Odmiana papryki Gogoshar (Gogoshary)
Odmiana papryki w kształcie pomidora o średnim okresie dojrzewania. Rośnie na zwartych standardowych krzakach, osiągając wysokość nie większą niż 50 cm, szerokość - nie więcej niż 45 cm.
Owoce kuliste, czterokomorowe mają żebrowaną powierzchnię i osiągają masę 80 - 130 gramów. W dojrzałości technicznej mają kolor zielony, w dojrzałości biologicznej ciemnoczerwone. Miąższ owocu osiąga grubość około 7 milimetrów i ma gorzki smak, a jeden z plasterków może mieć lekko ostry smak.
Gogoshary należy do ciepłolubnych odmian pieprzu, dlatego uprawia się je głównie na pasie środkowym i południowym. Sadzonki powinny kiełkować w ciepłym miejscu w temperaturze 25 - 26 stopni, nie obserwowanie temperatury nawet o pięć stopni prowadzi do tego, że papryka zaczyna znacznie opóźniać wzrost. Gogoshary wymagają zrywania, chociaż sadzonki przechodzą tę procedurę ciężko, ostatecznie tworzy się mocniejszy system korzeniowy i roślina szybko rośnie. Gogoshary nie lubią zmieniać miejsc, dlatego lepiej nigdzie nie przestawiać sadzonek.
Sadząc w ziemi, należy bardzo uważać na korzenie i liście. Ponadto Gogoshary nie lubią krzewów i szczypania. Papryka potrzebuje organicznego nawożenia. Top dressing nie jest wymagany, roślina nie toleruje ich dobrze, w niektórych przypadkach można nawet spalić młodą paprykę.
Po posadzeniu tej odmiany w ziemi nie należy zrywać pierwszych papryczek, spowalnia to tworzenie się nowych. Konieczne są ciepłe warunki i terminowe podlewanie. W przeciwnym razie papryka nie będzie się dobrze rozwijać.
Ten pieprz był uprawiany kilka lat temu. Powiem, że odmiana ma bardzo piękne owoce o nietypowym kształcie z grubą soczystą ścianą, co nadaje im, powiedzmy, właściwości sałatkowych. Jeśli chodzi o warunki wzrostu, papryka typu Gogoshar nie różni się od żadnej rośliny, to znaczy lubi żerować: gdy rośnie masa wegetatywna, potrzebny jest azot, podczas kwitnienia - fosfor, a do tworzenia dużych smacznych owoce - potas. Dokarmianie dolistne przeprowadzaliśmy co 2 tygodnie, w wyniku czego z jednego krzewu w sezonie zbierano średnio 3 - 3,5 kg owoców.
Główną zaletą tego pieprzu są grubościenne, mięsiste owoce. Nadają się nie tylko do sałatek, ale także do zimowych przygotowań. Przede wszystkim lubię gogoszary marynowane w miodzie. A także pieczemy go na grillu na węglach, obieramy i zwijamy do słoików. Nawiasem mówiąc, skórka papryki jest dość gruba i gęsta.
Owoce są czerwono-żółte. Można je zrywać na brązowo, w ciepłym miejscu, do którego docierają.
Ważne jest, aby kupować nasiona od zaufanych producentów. Pewnego roku kupiłem ponownie zapylone nasiona. Owoce wyglądały jak zwykle na zewnątrz, ale miały gorzki smak. Musiałem ich użyć do adjiki.
Ta odmiana wymaga suplementacji potasem bardziej niż inne. Przekonałem się o tym eksperymentalnie przecież przez kilka lat uprawy Gogoshar. W naszym klimacie papryki nie można uprawiać bez sadzonek. Wysiewam nasiona w drugiej połowie lutego. Pudełka z sadzonkami trzymam w ciepłym miejscu, sadzonki podkreślam.
Myślę, że odmiana nie jest zła, ale nie należy ograniczać się tylko do niej. Dziś wyhodowano wiele nowych, przyzwoitych odmian słodkiej papryki, jest w czym wybierać.
Uprawiam te papryki od dawna, głównie ze względu na kolekcję oraz ze względu na ich nietypowy kształt. Są piękne, tak, ale nie lubię ich używać do wykrojów, innych, nawet pieprzu, są znacznie szybsze i łatwiejsze w czyszczeniu. Ponadto ta odmiana ma aktywny skoncentrowany smak, lepiej jest jeść ją na świeżo, a do gotowania lepiej ją wstępnie oparzyć, aby aktywny spirytus pieprzowy stał się delikatniejszy. Dobre do grillowania, szczególnie dojrzałe, jaskrawoczerwone. Ze względu na gęstą skórkę dobrze się piecze, stanowi doskonałą sałatkę z pachnącym olejem.
Nie stosuję dodatkowych technik rolniczych, nie zauważyłem żadnych specjalnych wymagań dla tej odmiany. Dobrze reaguje na zwykłe sosy do papryki, uwielbia światło, ciepło i terminowe podlewanie. Aby zrównoważyć temperaturę, używam „baterii termicznych” z 1,5 litrowych butelek z ciemną wodą. Zauważyłem, że to działa.