Odmiana winorośli Pinot noir

Nie ma na świecie bardziej konserwatywnego przemysłu niż winiarstwo. Najdroższe wina wysokiej jakości powstają według starych receptur z klasycznych odmian winogron o długiej historii. Jedną z tych odmian jest wspaniały Pinot noir, w którym znajduje się słynna francuska prowincja Burgundia. Pokrewna odmiana, Morillon noir, jest wymieniana w rękopisach z IV wieku, aw XIV wieku, zgodnie z dokumentami, sam Pinot noir był szeroko uprawiany, będąc jedną z głównych odmian do produkcji lokalnych win.

Nazwę tłumaczy się jako „czarny stożek”, najwyraźniej ze względu na wizualne podobieństwo małych, pełnych gron do szyszek sosny.

Według naukowców, którzy badali jego DNA, najbliższymi rodzicami naszego bohatera są Traminer i Pinot Meunier. Sam Pinot noir, według podobnych badań genetycznych, jest protoplastą wielu innych technicznych odmian winogron, w tym tak znanych jak Aligote i Chardonnay. Ponadto jest podatny na częste mutacje, w związku z którymi urodziło się wiele klonów o określonych cechach odróżniających je od odmiany rodzicielskiej.

Obecnie Pinot noir jest szeroko uprawiany zarówno w rodzimej Francji, jak iw wielu innych krajach o rozwiniętym przemyśle winiarskim - we Włoszech, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, USA, Japonii, Nowej Zelandii, Chile i Argentynie. Różni się nie najwyższym plonem, średnią odpornością na choroby grzybowe, ale dość dużą mrozoodpornością i niezmiennie wysokimi cechami technologicznymi dojrzałych winogron.

Charakterystyka agrobiologiczna

Krzewy są średniej wielkości. Korona pędów i pierwsze liście mają kolor żółtozielony, ale wierzchołek korony i brzegi liści mają czerwony odcień wina. Liście są średniej wielkości, zaokrąglone, trzy- lub pięciopłatkowe (środkowy płat jest szeroki), zakrzywione w kształcie lejka o pofałdowanej lub drobno bąbelkowej powierzchni. Górne boczne wycięcia są otwarte, płytkie w kształcie litery V lub głębokie w kształcie liry, dolne są otwarte, ledwo zarysowane lub nieobecne. Wcięcie na ogonek jest otwarte z równoległymi bokami i zaokrąglonym dnem. Ząbki wzdłuż krawędzi blaszki liściowej są trójkątne z wypukłymi bokami i zaokrąglonymi wierzchołkami. Dojrzewanie na spodniej stronie liścia jest słabe, włoskowate jak pajęczyna. Kwiaty winogron są biseksualne, doskonale zapylane pyłkiem, odmiana jest podatna na groch tylko w niesprzyjających dla kwitnienia latach.

Pęczki pinot noir są małe, o średniej wielkości 10 × 7 cm i wadze 70-120 gramów. Kształt cylindryczny, czasem cylindryczno-stożkowy, o dużej gęstości. Łodyga grzebienia jest mocna, zdrewniała, około 4 cm długości, łodygi jagód są krótkie i mocno przywiązane do pęczka. Jagody są średniej wielkości, okrągłe, o średnicy około 15 mm i średniej wadze 1,3-1,5 grama. Mogą odkształcać się względem siebie z powodu ciasnego ułożenia w dłoni. Miąższ ma soczystą, delikatną konsystencję. Smak jest słodki, harmonijny, bez jasnych odcieni odmian. Sok bezbarwny. Skórka jest cienka, średniej wytrzymałości, ciemnoniebieska, pokryta szarym nalotem woskowym. Nasiona występują w ilości 2-3 sztuk, łatwo oddzielających się od miazgi. Jagody są odporne na pękanie, ale podatne na szarą pleśń, szczególnie przy deszczowej pogodzie.

Zbiory mają zostać przetworzone na wysokiej jakości wina. W swoim kraju, obok Chardonnay i Pinot Meunier, Pinot noir jest jedną z trzech najpopularniejszych odmian do produkcji klasycznego szampana. Charakterystyczną cechą tego winogrona jest zdolność do produkcji z niego zarówno czerwonych, jak i różowych, a nawet białych napojów. Sekret tkwi w tym, że sok z jagód jest bezbarwny, a barwniki znajdują się w skórze. Kolor przyszłego napoju zależy od tego, jak szybko skórka zostanie oddzielona od brzeczki.Smak i bukiet gotowego wina może być bardzo zróżnicowany, ponieważ odmiana jest bardzo podatna zarówno na różnice w glebie, na której rośnie, jak i na specyfikę warunków klimatycznych. Dlatego wina z różnych regionów mogą mieć zupełnie wyjątkowe właściwości i różnić się od siebie.

