Sadzenie cebuli jesienią (przed zimą)

W „arsenale” każdego ogrodnika znajduje się cały zapas technik agrotechnicznych, które można warunkowo podzielić na obowiązkowe i opcjonalne. Do pierwszych należą te, bez których uprawa warzyw prawie nigdy się nie obejdzie - sadzenie, podlewanie, pielenie, nawożenie itp. A po drugie - takie techniki rolnicze, które, co dziwne, można porównać z dobrymi nawykami: teoretycznie nie są one konieczne, ponieważ wydaje się, że można się bez nich obejść, ale prawidłowo stosowane przynoszą nie tylko korzyści, ale również korzystne zalety. Takie „dobre nawyki” doświadczonego ogrodnika można na przykład nazwać stosowaniem na miejscu płodozmianu i zielonego nawozu, a także siewem / sadzeniem warzyw przed zimą. Trzeba przyznać, że niestety nie każdy ogrodnik amator „daje się ponieść” regularnej kontroli płodozmianu w połączeniu z siewem zielonego nawozu, ale taka rozsądna technika rolnicza może znacznie zwiększyć plony i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia chorób i szkodników na miejscu. . To samo dotyczy podzimnego siewu warzyw, który umożliwia zbiór wczesną wiosną - w okresie głodu witaminowego oraz „oszczędza” na podlewaniu / odchwaszczaniu podczas prac jesienno-wiosennych. Tradycyjnie przed zimą doświadczeni ogrodnicy zawsze siali zieleninę (pietruszkę, koperek, sałatę, szpinak), rzodkiewkę, buraki i marchewkę, ale w ostatnich latach dodawano do nich również cebulki.

Trzeba powiedzieć, że wielu właścicieli domków osobistych i letniskowych podchodzi do jesiennego siewu warzyw, delikatnie mówiąc, z nieufnością. Mało tego, ze względu na nieprzewidywalne warunki pogodowe nasiona mogą wcześnie zacząć rosnąć (podczas długiej jesieni) lub zamarznąć (podczas ostrej zimy), istnieje również duże prawdopodobieństwo, że buraki i marchew „zakwitną”; a wczesne zbiory są z reguły przechowywane niezbyt długo. Podczas uprawy cebuli większość ogrodników-amatorów woli również przestrzegać tradycyjnego schematu: wiosną sadzą (sieją) sadzonki, aby jesienią uzyskać zbiory rzepy, a wczesne wiosenne warzywa są uprawiane wyłącznie z odmian wieloletnich - wielopoziomowych, batunowych i szczypiorek, który dorasta do 5-6 lat w jednym miejscu, zimuje absolutnie bez problemów, w okresie wegetacji daje kilkanaście plonów i pod względem pielęgnacji kosztuje minimum uwagi. Jednak, jak pokazała praktyka ostatniej dekady, jesienne sadzenie sadzonek cebuli ma wiele zalet nawet w porównaniu z tradycyjną uprawą tej rośliny i, co dziwne, często zmienia na lepsze nastawienie nawet tych ogrodników-amatorów, którzy mają coroczne problemy z uprawą cebuli (np. w przypadku nieregularnego podlewania w domku letniskowym lub ciągłej inwazji chorób i szkodników).

