Odmiana wiciokrzewu Berel
Wiciokrzew pojawił się ostatnio w naszych ogrodach jako odmiana jagodowa. Oczywiście na terytorium Rosji była znana od dawna, ale głównie jako roślina ozdobna i lecznicza, dzika jagoda leśna. Istnieją dowody na to, że wśród poważnych hodowców Michurin jako pierwszy zwrócił na to uwagę. Zdał sobie sprawę, jak ważna może być ta roślina dla północnych regionów, gdzie popularne jagody ogrodowe nie mają czasu na dojrzewanie.
Z biegiem czasu, a zwłaszcza od połowy ubiegłego wieku, zaczęły pojawiać się prawdziwie uprawiane odmiany wiciokrzewu: smaczne, zdrowe i owocne. Wśród nich jest ten, który zostanie omówiony teraz.
Historia stworzenia
Berel jest dziełem Ałtajskiego Centrum Naukowego Agrobiologii, zlokalizowanego w mieście Barnauł. Jej eksperci ogłosili odmianę jako nową odmianę w 1988 roku, aw 1996 roku została wpisana do Państwowego Rejestru jako dopuszczona do dystrybucji. Wiadomo, że do jego stworzenia wykorzystano materiał genetyczny takich wcześniej wyhodowanych odmian jak Niebieski ptak, Niebieskie wrzeciono i Lazur.
Opis i cechy odmiany
Krzew jest średniej wielkości, w dobrych warunkach dość duży, dorasta do dwóch metrów. Korona zwarta lub średnio rozłożysta, pędy mocne i mocne, proste. Na gałęziach nie ma pokwitania, młode końcówki pędów mają odcień antocyjanowy, chociaż ogólnie liście są jasnozielone. Same liście są duże, wydłużone, dolna część blaszki liściowej jest lekko owłosiona. Przylistki są tak małe, że czasami są prawie niewidoczne. Górne liście na krzaku są zwykle lekko zakrzywione jak łódka.
Dużą zaletą odmiany Berel jest wczesna dojrzałość; pierwsze jagody pojawiają się już w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Pod względem dojrzewania należy do wczesnych wiciokrzewów. Jagody są stożkowate, w kształcie gruszki, z małymi guzkami na powierzchni. Mają średnią masę, od 0,4 do 1 grama. Kolor dojrzałej jagody jest prawie czarny z ciemnoniebieskim odcieniem. Smak jest słodko-kwaśny z wyraźną, ale przyjemną goryczką.
Z jednej rośliny zbiera się średnio 3-4 kg owoców. Kolejną wielką zaletą jest duża przenośność jagód, co pozwala uznać tę odmianę za uprawę przemysłową. Ponadto dojrzałe owoce nie kruszą się przez długi czas, pozostając na gałęziach, co również dodaje punktów do ogólnej oceny tego wiciokrzewu.
Cechy techniki rolniczej
Jeśli mówimy o niedociągnięciach, głównym, zgodnie z ogólną opinią, jest bezpłodność. Aby jajnik pojawił się na kwiatach, potrzebne są rośliny innych odmian. Pod uwagę brany jest najlepszy zapylacz Kamchadalka, a także wszelkie inne odmiany pochodzenia kamczackiego.
Rozważana odmiana wiciokrzewu jest bezpretensjonalna, odporna na choroby i silne mrozy. Wiosną budzi się bardzo wcześnie, a także wcześnie kwitnie, będąc przy okazji dobrą wiosenną rośliną miodową. Podczas nawracających przymrozków, zawiązane owoce nie cierpią.
Preferuje jasne miejsca, ale chronione przed silnymi wiatrami. Dobrze rośnie na nizinach, w pobliżu strumieni, gdzie gleba jest stale wilgotna. Aby uzyskać wysokie plony, powinna być żyzna, gliniasta lub piaszczysta. Krzewy dobrze reagują na nawożenie organiczne.
Przypadków użycia
Zbiór wiciokrzewu Berel jest często używany do konserwowania, służy do produkcji przetworów, dżemów, kompotów i naturalnych soków. Wiele jagód jest spożywanych na świeżo, ponieważ są prawdziwym magazynem witamin i składników odżywczych. Co ciekawe, robi się z nich nawet barwnik spożywczy!
Również jagody wraz z liśćmi są używane w medycynie ludowej. Robią ciekawe domowe wino.
Odmiana ta jest również ważna ze względu na walory dekoracyjne, jej wysokie, zwarte krzewy doskonale komponują się z innymi roślinami, uczestnicząc w dekoracji działki ogrodowej. W regionach północnych często tworzy się z niego żywopłoty: zarówno praktyczne, jak i piękne!
