Odmiana winogron Rizamat

Rizamat to legendarna uzbecka odmiana winogron stołowych z rodzynkami stołowymi o niesamowicie dużych, słodkich i atrakcyjnych owocach, a także bardzo wysokim plonie. Otrzymany przez hodowców z oddziału Instytutu Ogrodnictwa i Uprawy Winorośli w Samarkandzie im. R.R. Schroeder w latach 70-tych XX wieku przez skrzyżowanie lokalnych odmian Katta-Kurgan i Parkent. Autorami arcydzieła byli R.V. Ogienko, K.V. Smirnov i A.F. Gerasimov. Nazwali swój pomysł na cześć wybitnego winiarza uzbeckiej SRR, Bohatera Pracy Socjalistycznej, laureata Nagrody Stalina, honorowego akademika Republikańskiej Akademii Nauk Rizamata Musamukhamedova.

Nowa odmiana winogron okazała się tak udana pod względem smaku i walorów estetycznych, że sama stała się później formą rodzicielską dla wielu mieszańców, ale żadnej z nich nie można porównać pod względem degustacji z niezrównanym Rizamatem.

Wadą tak niezwykłych cech była wrażliwość na warunki uprawy i wymaganie odmiany do wysokiego poziomu technologii rolniczej. Niestety nasz bohater nie tylko nie różni się żadną istotną mrozoodpornością, ale także wykazuje podatność na najbardziej szkodliwe choroby winorośli. Ze względu na niską zimotrwalosc, po zdaniu państwowego testu odmian, został podzielony na strefy tylko w najbardziej wysuniętych na południe regionach ZSRR - Turkmenistanie, Uzbekistanie i Gruzji. Jednak tak lubił amatorskich winiarzy, że rozprzestrzenili go daleko poza granice tych republik. Dziś słynną odmianę winogron można znaleźć na działkach domowych w Rosji, Kazachstanie, Ukrainie, gdzie dzięki troskliwym dłoniom wielbicieli odmiany daje wysokie plony o doskonałej jakości, nawet kosztem znacznych kosztów pracy.

Charakterystyka agrobiologiczna

Krzewy są energiczne. Liście są okrągłe, średniej wielkości, pięciopłatkowe, lekko rozcięte. Boczne nacięcia są ledwo zaznaczone, ogonek jest otwarty, sklepiony, z zaokrąglonym dnem. Ząbki wzdłuż krawędzi blaszki liściowej są duże, trójkątne o szerokiej podstawie. Pokwitanie liści jest nieobecne. Rizamat jest doskonale zapylany własnym pyłkiem ze względu na kwiaty biseksualne, ale ma pewną skłonność do grochu.

Kiście winogron są duże (średnia waga 600-800 gramów), do 17-18 cm długości, cylindryczne, rozgałęzione, z luźnym, luźnym ułożeniem jagód. Grzebień jest długi, delikatny. Jagody tej odmiany są bardzo duże, podłużne, z tępym końcem, o wymiarach 45 × 25 mm i wadze 9-15 gramów. Miąższ jest jędrny, słodki, soczysty, chrupiący w orientalny sposób, rozpływający się w ustach. Smak jest bardzo jasny, harmonijny, orzeźwiający, bez szczególnych cech odmianowych. Skórka jest cienka, łatwo jadalna, o atrakcyjnym intensywnie różowym kolorze, pokryta białym ochronnym woskowym nalotem o średniej intensywności. Kości są małe, prawie niewidoczne po użyciu. Ocena degustacyjna winogron jest wysoka - 9,1 punktu. Po dojrzewaniu nie zaleca się pozostawiania zbiorów Rizamatu na krzakach, ponieważ przejrzałe jagody zmieniają swój smak nie na lepsze, mogą zostać uszkodzone przez osy i pęknięte z powodu zmian wilgotności gleby.

Uprawa przeznaczona do świeżego spożycia, do produkcji rodzynek oraz do wykorzystania w przemyśle cukierniczym. Posiada wysokie wskaźniki zbywalności i transportowalności. Piękne wydłużone jagody o eleganckim kolorze cieszą oko hodowcy i przyciągają uwagę kupujących. Nie nadaje się do długotrwałego przechowywania.

Odmiana wczesno-średnia.Okres wegetacji wynosi 135-145 dni. W domu śpiewa w drugiej połowie sierpnia, później w bardziej północnych regionach. Suma aktywnych temperatur wymaganych do pełnego dojrzewania wynosi 2950-3050 ° C, czyli całkiem sporo nawet w centralnej Rosji. Plon Rizamaty, pod warunkiem dobrej pielęgnacji, jest bardzo wysoki - 200-250 c / ha. Uformowany krzew w kulturze okrywowej jest w stanie wyprodukować ponad 10 kg winogron, a na południowych szerokościach geograficznych potężne 15-20-letnie krzewy uprawiane na łukach bez schronienia na zimę dają 50-70 kg gron doskonałych jakość. Liczba pędów owocujących jest niewielka i wynosi 40-50%. Liczba klastrów na nich wynosi średnio 0,4-0,6. Dojrzewanie winorośli jest dobre, ale nie chroni to przed zimowym chłodem ze względu na niską mrozoodporność odmiany. Krzewy są poważnie uszkodzone nawet w temperaturze -16-18 ° C. Zawartość cukru w ​​soku z jagód wynosi 18-22 gramów / 100 ml, kwasowość 5-6 gramów / l.