Po pierwsze, podczas sadzenia przed zimą nie ma potrzeby przechowywania materiału sadzeniowego z sadzonek cebuli, co jest szczególnie ważne w przypadku najmniejszych cebulek - dzikiego owsa (o średnicy poniżej 1 cm), który często wysycha i psuje się po zimowaniu w ciepły pokój. Przy odpowiednim sadzeniu jesienią nie tylko dobrze się trzymają, ale w przyszłym roku rosną do rozmiarów, które zwykle daje wiosenne sadzenie większego materiału nasadzeniowego (cebulki o średnicy 1,5 - 3 cm). Biorąc pod uwagę fakt, że podczas sadzenia wiosną zbiory dzikiego owsa są zawsze bardziej „skromne”, sadzenie w okresie zimowym można uznać za zdecydowanie bardziej opłacalną opcję jego uprawy. Jeśli chodzi o sadzenie innych kategorii zestawów cebuli jesienią - pierwsza (1 - 1,5 cm), druga (1,5 - 3 cm) i próbka (o średnicy powyżej 3 cm) - zaleca się skorzystanie z niej wyłącznie do uprawy zielonej cebuli lub nasion. Ponieważ w porównaniu z dzikim owsem taki materiał sadzeniowy wczesną wiosną daje mocniejsze zielenie, jest to zdecydowanie korzystne, jeśli takie produkty są sprzedawane.Jednak, niestety, ze względu na dużą tendencję do strzelania podczas sadzenia jesiennego, „tradycyjne”, wysokiej jakości zbiory z takich cebulek prawdopodobnie zostaną utracone, chociaż istnieje możliwość wczesnego uzyskania nasion (czarnuszka), które, nawiasem mówiąc, , z powodzeniem można wysiewać również przed zimą.

Po drugie, wśród odmian cebuli wyhodowane są specjalnie do sadzenia / siewu jesiennego - tak zwane „zboża ozime”. Ponadto: jeśli odmiany innych roślin warzywnych do siewu ozimego wybierane są wyłącznie na podstawie „roślin krótkodniowych”, odmiany cebuli ozimej charakteryzują się nie tylko zdolnością do wytworzenia plonu wysokiej jakości w warunkach krótkiego i średni dzień, ale także doskonałą mrozoodporność (do minus 15 ° C w bezśnieżne zimy i minus 25 ° C pod śniegiem), a także wysoką odpornością na strzelanie, szkodniki i choroby. Niezastąpione właściwości mają następujące odmiany i hybrydy: „Elodie”, „Senshuy Yellow”, „Buffalo”, „Avanti”, „Augusta”, „Radar”, „Kip-Well”, „Sturon”, „Danilovsky”, „ Odintsovets "", "Stuttgarten Riesen", "Ibis F1", "Imago F1", "Balstar F1", "Extra Earley Gold F1", "Music F1", "Wolf F1", "Radar F1", "Panther F1" i inne ... A na Syberii najlepsze wyniki osiągają odmiany Ellan, Strigunovsky, Swift, Arzamassky local, Extra Ativ Parisien, Bessonovsky, Radar, Malakoff, Syberian wczesne dojrzewanie, Siberia F1 "," Echo F1 " itp. Odmiany i mieszańce wielodniowe całkowicie nie nadają się do sadzenia / siewu zimowego, w którym w podobnych warunkach występuje słabe zimowanie, obfite strzelanie, a także opóźnienie w rozwoju i dojrzewaniu uprawy.

Po trzecie, zimowe sadzenie sadzonek cebuli pozwala na uzyskanie zieleniny już na początku maja, a wysokiej jakości cebulek - pod koniec czerwca, podczas gdy przy tradycyjnym sadzeniu wiosennym terminy te są przesunięte o 1 - 1,5 miesiąca - przynajmniej do czerwca i sierpnia. I uwaga: w przeciwieństwie do innych roślin warzywnych wczesne zbiory cebuli ozimej mogą wytrzymać długotrwałe przechowywanie w zimie, a także rzepę uprawianą w zwykły sposób (podczas wiosennego sadzenia / siewu).

Mniej zauważalne, ale nie mniej istotne zalety zimowych sadzonek cebuli można przypisać temu, że sadzona jesienią wymaga znacznie mniej podlewania, ponieważ przy sprzyjającej pogodzie udaje mu się normalnie rozwijać wyłącznie z powodu opadów atmosferycznych i topniejącej wody, nawet w odległych i rzadko domki letniskowe nawadniane. Dodatkowo w okresie zimowym cebula ozima tworzy na dnie zwarty płat korzeniowy, który wiosną chroni je przed uszkodzeniem przez muchówki, a przedwczesne dojrzewanie roślin z kolei „zapewnia” ochronę przed mączniakiem rzekomym. Jeśli chodzi o oszczędność czasu, tę zaletę można uznać za względną, ponieważ niektórzy właściciele nie mają wystarczająco dużo czasu ani wiosną, ani jesienią. Ale jeśli chodzi o uratowanie obszaru sadzenia przed zimą, wielu może pomóc, ponieważ na łóżku uwolnionym od zimowej cebuli przed jesienią można wyhodować kolejny plon wcześnie dojrzewających warzyw.

