, stosownie do potrzeb. Ilość nawozów aplikowanych na glebę różni się w zależności od cech danego miejsca; twórca nie udziela szczegółowych instrukcji.
• Pamiętaj, aby zachować płodozmian. Jest to bardzo ważne, ponieważ sadząc bulwy w miejscu, w którym wcześniej rosły inne psiankowate, wzrasta prawdopodobieństwo zakażenia roślin chorobami charakterystycznymi dla tej uprawy. A to z kolei prowadzi do spadku produktywności i nieprzydatności materiału siewnego do dalszego wykorzystania. Najlepszymi prekursorami są rośliny strączkowe, ogórek, dynia, kapusta, cebula, buraki, czosnek i zielony nawóz.

Odmiana jest odporna na raka, mątwika ziemniaczanego tworzącego złote cysty, rizoktonię, czarną nóżkę, plamistość gruczołową i niektóre wirusy. Jednak nadal jest wysoce pożądane, aby przeprowadzić na czas zapobiegawcze leczenie roślin przed chorobami, które są bardziej powszechne na twoim obszarze uprawy.

Główną cechą Rodrigo jest niewątpliwie bardzo duży rozmiar bulw. Według niektórych raportów jeden rekordzista miał masę 1200 gramów! W związku z tym pierwsze kopanie można przeprowadzić przed pełnym dojrzewaniem, podczas gdy młoda roślina nadal zachwyci Cię swoim rozmiarem.

Ogrodnicy doceniają polubowne formowanie bulw, ich równość i jednolitość, brak drobiazgów. Mają doskonałą prezentację, jasna ciemnoczerwona skórka doskonale chroni je przed uszkodzeniami mechanicznymi, dzięki czemu nadają się do transportu i czyszczenia maszynowego. Bulwy są bardzo dobrze przechowywane przez długi czas, nie kiełkują i nie tracą doskonałego smaku. Ponadto doskonale tolerują spadek temperatury w pomieszczeniu magazynowym i nie zamarzają.

Należy również zauważyć, że odmiana jest mało wymagająca w warunkach uprawy. Można go uprawiać na prawie każdej glebie, a przy standardowych technikach rolniczych jest w stanie przynieść duże plony. Ponadto rośliny nie wymagają dla siebie szczególnej uwagi, a opieka nad nimi nie zajmie Ci dużo czasu i wysiłku. Na osobną wzmiankę zasługuje odporność naszego bohatera na suszę, a co za tym idzie możliwość jego uprawy na terenach o bardzo upalnym lecie.

Należy zwrócić uwagę na dobrą odporność tego ziemniaka na różne choroby i oczywiście na wysoki plon Rodrigo. Z jednego gniazda przy minimalnych kosztach pracy można stabilnie odebrać około 3 kg bulw, a to daleko od limitu!

Niemniej jednak ogrodnicy za najważniejszą zaletę tej odmiany uważają jej smak. Wśród wszystkich odmian czasami bardzo trudno jest znaleźć taką, która będzie zarówno owocna, jak i bezpretensjonalna i smaczna. Nasz bohater doskonale pasuje do wszystkich tych punktów! Według gospodyń domowych z tego ziemniaka uzyskuje się najlepsze tłuczone ziemniaki, zarówno pod względem konsystencji, jak i smaku.

Wśród tej dużej listy zalet jest kilka wad. Bulwy są dość wrażliwe na podmokłą glebę i mogą zacząć gnić. Z tego powodu plony mogą być znacznie zmniejszone w bardzo deszczowych porach roku.Jednak dzięki zapewnieniu drenażu z nasadzeń szkody zostaną zauważalnie zmniejszone. Niektórzy ogrodnicy zauważają, że na ich terenie bulwy tej odmiany nie osiągają deklarowanych wybitnych rozmiarów. Dzieje się tak ze względu na specyfikę gleby lub brak opieki - trudno powiedzieć, ale mimo to większość opinii o Rodrigo z różnych regionów kraju jest pozytywna, dlatego zdecydowanie warto spróbować go wyhodować.