Odmiana śliwkowa Etude

Etiuda - odmiana Prunus domestica, średnio wczesna dojrzewająca. Wyhodowany w Ogólnorosyjskim Instytucie Badawczym Genetyki i Selekcji Roślin Sadowniczych. I.V. Michurina poprzez skrzyżowanie złożonej międzygatunkowej hybrydy Eurazji 21 z odmianą śliwki domowej Volzhskaya krasavitsa. Autorstwo należy do G.A. Kursakova.

W 1983 roku odmiana została wysłana do testu państwowego. W 1985 r. Został wyznaczony na Centralny Region Czarnej Ziemi (Region Tambov). Szeroko rozpowszechniony w regionach Woroneża, Leningradu, Moskwy, Jarosławia. Poza Rosją śliwka Etude rośnie na Białorusi, w Kazachstanie, Mołdawii, Ukrainie, Estonii.

Drzewa są dość wysokie (wzrost powyżej średniej), z podniesioną, owalno-kulistą koroną. Kora na pniu i gałęziach szkieletowych jest lekko szorstka, ciemnobrązowa, pokryta szarym nalotem. Pędy są grube, proste, koloru brązowo-brązowego. Pąki średniej wielkości, nie dociśnięte do pędu, stożkowate, ze spiczastym końcem, ciemnobrązowe. Soczewica jest mała, żółta, nieliczna na łodydze i liczna na pędzie. Międzywęźla są średniej długości. Liście są większe niż średniej wielkości, zaokrąglone, jajowate, z owalną podstawą i lekko spiczastym końcem, ostro przechodzące w dziobek; krawędź skrzydła jest obramowana dwuspadowym ząbkowaniem. Blaszka liściowa jest ciemnozielona, ​​lekko pomarszczona, falista i lekko wklęsła wzdłuż środkowej żyły. Ogonki są średniej długości i grubości, pigmentowane. Gruczoły są dość duże, okrągłe, na każdym ogonku liściowym znajduje się 1-2 sztuki. Piętno słupka znajduje się nad pylnikami.

Kwiaty są duże. Płatki są owalne, nie stykają się ze sobą.

Owoce średniej i ponadprzeciętnej wielkości (o wadze 28 - 30 g), wyrównane, owalno-jajowate. Szew brzuszny średniej głębokości. Kolor owocu jest czerwono-fioletowy. Skórka jest jędrna, średniej grubości, pokryta grubym woskowym nalotem. Kropki podskórne są szare, liczne, dobrze widoczne. Kości są luźne, średniej wielkości, owalne. Możliwość oddzielenia od miazgi jest doskonała.

Miąższ zielonkawożółty, zwarta struktura, soczysty, delikatny, smak - dobry, przyjemny, słodko-kwaśny. Ocena degustacyjna - 4,3 pkt na 5. Pod względem składu biochemicznego śliwki zawierają: suchą masę (15,4%), zawartość cukrów (7,16%, w niektórych latach 11,84%), kwasy (1,96%), P-aktywne katechiny (142%), kwas askorbinowy (15 mg / 100 g).

Kwitnienie następuje w połowie wczesnego okresu (20 - 31 maja). Dojrzewanie owoców - symultaniczne, w połowie (początek 3 dekady sierpnia). Wczesna dojrzałość jest dobra: drzewa owocują od 4 roku. Owocowanie jest stabilne, roczne. Plon jest wysoki (do 20 kg / drzewo). Owoce dobrze znoszą transport na duże odległości. W chłodnych warunkach trwałość śliwek sięga 60 dni.

Poziom zimotrwałości drewna i pąków kwiatowych jest wysoki. Ogólny poziom zimotrwałości odmiany Etude ocenia się jako stosunkowo wysoki. Jest odporny na choroby i szkodniki oraz długotrwałe susze.

Ta śliwka jest częściowo samozapłodna. Wśród jej najlepszych zapylaczy wyróżnia się odmiany: Volzhskaya krasavitsa, Zarechnaya early i Renklod Tambovsky.

Stan techniczny stołu. Doskonały do ​​małych ogrodów. Uznany zarówno przez amatorów, jak i profesjonalnych ogrodników.

Do głównych zalet śliwki Etude należą: atrakcyjne owoce o dobrym smaku, podwyższona zimotrwalość drewna i pąków kwiatowych, wysoki plon roczny oraz wczesna dojrzałość.