Mówiąc o sadzeniu cebuli jesienią, nie można nie powiedzieć, że zimą sadzonki cebuli można uprawiać na dwa sposoby - z drobnej frakcji (dziki owies) oraz z nasion. Technologia rolnicza obu metod jest nieco inna, dlatego warto rozważyć cechy każdej z nich. W celu udanego zimowania dziki owies (podobnie jak większy materiał do sadzenia) musi się zakorzenić, ale nie wykiełkować, dlatego sadzi się go w tym samym czasie co czosnek zimowy - na 3 do 4 tygodni przed nadejściem stabilnych przymrozków. Daty te przypadają w przybliżeniu na okres, w którym zaczynają się przymrozki (w nocy temperatura regularnie spada do minus 3 ° C), ale gleba nie zdążyła jeszcze zamarznąć. Biorąc pod uwagę, że w różnych regionach warunki pogodowe są ustalane na różne sposoby, aby określić termin jesiennego sadzenia cebuli na Syberii, zaleca się skupić się na przełomie września i października, w centralnej Rosji - pod koniec października. - początek listopada, a na południu - w listopadzie. Cebuli nie należy sadzić wcześniej, ponieważ do ukorzenienia wystarczą tylko 2 do 3 tygodni, po czym przy wczesnym sadzeniu zaczyna rosnąć i zagraża przyszłemu pomyślnemu zimowaniu.Mniej ryzykowne jest posadzenie go trochę (!) Później, ale na łożu wcześniej przykrytym suchym liściem, co nieco opóźnia szybkie zamarzanie gleby. Uwaga: małe sadzonki cebuli sadzone jesienią nie wymagają podlewania, ale przed sadzeniem nawet dziki owies zaleca się posortować na małe (do 0,5 cm) i duże (od 0,5 do 1 cm) frakcje, aby „ wiosną maksymalnie wyrównać ”sadzonki.

Jeśli chodzi o uprawę cebuli ozimej z czarnuszki, istotną różnicą w tej metodzie jest to, że rośliny muszą iść na zimowanie już wyrośnięte - z 3 do 4 liśćmi (średnica szyjki korzeniowej wynosi od 5 do 7 mm). Biorąc to pod uwagę, samą procedurę wysiewu nasion trzeba będzie przeprowadzić pod koniec lata (połowa sierpnia), a następnie, jeśli nie będzie wystarczających opadów, do późnej jesieni, aby zapewnić również okresowe podlewanie wysiewanych nasion. łóżka. W porównaniu z powyższą metodą uprawa cebuli ozimej z nasion wygląda na bardziej pracochłonną i ma więcej wad. Po pierwsze, wielu właścicieli nie lubi podlewania jesienią, kiedy większość upraw już go nie potrzebuje. Po drugie, istnieje duże prawdopodobieństwo nieprawidłowego obliczenia czasu siewu: zbyt wcześnie zwiększa prawdopodobieństwo strzelania, a za późno rośliny nie mają czasu na uformowanie wystarczającej ilości zieleni i gorzej hibernują. Po trzecie, dzięki tej metodzie cebula jest podatna na choroby i szkodniki (i przerost chwastów) w taki sam sposób, jak przy zwykłym siewie wiosennym. Niemniej jednak doświadczeni ogrodnicy nauczyli się radzić sobie ze wszystkimi tymi niedociągnięciami, a nawet znaleźć swoje zalety w tej metodzie uprawy cebuli ozimej. Aby zwalczyć choroby i szkodniki, zagęszczają lub sadzą cebulę rzędami marchwi, nagietka i nagietka, które odstraszają muszki cebulowe i niedźwiedzie, a także obejmują środki grzybobójcze. Aby nie pomylić się z terminem wysiewu, wykonują go w kilku przejściach, aw przypadku niepowodzenia przy pierwszej partii pozostawia się wszystko na nasiona. Główną zaletą jest to, że jesienią miłośnicy jesiennego siewu cebuli mają na stole witaminowe zielenie, a wiosną przerzedzając zagęszczone rośliny, oprócz zieleni, dostają również utwardzone sadzonki, które z powodzeniem przesadzają w nowe miejsce . Oczywiście do początku czerwca zbiera się również w pełni dojrzały plon cebuli rzepy.

