Odmiana agrestu Black Negus

W nowoczesnym ogrodzie można znaleźć nie tylko nowości selekcyjne. Doświadczeni ogrodnicy z reguły uprawiają sprawdzone odmiany, które można bezpiecznie nazwać starymi lub retro. Należą do nich agrest Black Negus. Na terytorium Rosji, zwłaszcza w obwodzie moskiewskim, leningradzkim i pskowskim, występuje dość często, mimo znacznego wieku. Ta długa wątroba powstała w pierwszej połowie ubiegłego wieku w Ogólnorosyjskim Instytucie Ogrodniczym im. V.I. I.V. Michurin. Na formy rodzicielskie wybrano europejski agrest wielkoowocowy Anibut i amerykański Dye-tree. Najcenniejszą cechą odmiany długowiecznej była i pozostaje odporność na mączniaka prawdziwego. Niestety, nasz bohater nie znajduje się w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych Rosji. Ze względu na silne kolczaste gałęzie i małe owoce odmiana nie weszła do produkcji, ale służyła jako doskonały materiał wyjściowy do tworzenia nowych upraw odpornych na kulki.

Opis

Roślina jest mocna i piękna, ma od 1,5 do 2 metrów wysokości, w wieku dziesięciu lat może urosnąć jeszcze wyżej. Czarny negus może służyć jako żywopłot wzdłuż granic terenu. Jako żart ogrodnicy nadali mu przydomek agrestu od złego sąsiada. Rozprzestrzenianie się krzewów, czasem do 3 metrów szerokości. Pędy są mocne, mocne, łukowate, rosną w górę i na boki, w każdym międzywęźle na całej długości znajdują się ciernie. Kolce są bardzo ostre, długie, pojedyncze, podwójne lub potrójne, zakrzywione w dół. Liście odmiany duże, trój- lub pięciopłatkowe, z lekkim krótkim pokwitaniem, delikatne w dotyku, jasnozielone. Powierzchnia jest matowa, lekko pomarszczona. Krawędzie zębów są zaokrąglone. Centralne ostrze unosi się nad ostrzami bocznymi; nacięcia między ostrzami nie są zbyt duże. Ogonek jest długi, cienki, bezbarwny. Kwiatostany składają się z jednego lub dwóch średniej wielkości kwiatów.

Owoce czarnego negusa są gładkie, wydłużone, w kształcie gruszki, małe, o wadze 2,0 - 2,5 grama. Kubek jest duży, zamknięty. Skórka jest miękka, elastyczna, nie gruba, ale mocna, bez pokwitania, gęsto pokryta niebieskawym nalotem woskowym. W okresie pełnej dojrzałości jagoda ma kolor ciemnofioletowy, prawie czarny. W dojrzałych owocach żyłkowanie nie jest widoczne. Smak jest specyficzny, słodko-kwaśny, wiele osób porównuje go do winogron. Aromat jest mocny, specyficzny. Smak agrestu oceniany jako zadowalający. Nasiona są średniej wielkości, koloru brązowego. Charakterystyczną cechą odmiany jest czerwony kolor miąższu i soku.

Charakterystyka

• W okresie owocowania czarny Negus wkracza 2-3 lata po posadzeniu;
• pod względem dojrzewania odmianę można zaliczyć do połowy sezonu. Kwitnie w drugiej dekadzie maja. W zależności od pogody zboże dojrzewa w trzeciej dekadzie lipca lub w pierwszej dekadzie sierpnia;
• wydajność jest bardzo dobra. Gałęzie dorosłego krzewu są po prostu usiane ciemnymi jagodami, z jednej rośliny można usunąć do 7,0 kg owoców;
• plon jest stabilny, roczny;
• odporność można łatwo porównać z nowymi ulepszonymi odmianami. Nasz bohater dobrze opiera się głównemu wrogowi kultury - mączniakowi prawdziwemu. Odporna na septorię, w latach wybuchu tej choroby zmiana nie przekracza 1,3 - 3,2%. Maksymalny wynik zmiany antraknozowej wynosi 4 (obserwacje prowadzono w Michurińsku);

• Zimotrwalosc jest bardzo dobra. Jedną z dobrych cech tego agrestu jest szybkie przystosowanie się do niesprzyjających warunków atmosferycznych. W strefie Non-Black Earth Rosji czarny Negus jest uznawany za jednego z najbardziej odpornych na zimę (według obserwacji od 1964 do 1966).Po zimie 1985 - 1986 w Michurińsku na roślinie nie znaleziono śladów przemarznięcia;
• owoce mają również doskonałą charakterystykę. Dzięki mocnej skórze nie pękają pomimo niesprzyjających warunków atmosferycznych, np. Długotrwałych opadów. Owoce nie kruszą się z krzaka, dojrzała jagoda może spokojnie zwisać na gałęziach do października;
• okres produktywności agrestu przy odpowiedniej technice rolniczej może przekraczać 20 lat;
• sposób użycia jest uniwersalny. Jagody można stosować naturalnie. Ale nasz bohater zyskał większe uznanie jako ocena do celów technicznych, nadająca się do przetworzenia.

Sadzenie i odejście

Sadzenie czarnego negusa odbywa się jesienią (we wrześniu) lub wiosną, przed rozpoczęciem pączkowania. Odmiana nie jest szczególnie wymagająca pod względem składu gleby, ale najlepsze wyniki daje na glebach przepuszczalnych dla wilgoci i dobrze nawożonych. Do sadzenia należy zabrać miejsca słoneczne, chronione przed zimnymi wiatrami. Na roślinie zasadzonej w cieniu plon dojrzeje później, a jakość jagód pogorszy się. Ściółkowanie korzeni sprzyja zatrzymywaniu wilgoci, przyciąga dżdżownice, które utrzymują luźną glebę i hamują wzrost chwastów. Nawozy zawierające azot (mocznik) są stosowane wczesną wiosną, aby pomóc roślinie szybciej rosnąć. Podczas formowania owoców używa się materii organicznej (dziewanny, rozcieńczonej w stosunku 1: 5). Podlewanie odbywa się z uwzględnieniem naturalnych opadów, unikając podlewania. Silny krzew agrestu wymaga corocznego przycinania, aby kontrolować wysokość i zgrubienie rośliny. Odmiana rozmnaża się dość łatwo - przy pomocy warstw.

Czarny negus, choć nie jest wpisany do rejestru państwowego, jest szanowany wśród ogrodników jako niezawodny i produktywny plon. Półfabrykaty jagodowe uzyskuje się w pięknym bogatym czerwonym kolorze, niezależnie od tego, czy jest to kompot, czy dżem. Wino jest szczególnie dobre. Odmiana jest bezpretensjonalna i odporna na choroby. Ale nadal istnieją pewne wady w jego charakterystyce. Przede wszystkim jest to potrzeba corocznego przycinania silnie rosnącego krzewu. Ciernie utrudniają zbiory i powodują wiele kłopotów. Chociaż owoce agrestu mają wiele pozytywnych cech, to ich wielkość jest niewielka i np. Nie mają wartości handlowej.