Odmiana ziemniaka Santa (Sante)

Sante to średnio wczesna odmiana ziemniaka (Solanum tuberosum) do użytku stołowego, wyhodowana przez specjalistów holenderskiej firmy "Agrico U. A." W 1993 roku, 9 lat po złożeniu wniosku o dopuszczenie, został wpisany do państwowego rejestru roślin Federacji Rosyjskiej pod oficjalną nazwą „Sante”. Strefowy w siedmiu regionach Rosji: Północnym, Północno-Zachodnim, Środkowym, Wołgo-Wiatce, Niżniewolżskim, Uralu, Zachodniej Syberii i Dalekim Wschodzie. Santa jest również aktywnie uprawiany w Mołdawii i na Ukrainie. Odmiana uniwersalna, odpowiednia do zbioru mechanicznego.

Okres od kiełkowania do zbioru wynosi 85-90 dni.

Rośliny są przeważnie średniej wysokości, czasem powyżej średniej. Główna łodyga jest wyprostowana lub częściowo wyprostowana, pędy boczne umiarkowanie rozłożyste, zielona masa rośnie w niewielkich ilościach. Liście są małe, proste, koloru ciemnozielonego. Kwiaty są duże, białe, zebrane w zwarte korony.

Bulwy są bardzo duże, owalne lub kulisto-owalne. Skórka jest gładka, cienka, ale raczej gęsta, dobrze chroni ziemniaki przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas transportu i przechowywania. Kolor skóry jest żółty. Miąższ jest jasnożółty i nie ciemnieje po przecięciu. Bulwy pokryte są dużą liczbą małych, prawie niezauważalnych, powierzchownych oczu.

Mikołaj ma dobrze rozwinięty system korzeniowy, pod każdą rośliną powstaje 15-20 bulw o wadze 100-120, a czasem 150 g. Plon jest wysoki, waha się od 300 do 570 c / ha, w zależności od składu gleby i klimatyczne warunki uprawy.

Smak tego ziemniaka oceniany jest jako dobry, a nawet doskonały. Cechą tej odmiany jest wysoka zawartość suchej masy (20,7), a także stosunkowo niska zawartość skrobi w bulwach - tylko około 10-14%. Dzięki temu idealnie nadaje się do smażenia, pieczenia, farszu i ubierania zup, jest doskonałym składnikiem mieszanek warzywnych. Ale szczególną uwagę zwraca się na niego podczas przygotowywania frytek. Według niektórych raportów wiele zakładów gastronomicznych preferuje tę konkretną odmianę do smażenia w głębokim tłuszczu. Generalnie jest bardzo ceniony w kuchni restauracyjnej - bulwy szybko się gotują, nie wygotowują się, zachowują swój kształt, wyglądają bardzo atrakcyjnie. Również bulwy świetnie nadają się do robienia frytek i dań gotowych. Należy jednak powiedzieć, że w ogóle nie nadają się do puree ziemniaczanego.

Oprócz doskonałych walorów konsumenckich Mikołaj ma jeszcze jedną wielką zaletę - dobrze się trzyma. Jego jakość utrzymania szacuje się na 92%, co jest wskaźnikiem bardzo wysokim. I jeszcze raz należy zauważyć, że bulwy można transportować na dość duże odległości bez utraty swojej prezentacji.

Odmiana jest dość wybredna pod względem składu gleby, preferuje lekkie żyzne gleby. Istnieją również agrotechniczne subtelności uprawy tego ziemniaka, bez których osiągnięcie dużej ilości zbiorów będzie dość trudne. Przede wszystkim należy powiedzieć, że Mikołaj to roślina ciepłolubna. Sadzenie przeprowadza się dopiero po całkowitym ogrzaniu gleby do co najmniej + 8 ° C, mniej więcej na początku do połowy maja. Drugim zastrzeżeniem jest to, aby nawy były szerokie, co najmniej 60 cm Poniżej znajduje się krótka lista innych cech agrotechnicznych.

• Zalecana przez specjalistów norma sadzenia to 60 000 bulw na hektar.
• Głębokość otworów do sadzenia musi wynosić co najmniej 10 cm.
• Odległość między roślinami powinna wynosić 30, a jeśli to możliwe, 40 cm.
• Nie sadzić w cieniu - te ziemniaki uwielbiają światło słoneczne.
• Roślina jest higrofilna, zaleca się podlewanie do kwitnienia. Ale nie przesadzaj z glebą!
• W czasie upałów, gdy temperatura powietrza przekracza 30 ° C, wzrost bulw zwalnia, dlatego warto zadbać o zacienienie nasadzeń i zapewnienie im odpowiedniej wilgoci. Możesz również zastosować ściółkowanie.
• Nie zapomnij o nałożeniu opatrunku na glebę w razie potrzeby.Należy jednak uważać na nawozy azotowe - przy ich nadmiarze zielona masa wzrośnie ze szkodą dla bulw.
• Nie zaniedbuj terminowego poluzowania gleby, odchwaszczania, profilaktyki przed szkodnikami i chorobami, a także wspieraj płodozmian.

Wartość tej odmiany polega również na tym, że można ją uprawiać bez użycia środków chemicznych, czyli nadaje się do upraw ekologicznych. Dodatkowo ogromną zaletą jest przydatność do zbioru zmechanizowanego - dzięki gęstej skórce bulwy nie ulegają uszkodzeniom mechanicznym. W ten sposób roślina w pełni uzasadnia swoje uniwersalne przeznaczenie i może być uprawiana zarówno do produkcji komercyjnej na dużą skalę, jak i do osobistego spożycia.

Mikołaj jest odporny na nicienie ziemniaka, raka, wirusy i kędzierzawe liście. Jednak jest podatny na Rhizoctonia (parch czarny) i parch zwykły. Zaraza późna może wpływać na liście, podczas gdy bulwy nie są na nią podatne. W niesprzyjających warunkach możliwa jest choroba czarnych nóg.

Podsumowując, można śmiało powiedzieć, że te sprawdzone holenderskie ziemniaki z pewnością zachwycą Cię wysokimi plonami i doskonałym smakiem, jeśli tylko o nie zadbasz.

Właścicielami patentu odmiany są: FGUP "Kotlasskoe", FGBNU "Primorsky Research Institute of Agriculture", FGBNU "Sachaliński Instytut Rolniczy", FGBNU "Kamczacki Instytut Rolniczy", FGBNU "Dalekowschodni Instytut Rolniczy". ", FGBNU" VNII gospodarki ziemniaczanej nazwanej na cześć A.G. Lorkha ”.

Uprawa jest oficjalnie prowadzona przez takie firmy jak ZAO Oktyabrskoe w Leningradzie, ZAO Teplichny w Omsku, OOO Greenhouse and Greenhouse Plant Elita-Potato w Omsku, OOO Slavyanka-M, Leningrad Oblast, IP Kolyasin Sergey Nikolaevich.