Jeśli sadzenie cebuli ozimej jesienią to dla Ciebie nowość, to niezależnie od wybranej metody uprawy przygotuj miejsce na tę uprawę z wyprzedzeniem - co najmniej miesiąc wcześniej. Nie powinna być zacieniona, o lekkim nachyleniu lub na wzniesieniu (bez zastoju wilgoci po opadach jesiennych lub wiosenno-zimowym topnieniu śniegu), z gliniasto-piaszczystą lub gliniastą, niekwaśną glebą odżywczą. Najlepszym prekursorem cebuli jest zwykle marchewka, choć dobrze rozwinie się po innych uprawach (rośliny strączkowe, zielenina, wczesna kapusta, ziemniaki itp.), Ale tylko wtedy, gdy zostaną zebrane nie później niż w połowie lipca. Na terenach otwartych należy z wyprzedzeniem przewidzieć środki zapobiegawcze w celu zatrzymania śniegu (wysiew słonecznika, kukurydzy, kurtyny z nagietka w poprzek kierunku przeważających wiatrów itp.) w przypadku zbyt ostrej zimy, a także możliwość przykrycia legowisk agrowłóknem lub lekką warstwą ściółki.

Przygotowanie gleby należy rozpocząć od zbioru poprzednika i zwalczania chwastów. Glebę należy głęboko rozluźnić widłami, usunąć korzenie chwastów i nawozić do wykopania w ilości 2-3 kg próchnicy i 2 łyżki superfosfatu na metr kwadratowy powierzchni. Jeśli nie ma humusu, można wzbogacić glebę nawozami mineralnymi - użyj 20 - 25 g superfosfatu i 10 - 15 g soli potasowej lub 30 g ekofoski na metr kwadratowy powierzchni. Po wykopaniu łóżko należy dokładnie wypoziomować i pozostawić na miesiąc, aby skurczyć się ziemia.

Aby wysiać nasiona cebuli (pod koniec sierpnia), należy wykonać płytkie rowki (2-3 cm) z rozstawem rzędów 35 - 40 cm i wysiewać z prędkością około 35 - 40 nasion na metr bieżący. Wysoka gęstość jest zalecana tylko wtedy, gdy nasiona słabo kiełkują. Po zabiegu bruzdy należy dokładnie wypełnić i zagęścić, a następnie przy suchej pogodzie przynajmniej raz w tygodniu podlać półtorej wody, a wraz z pojawieniem się pędów regularnie poluzowywać nawy i usuwać chwasty. Roślinom dojrzałym do zimowania (cebulki o 3 - 4 liściach) zaleca się na zimę lekko przytulić się (o 5 - 7 cm) w celu zabezpieczenia cebul przed wybrzuszaniem i przemarzaniem oraz zorganizować łatwe przykrycie legowisk świerkowymi gałązkami , suche blaty i inny improwizowany materiał do zatrzymywania śniegu ... W przypadku silnego zagrożenia zimą zastosowanie agrofibry (białej, lekkiej i oddychającej) jest bardzo efektywne, ale konieczne jest przykrycie nią łóżek bezpośrednio przed nadejściem mrozów, gdyż zbyt wczesne schronienie niestety wpływa negatywnie zimowanie cebuli. Wiosną jeszcze przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego (gdy tylko ziemia zacznie topnieć) należy usunąć mulcz (lub agrowłókno) i spulchnić zagęszczoną glebę. W przyszłości, aż do początku lata, opieka nad rabatkami cebuli ozimej nie różni się od tradycyjnej pielęgnacji cebuli sadzonej wiosną i obejmuje w razie potrzeby zwalczanie chwastów, szkodników i chorób, nawożenie i regularne podlewanie. Uwaga: aby uzyskać wysokiej jakości zbiór cebuli rzepy, gęstość jej siewu po opuszczeniu przezimowania nie powinna przekraczać 12-15 cebul na metr bieżący, dlatego przy większym zgrubieniu już wczesną wiosną zaleca się jak najszybciej przerzedzić uprawy i wykorzystać rozdarte rośliny na zieleninę jako sadzonki do nasadzeń wiosennych.

