Odmiana wiciokrzewu Swan

Koniec ubiegłego stulecia i początek obecnego stulecia okazały się prawdziwą korzyścią dla wiciokrzewu - jagody znanej w Rosji od kilku stuleci jako dzika, mało wartościowa roślina, nadająca się jedynie do dekoracji ogrodu. Zwracając jednak na to uwagę, hodowcy w krótkim czasie stworzyli wiele odmian, które coraz bardziej zyskują miłość ogrodników.

Główne zalety wiciokrzewu to wyjątkowa odporność na niskie temperatury, bezpretensjonalność, zdolność do owocowania nawet w regionach, w których inne rośliny jagodowe są bezsilne. I oczywiście użyteczność, wczesne owocowanie - nie należy też o nich zapominać! Przyjrzyjmy się bliżej jednej z popularnych odmian wiciokrzewu.

Krótko o biografii

Łabędź został wychowany przez specjalistów z Petersburga, a raczej z Federalnego Centrum Badawczego Wszechrosyjskiego Instytutu Roślinnych Zasobów Genetycznych imienia V.I. N.I. Vavilov. Odmiana kontynuuje znaną linię tzw. Wiciokrzewu kamczackiego, opartą na odmianie Pavlovsky i sadzonkach prototypu nr 21-1. Nowa odmiana została zarejestrowana w 1999 roku i od tego czasu jest testowana w różnych regionach kraju.

Jaka jest różnica między naszą bohaterką a wieloma innymi „siostrami wiciokrzewu”, jakie ma cechy?

Opis odmiany

Krzew wygląda na średniej wielkości, średnio rozłożysty, luźny. W ciągu pierwszych 2-3 lat na ogół rośnie powoli, następnie przyspiesza, czasami osiągając dwa metry (ale zwykle trochę niżej). Korona jest okrągła, z prostymi, mocnymi gałęziami, której brązowawa kora w młodości ma zauważalny zielony odcień. Z biegiem czasu zmienia kolor, staje się brązowawo-brązowy. Kora starych pędów często odpada.

Liście wyróżniają się bogatą zieloną barwą i lekko wypukłym kształtem, a także spiczastym końcem i podstawą. Wiele małych kwiatów pojawia się zwykle na początku maja, są w stanie z łatwością wytrzymać małe, nawracające przymrozki.

Okres dojrzewania owoców jest średni, w większości regionów jest to połowa lub koniec czerwca. Jagody o średniej wadze od 1,2 do 1,6 g, o wydłużonym, beczkowatym kształcie charakterystycznym dla wiciokrzewu. Ich cechą odmianową jest spiczasta podstawa, a także trudne oddzielenie od łodygi. Z jednej strony można to uznać za wadę, ponieważ zbiory stają się trudniejsze, ale z drugiej strony jest to wyraźna zaleta: owoce mogą wisieć na gałęziach przez długi czas bez kruszenia się (co jest częstym problemem dla wiele wiciokrzewów).

Skórka lekko wyboista, średniej grubości, umożliwia transport owoców, a także zapewnia ich względne utrzymanie jakości. Miąższ jest smaczny, aromatyczny, choć kwasowość przeważa nad zawartością cukru. Jednak tutaj tę właściwość można uznać za pozytywną - jagody łabędzi słyną z wysokiej zawartości kwasu askorbinowego.

Cechy techniki rolniczej, zastosowanie w gospodarstwie

Częściowo już poruszyliśmy te kwestie, opisując właściwości owoców. Sprowadzimy je do ogólnej listy i dodajmy nowe informacje.

• Odmiana jest odporna zarówno na mróz, jak i szkodniki, z wyjątkiem mszyc. Bezpretensjonalny i niewymagający warunków uprawy.
• Plon jest wysoki, od 1,5 kg z krzewu.
• Jagody nie kruszą się, w przeciwieństwie do wielu innych odmian wiciokrzewu można je transportować na średnie odległości.
• Odmiana prawie nie zapyla się sama, eksperci nazywają Kamchadałkę, Blue Spindle, Morena i Bluebird najlepszymi zapylaczami.

Kultura jest uniwersalna, zbiory są wykorzystywane na różne sposoby. Większość owoców jest nadal spożywana na świeżo, będąc prawie pierwszą smaczną i zdrową jagodą w ogrodzie.Jednocześnie ze względu na możliwość przechowywania i transportu jagody można przerabiać na przetwory, dżemy, kompoty. Wielu ogrodników-amatorów robi z nich dobre domowe wino.

Zarówno owoce, jak i liście są używane w medycynie ludowej. Projektanci krajobrazu polecają łabędzia do dekoracji działki ogrodowej: piękna i jednocześnie użyteczna!