Odmiana jest w połowie sezonu. Okres wegetacyjny Pinot noir od pączkowania do pełnej dojrzałości wynosi 140-150 dni. Wymaga to sumy aktywnych temperatur 2700-2800 ° C. Winogrona najlepiej sprawdzają się latami podczas ciepłej, suchej jesieni. Plon jest niski, około 50-60 kg / ha. Najlepsi hodowcy są w stanie osiągnąć wydajność 100 kg / ha. Podwyższona mrozoodporność: -24-25 ° С. Odsetek owocnych pędów wynosi 60-90%. Średnia liczba gron na owocny pęd wynosi 1,5-1,8, na rozwiniętą - 0,9. Zawartość cukru w ​​moszczu winogronowym wynosi 21-22 gramów / 100 ml, kwasowość 7-8 gramów / l. W całej masie kiści sok stanowi 75%, skórka i pestki - 20%, grzbiety - 5%.

Cechy agrotechniczne

Jak większość klasycznych europejskich odmian, Pinot Noir jest dość wymagający i kapryśny, odpowiadający jednak dbałości o wyśmienitą jakość otrzymywanego z niego wina. Ważny jest dla niego nawet skład gleby i ukształtowanie terenu. Nasz bohater nie przepada za płaskimi miejscami i upałem, a szczególnie dobrze radzi sobie w rejonach o umiarkowanie chłodnym klimacie, preferując łagodne stoki o słabo wapiennych glebach. Na południu zbiory winogron dojrzewają szybko, ale nie uzyskują wszystkich charakterystycznych dla nich cech smakowych i aromatycznych. Sadzenie Pinot noir na nizinach, a także w regionach o wyjątkowo zimnym i wilgotnym klimacie również się nie powiedzie.

Odmiana średnio odporna na choroby takie jak mączniak i mączniak prawdziwy, ale wrażliwa na szarą pleśń. Dlatego wymaga profilaktyki dwóch pierwszych chorób i starannej walki z przejawami tych ostatnich. Nie jest odporny na filokserę, dlatego w rejonach jej występowania rozmnaża się wyłącznie w kulturze szczepionej. Zalecane podkładki - Riparia x Rupestris 101-14, Berlandieri x Riparia Kober 5BB, Berlandieri x Riparia CO4. Ze względu na duże zagęszczenie kiści na zbiór winogron może wpływać rolka kiści, dlatego też wymaga stosowania środków owadobójczych.

Ponadto Pinot noir charakteryzuje się wczesnym budzeniem się oczu wiosną, co może powodować ich opadanie pod nawracającymi mrozami. W przypadku śmierci głównych oczu budzą się pąki zastępcze, jednak ze względu na ich niską płodność nie ma co liczyć na wysoki plon winnicy dotkniętej mrozem. Pewne trudności mogą również wynikać z podatności odmiany na chlorozę.

Wybór formowania krzewów i ich rozmiarów zależy od żyzności gleby, dostępności wilgoci, ogólnego sprzyjającego klimatu. Ta odmiana winogron jest bardzo plastyczna, dzięki czemu przy różnym stopniu produktywności może rosnąć w postaci małych krzewów oraz w potężnych formacjach z dużą ilością wieloletniego drewna. W zależności od tego obliczane jest również optymalne obciążenie krzewu pędami. Długość przycinania jest zwykle wybierana jako średnia, skracając strzały owocowe do 6-9 oczu.

Termin zbioru Pinot Noir może się różnić w zależności od planowanego przetwarzania winogron. W przypadku produkcji czerwonego wina lepiej zostawić grona dłużej na krzakach, aby uzyskały maksymalne warunki kumulacji cukru oraz nasycenia bukietu i smaku. Przy przetwarzaniu metodą „białą”, jak również przy produkcji materiałów z wina szampańskiego, praktykuje się wcześniejszy zbiór po osiągnięciu zawartości cukru 18–20%, aby zachować lekkość właściwą winom białym.

Po spełnieniu tych wszystkich warunków i koniecznych czynności można mieć nadzieję, że otrzymany z winogron napój będzie choć trochę przypominał słynne wina burgundzkie.I nawet jeśli winiarze z Francji twierdzą, że jest to niemożliwe, nie ma powodu do rozpaczy, ponieważ w samym Burgundii nasz bohater nie ma tych samych cech. Jak mówią sami Francuzi, wino z tej odmiany różni się w zależności od winnicy. Ale bez względu na to, jak złożone i zróżnicowane są kompozycje jego bukietu, ogólna ocena win Pinot Noir zawsze pozostaje najlepsza.