Do sadzenia drobnej frakcji sadzonek cebuli jesienią (wrzesień - listopad) przygotowanie gleby należy przeprowadzić w ten sam sposób, ale podlewanie, jak już wspomniano, nie jest konieczne. Uwaga: przed zimą zaleca się sadzenie cebuli nieco głębiej niż podczas sadzenia wiosennego - na głębokość 4 - 5 cm. Bruzdy wykonać w odległości 20 - 25 cm od siebie i sadzić cebulę owsianą w odstępie 10-15 cm w rzędzie lub w gniazdach 2-3 cebulki w takim samym odstępie i odległości 2-3 cm między cebulkami w gnieździe. Po zabiegu bruzdy należy przykryć luźną glebą, a już z nadejściem przymrozków podłoże przykryć warstwą lekkiej ściółki - wierzchołki roślin, wióry drzewne, ściółka iglasta, gałęzie świerkowe itp. - i od góry, jeśli to konieczne, przymocuj dużymi gałęziami, aby zatrzymać śnieg. Uwaga: torf i trociny nie do końca nadają się do tych celów, ponieważ ściółka z takich materiałów kompresuje się, gromadzi zbyt dużo wilgoci i bardzo wolno topi się wiosną, co z kolei opóźnia nagrzewanie gleby i początek sezonu wegetacyjnego. W przyszłości aktywna pielęgnacja tak posadzonej cebuli ozimej rozpoczyna się dopiero wczesną wiosną od usunięcia ściółki w celu jak najszybszego ocieplenia gleby, a wraz z pojawieniem się sadzonek obejmuje „standardowe” pielenie, podlewanie i nawożenie nasadzenia.

Pomimo tego, że technologia sadzenia cebuli przed zimą różni się nieco od tradycyjnej, oczywiście nie można jej nazwać zbyt skomplikowaną. Główne zasady: nie sadzić cebuli na nizinach, aby nie gniła z powodu moczenia, nie przykrywać zbyt wcześnie, aby nie sprowokować zawilgocenia i nie przekarmiać jesienią nawozami azotowymi, aby nie stymulują aktywny wzrost zieleni ze szkodą dla głównej uprawy cebuli rzepy. Jak potwierdziła praktyka, prawidłowe podejście do tej techniki agrotechnicznej przy rozsądnym doborze odmian daje ogrodnikowi możliwość „regulacji” procesu uprawy cebuli i czasu uzyskania zarówno zielonki, jak i wysokiej jakości plonu rzepy i materiału nasadzeniowego. (nasiona i niewielka frakcja sadzonek) przy niższych kosztach organizacji podlewania i zwalczania chorób i szkodników. Niech sadzenie i siew cebuli jesienią, przynajmniej chwilowo, należy traktować jako swój „dobry nawyk”, a wkrótce nie tylko nie będziesz chciał z niej rezygnować, ale również polecisz ją wszystkim znajomym.