Odmiana gruszki Extravaganza

Zimowe odmiany gruszek mają doskonałą jakość przechowywania, za co są bardzo cenione w zimnych porach roku, kiedy organizm tak bardzo potrzebuje żywych witamin. Ekstrawagancja należy do odmian zimowych, które w 2004 roku otrzymali naukowcy z Instytutu Genetyki i Hodowli Roślin Sadowniczych im. I.V. Michurin. Formy rodzicielskie były Piękno Talgara i Córka Świtu. Autorstwo należy do grupy naukowców - S.P. Jakowlew, N.I. Savelyev, V.V. Chivilev. Od 2006 roku nowość została wpisana do Państwowego Rejestru Roślin Federacji Rosyjskiej. Rejonem przyjmowania jest Centralna Czarna Ziemia (regiony Biełgorod, Orzeł, Lipieck, Tambow, Kursk, Woroneż). Według niektórych doniesień odmiana jest z powodzeniem uprawiana w chłodniejszych regionach - w regionach Perm, Irkuck, Nowosybirsk i Omsk.

Opis

Drzewo jest średniej wielkości, około 3 metry wysokości lub nieco wyższe. Korona Extravaganza nie jest zbyt pogrubiona, opadająca, ma kształt szerokopiramidalny. Liście są dobre. Owocujący rodzaj gruszki jest mieszany. Pędy są zaokrąglone, łukowate, średniej grubości, pokryte brązowobrązową korą, soczewicy nie ma za dużo, nie ma pokwitania. Pąki w kształcie stożka, powierzchnia gładka, normalnej wielkości, wyrastają lekko odbiegając od pędu. Liście normalnej wielkości, zielone, jajowate, wierzchołek ostro zakończony, spiralnie skręcony, podstawa płaska, wzdłuż krawędzi widoczne drobno ząbkowane ząbkowanie. Blacha jest wygięta do góry. Powierzchnia liścia jest gładka, skórzasta, błyszcząca, z delikatnymi siatkowatymi żyłkami. Ogonek ma normalną długość i grubość, nie jest owłosiony. Przylistki szydłowate.

Wielkość owoców gruszki waha się od średnich do dużych, waga - 130 - 210 gramów. Kształt regularny, wydłużony, gruszkowaty, powierzchnia gładka. Skórka owoców tej odmiany nie jest gruba, błyszcząca, w momencie dojrzewania ma barwę zielonkawą, pojawia się lekko rozmyty kolor powłoki. W okresie dojrzałości konsumenckiej skórka staje się zielonkawo-żółtawa, pojawia się malinowy rumieniec, który zajmuje mniejszą część owocu. Skórka owocu Extravaganza jest tłusta w dotyku, pokryta nalotem woskowym. Punkty podskórne są średnie, subtelne. Brak lejka, szypułka jest długa i zakrzywiona. Spodek jest bardzo mały lub nie ma go, filiżanka jest półotwarta, nie spada. Rdzeń jest średniej wielkości, bulwiasty, komory nasienne są zwyczajne, zamknięte. Nasiona są małe, wąskie, ciemnobrązowe, w kształcie dzbanka. Miąższ jest biały, średnio gęsty, bardzo soczysty, półtłusty, o lekkim aromacie. Smak jest słodki, bez cierpkości. Ocena degustatorów - 4,5 pkt. 100 gram miazgi gruszkowej zawiera: 13,3% suchej masy, 8,6% cukry, 0,1% miareczkowalnych kwasów, 7,9 mg kwasu askorbinowego, 112,0 mg substancji P-aktywnych.

Charakterystyka różnorodności

• Ekstrawagancja zaczyna się w momencie owocowania 5-6 lat po posadzeniu;
• optymalny czas zbioru owoców tzw. dojrzałość przypada na pierwszą dekadę września. W chłodnych regionach zbiory są zbierane nieco później - w drugiej połowie miesiąca. W przypadku przechowywania owoców w lodówce czas trwania okresu konsumenckiego waha się od 4 do 6 miesięcy;

• zdaniem członków forum prawidłowe określenie czasu zbioru jest szczególnie trudne. Nie zawsze jest możliwe prawidłowe uchwycenie momentu, w którym owoc jest w odpowiednim stadium dojrzałości. Chociaż owoce nie są podatne na zrzucanie, nie zaleca się prześwietlania ich na gałęziach - wpływa to negatywnie na ich utrzymanie;
• Ekstrawagancja jest wysoce odporna na główne choroby - parch, plamienie, mączniak prawdziwy, rdzę;
• Gruszka prawie nie jest uszkadzana przez szkodniki (roztocza żółciowe, spadzi, ćmy, mszyce);
• roślina dobrze znosi czynniki abiotyczne w okresie wegetacji - spadki temperatury, duża wilgotność, silny wiatr;
• według opinii plon odmiany jest wysoki i regularny. W Państwowym Rejestrze Roślin Federacji Rosyjskiej średni wskaźnik wynosi 144 c / ha;
• możliwość transportu owoców jest dobra;
• sposób spożywania owoców jest uniwersalny - gruszki są najcenniejsze w swojej naturalnej postaci, można je również przerobić na dżem, dżem, dżem i kompot.

Sadzenie i odejście

Extravaganza jest sadzona wiosną lub jesienią. Do sadzenia lepiej jest używać sadzonek jednorocznych lub dwuletnich. Kultura nie jest wybredna, jeśli chodzi o gleby. Poziom wód gruntowych nie powinien znajdować się bliżej niż 1,5 metra od powierzchni. Najlepszym sposobem rozmnażania jest szczepienie. Sadzonki pigwy i dzikiej gruszki są najczęściej używane jako wywar.

Podlewanie odbywa się umiarkowanie. Top dressing jest stosowany uniwersalnie, można je przeplatać z organicznym. Pomimo odporności na choroby i szkodniki konieczne jest prowadzenie oprysków zapobiegawczych. Po utworzeniu korony konieczne jest przycinanie przerzedzające, ponieważ przy silnym zgrubieniu owoce stają się mniejsze.

Extravaganza jest uważana za najbardziej udaną hybrydę uzyskaną ze skrzyżowania piękna Talgar i Córki Świtu. Odmiana ceniona ze względu na stabilny i dobry plon, dzięki niewielkim rozmiarom doskonale sprawdza się w niewielkim ogrodzie. Bezpretensjonalność i odporność na różne czynniki naturalne pozwala uprawiać tę gruszkę nawet w regionach o niekorzystnych warunkach dla kultury. Niewielką wadą jest niemożność dokładnego określenia momentu zbioru, ponieważ w różnych regionach, ze względu na specyfikę klimatu, proces ten odbywa się w różnych okresach.