Cechy agrotechniczne

Uprawa tej odmiany winogron jest możliwa tylko przy starannej i wysokiej jakości dbałości o nią. Nawet rozmnażanie ma swoje własne trudności, ponieważ odmiana jest niestabilna w stosunku do filoksery, co wymaga szczepienia na podkładzie odpornym na filokserę, a fuzja Rizamatu z nimi jest słaba. Dlatego preferowane jest rozmnażanie go w kulturze samoukorzenionej, ale jest to możliwe tylko w regionach wolnych od szkodników glebowych. Nawiasem mówiąc, warto zauważyć, że sadzonki bardzo dobrze zakorzeniają się w wilgotnej glebie.

Na etapie wzrostu krzewów należy zdecydować o ich uformowaniu, a jeśli nie mieszkasz w klimacie podzwrotnikowym, najprawdopodobniej będziesz musiał zatrzymać się przy formach okrywowych, aby zachować żywotność rozpieszczonych roślin w zimę. Schronisko powinno być solidne i wysokiej jakości, uproszczone opcje z obsypaniem winorośli ziemią zdecydowanie nie są odpowiednie dla tej odmiany. Najlepsze efekty dają wiaty wielowarstwowe, w których zastosowano termoizolacyjne materiały organiczne - słomę, trociny, igły sosnowe czy maty trzcinowe.

Jednocześnie konieczne jest wypracowanie systemu ochrony winogron przed chorobami. Będzie to wymagało wielokrotnego opryskiwania preparatu Rizamat fungicydami przeciwko mączniakowi i mączniakowi prawdziwemu. Profilaktycznie dobre efekty dają takie metody agrotechniczne, jak gruz, szczypanie, przerzedzenie liści w celu zapewnienia swobodnego dostępu powietrza i wentylacji krzewów. Nie wolno szczypać pędów tej odmiany, przez co uśpione pąki mogą się obudzić i nastąpi katastrofalne zgrubienie krzewu.

Kiedy winnica wchodzi w okres owocnikowania, konieczne jest między innymi monitorowanie obciążenia krzewów plonami i pędami. Przeciążenie ich jest oczywiście dość trudne ze względu na niską żyzność winorośli, ale nie należy przekraczać zalecanego obciążenia w pogoni za zbiorami. Wiosną należy pozostawić na winogronach około 35-45 oczu, a przycinanie powinno być długie - 10-15 pąków, ponieważ dolne oczy Rizamatu są w większości sterylne.

Odmiana dobrze reaguje na podlewanie i karmienie, ale nie należy ich nadużywać, aby uniknąć pękania jagód i ogólnego spadku ich jakości. Hodowcy również pozytywnie reagują na traktowanie kwiatostanów stymulatorem wzrostu Gibberellin. Jeśli podejdziesz do tego wydarzenia ściśle według instrukcji stosowania leku, możesz uzyskać znaczny wzrost wielkości i wagi jagód, co oczywiście będzie miało pozytywny wpływ na całkowitą wagę plonu.

Aby uzyskać jak najbardziej atrakcyjny kolor gron Rizamata, należy je rozjaśnić podczas dojrzewania, usuwając wszystkie liście, które uniemożliwiają dotarcie promieni słonecznych do jagód. Warto również zadbać o ochronę pęczków szybko zdobywających cukier przed uszkodzeniem przez osy. Zbiór należy przeprowadzić natychmiast po osiągnięciu możliwej do usunięcia dojrzałości, bez prześwietlania winogron na krzakach.Tylko do produkcji rodzynek w gorącym, suchym klimacie kiście pozostawia się na kolejne 2-3 tygodnie, susząc w ten sposób. Świeże, można je krótkotrwale przechowywać w wentylowanych chłodnych pomieszczeniach o niskiej wilgotności powietrza.

Tak więc w przypadku Rizamatu mamy do czynienia z rośliną bardzo wydajną, zdolną do uzyskania plonu wysokiej jakości, ale tylko pod warunkiem kompetentnej i sumiennej opieki. Wielu hodowców uważa takie koszty pracy za nadmierne i nieuzasadnione, nazywając tę ​​odmianę reliktem przeszłości, ale jej prawdziwi koneserzy i wielbiciele nigdy się z nimi nie zgodzą, uparcie uprawiając winogrona, które są kapryśne i tak wyjątkowe w swoich cechach.